Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.394.2023.3.SH

Czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników. (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lipca 2023 roku za pośrednictwem platformy ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie ustalenia m.in., czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym współpracowników.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 23 lipca 2023 r. (data wpływu 22 sierpnia 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (Spółka) jest osobą prawną posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, specjalizującą się w dostarczaniu usług związanych z oprogramowaniem, takich jak usługi konsultacyjne, usługi związane z zarządzaniem aplikacjami, testowaniem aplikacji oraz usługi eksperckie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę (dalej: „Pracownicy”), a także współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownicy”). Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek. Jednocześnie Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki. Zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy mają możliwość realizacji projektów na rzecz Spółki w formie zdalnej.

Co do zasady, nad danymi projektami pracują wspólnie zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy. Z uwagi na taki charakter pracy, osoby wchodzące w skład poszczególnych zespołów projektowych nie mają czasami możliwości poznać się osobiście i zintegrować lub mają rzadki kontakt osobisty.

Sprawne wykonywanie projektów wymaga zaś, by osoby je wykonujące dobrze ze sobą współpracowały, co w praktyce sprowadza się do konieczności nawiązania koleżeńskiej relacji osobiście. Z uwagi na powyższą konieczność, Spółka planuje organizację cyklicznych spotkań integracyjnych, w których będą brać udział zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy. Celem organizacji takich spotkań jest nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży, zwiększenie identyfikacji zespołów ze Spółką, motywację zespołów do wydajnej pracy, zwiększanie lojalności zespołów wobec Spółki oraz zwiększanie wydajności zespołów, co w konsekwencji prowadzi do osiągnięcia wyższego przychodu przez Spółkę. Poza korzyścią w postaci nawiązania koleżeńskich relacji pomiędzy członkami zespołów projektowych, przebieg spotkań integracyjnych ma również obejmować wymianę wiedzy i doświadczeń pomiędzy Pracownikami i Współpracownikami. Spotkania integracyjne mają zazwyczaj obejmować dojazd na miejsce wydarzenia, nocleg w hotelu, posiłki, przyjęcie oraz często dodatkowe atrakcje, takie jak zabawy integracyjne, paitball, offroad lub inne aktywności.

Wskazane spotkania integracyjne organizowane mają być samodzielnie przez Spółkę. Spółka będzie otrzymywać faktury za poszczególne świadczenia w ramach danego spotkania integracyjnego, takie jak faktury za koszty dojazdu, usługi hotelowe, posiłki i atrakcje. Oczekiwanych korzyści wynikających ze zgranego zespołu nie przyniesie Spółce organizowanie spotkań wyłącznie dla Pracowników z pominięciem Współpracowników. Istotną kwestią dla Spółki jest zapewnienie wszystkim członkom zespołów jednakowych możliwości do nawiązania koleżeńskich relacji oraz do wymiany doświadczeń i wiedzy.

W uzupełnieniu wniosku z 23 lipca 2023 r. odpowiadając na zadane pytania wskazali Państwo m.in, że:

-wydatki na organizację spotkań integracyjnych nie będą sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, natomiast będą finansowane z bieżących środków obrotowych,

-udział w spotkaniach integracyjnych będzie dobrowolny.

Pytanie

Czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki czynione na pokrycie kosztów organizacji imprez integracyjnych, w zakresie dotyczącym Współpracowników będą stanowić koszt uzyskania przychodów. Jednocześnie nie będą stanowić one wydatków na reprezentację (…) dla Współpracowników zatrudnionych na podstawie umów B2B.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć każdy taki koszt, który łącznie spełnia następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika,

-jest definitywny,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania (w tym zwiększenia), zachowania lub zabezpieczenia przychodów, - został właściwe udokumentowany,

-nie znajduje się w katalogu wydatków z art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, a więc są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a ich celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Muszą one zostać także prawidłowo udokumentowane.

Zdaniem Spółki, fakt prowadzenia własnej działalności gospodarczej przez Współpracowników nie przeciwstawia się okoliczności, że pozostają oni stałym elementem zespołu, pracując nad projektami wspólnie z Pracownikami. Sam rodzaj umowy łączącej Spółkę ze Współpracownikami nie może być przesłanką wyłączającą zastosowanie przepisów dotyczących zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu, gdyż nie ma istotnego znaczenia forma umowy zawartej z daną osobą, ma natomiast znaczenie jednakowy cel wydatków, tj. nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży oraz zwiększanie wydajności zespołu, a w konsekwencji osiągnięcie wyższego przychodu przez Spółkę. Istotne jest, aby w integracji brały udział wszystkie osoby wykonujące pracę/usługi na rzecz Spółki.

Zdaniem Spółki wydatki na spotkania integracyjne w części dotyczącej Współpracowników nie stanowią tzw. wydatków reprezentacyjnych. Głównym celem tych wydatków jest bowiem integracja zespołowa w celu efektywnej realizacji zadań, a także wytworzenie więzi pomiędzy Pracownikami i Współpracownikami a Spółką, co przyczyni się do wzrostu lojalności i jest istotne w kontekście realizacji powierzonych projektów. Powyższe założenia potwierdza wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu z dnia 11 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Po 676/20, dotyczący skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Nie należy również pomijać okoliczności wskazanych we wniosku, takie jak specyficzny charakter organizowania współpracy pomiędzy wskazanymi tam podmiotami to jest Pracowników i Współpracowników, w tym wypadku tworzenie zespołów mieszanych dla realizacji poszczególnych zadań, organizowanie spotkań wspólnych dla obu tych podmiotów oraz charakteru i rodzaju tych spotkań. Istotne znaczenie dla zastosowania art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. ma okoliczność, że w ramach przyjętego w Spółce modelu organizacji pracy, Współpracownicy są stałym elementem całego zespołu Spółki, uczestnicząc w projektach realizowanych przez Spółkę na podobnej zasadzie jak Pracownicy. Sam rodzaj umowy łączącej Spółkę ze Współpracownikami nie powinien być przesłanką wyłączającą zastosowanie tego przepisu.

W opisywanej sytuacji, w której nie ma istotnego znaczenia forma umowy zawartej z daną osobą, ma natomiast znaczenie jednakowy cel wydatków, tj. nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży oraz zwiększanie wydajności zespołu, a w konsekwencji osiągnięcie wyższych przychód przez Spółkę.

Ponadto fakt, że Współpracownicy nie są klientami Spółki wyklucza możliwość przypisania przedmiotowym wydatkom reprezentacyjnego charakteru, co oznacza, że w opisanych okolicznościach art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania. (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo - skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych;

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r., Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To, co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Wnioskodawca

prowadzi działalność gospodarczą, specjalizującą się w dostarczaniu usług związanych z oprogramowaniem, takich jak usługi konsultacyjne, usługi związane z zarządzaniem aplikacjami, testowaniem aplikacji oraz usługi eksperckie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę (dalej: „Pracownicy”), a także współpracuje z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownicy”). Kontrakty B2B zostały zawarte z osobami, które świadczą usługi o charakterze informatycznym (projektowanie, rozwój, wdrożenie i nadzorowanie). W związku z zawartymi kontraktami B2B, Współpracownicy Spółki prowadzą działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek. Jednocześnie Współpracownicy nie stanowią klientów Spółki. Zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy mają możliwość realizacji projektów na rzecz Spółki w formie zdalnej.

Co do zasady, nad danymi projektami pracują wspólnie zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy. Z uwagi na taki charakter pracy, osoby wchodzące w skład poszczególnych zespołów projektowych nie mają czasami możliwości poznać się osobiście i zintegrować lub mają rzadki kontakt osobisty.

Sprawne wykonywanie projektów wymaga zaś, by osoby je wykonujące dobrze ze sobą współpracowały, co w praktyce sprowadza się do konieczności nawiązania koleżeńskiej relacji osobiście. Z uwagi na powyższą konieczność, Spółka planuje organizację cyklicznych spotkań integracyjnych, w których będą brać udział zarówno Pracownicy jak i Współpracownicy. Celem organizacji takich spotkań jest nawiązanie i utrzymanie współpracy z najlepszymi specjalistami z branży, zwiększenie identyfikacji zespołów ze Spółką, motywację zespołów do wydajnej pracy, zwiększanie lojalności zespołów wobec Spółki oraz zwiększanie wydajności zespołów, co w konsekwencji prowadzi do osiągnięcia wyższego przychodu przez Spółkę. Poza korzyścią w postaci nawiązania koleżeńskich relacji pomiędzy członkami zespołów projektowych, przebieg spotkań integracyjnych ma również obejmować wymianę wiedzy i doświadczeń pomiędzy Pracownikami i Współpracownikami. Spotkania integracyjne mają zazwyczaj obejmować dojazd na miejsce wydarzenia, nocleg w hotelu, posiłki, przyjęcie oraz często dodatkowe atrakcje, takie jak zabawy integracyjne, paitball, offroad lub inne aktywności.

Wskazane spotkania integracyjne organizowane mają być samodzielnie przez Spółkę. Spółka będzie otrzymywać faktury za poszczególne świadczenia w ramach danego spotkania integracyjnego, takie jak faktury za koszty dojazdu, usługi hotelowe, posiłki i atrakcje. Oczekiwanych korzyści wynikających ze zgranego zespołu nie przyniesie Spółce organizowanie spotkań wyłącznie dla Pracowników z pominięciem Współpracowników. Istotną kwestią dla Spółki jest zapewnienie wszystkim członkom zespołów jednakowych możliwości do nawiązania koleżeńskich relacji oraz do wymiany doświadczeń i wiedzy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że wydatki na organizację spotkań integracyjnych nie będą sfinansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, i będą finansowane z bieżących środków obrotowych, a udział w spotkaniach integracyjnych będzie dobrowolny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki czynione na pokrycie kosztów organizacji spotkań integracyjnych, w zakresie dotyczącym Współpracowników, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, z którymi Spółka ma zawarte kontrakty B2B i które świadczą usługi o charakterze informatycznym oraz uczestniczą w realizacji projektów na rzecz Spółki, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki.

W ocenie tut. Organu wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Umowa współpracy zakłada bowiem równorzędność i niezależność podmiotów i stwarza warunki do przyjęcia założenia, że jeden podmiot chce wykreować swój pozytywny wizerunek względem drugiego, w celu ułatwienia wzajemnej współpracy.

Stwierdzić zatem należy, że przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na spotkania integracyjne w zakresie dotyczącym Współpracowników, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, z którymi Spółka ma zawarte kontrakty B2B i które świadczą usługi o charakterze informatycznym oraz uczestniczą w realizacji projektów na rzecz Spółki, ponieważ wydatki te stanowią wydatki na reprezentację, a ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Zatem ww. wydatki zostały wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na powyższe Państwa stanowisko w sprawie jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy wyłącznie podatku dochodowego od osób prawnych (pytania oznaczonego we wniosku Nr 1), w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania oznaczonych we wniosku Nr 2), zostanie/zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku sądu administracyjnego, stwierdzić należy, że został on wydany w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie wiąże Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00