Interpretacja indywidualna z dnia 12 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.510.2023.2.IM

Wycofanie nieruchomości, wynajem i opodatkowanie ryczałtem ewidencjonowanym.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 12 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 10 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej jako: Podatnik, Wynajmujący) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest on polskim rezydentem podatkowym oraz czynnym podatnikiem podatku VAT.Przeważającym przedmiotem prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej jest transport drogowy towarów (49.41.Z).

Wnioskodawca w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa nabył oraz wykorzystuje następujące nieruchomości:

1.Nieruchomość nr 1 zakupiona w roku 2015 – tj. nieruchomość o powierzchni (...) m², zabudowana budynkiem handlowo–usługowym 2-kondygnacyjnym (piwnica, parter) o powierzchni (...) m², składająca się z następujących działek ewidencyjnych:

–działki nr (...) – do której Wnioskodawcy przysługuje prawo użytkowania wieczystego wraz z prawem własności posadowionego na niej budynku,

2.Nieruchomość nr 2 zakupiona w roku 2014 – tj. nieruchomość o powierzchni (...) m², zabudowana budynkiem handlowo-usługowym 3-kondygnacyjnym (piwnica, parter, I piętro) o powierzchni użytkowej (...) m², składająca się z następujących działek ewidencyjnych:

–działki nr (...), do której Wnioskodawcy przysługuje prawo użytkowania wieczystego,

–działki nr (...), (...), do których Wnioskodawcy przysługuje prawo własności.

Aktualnie, Podatnik wykorzystuje wskazane wyżej nieruchomości w następujący sposób:

1.Nieruchomość nr 1 – wykorzystywana ona jest na potrzeby odpłatnego użytkowania przez innego przedsiębiorcę,

2.Nieruchomość nr 2 – jest ona w całości wynajmowana, Wnioskodawca posiada zawarte umowy najmu lokali znajdujących się w budynku z sześcioma przedsiębiorcami, którzy użytkują lokale na potrzeby prowadzonej działalności.

Zarówno odpłatne użytkowanie Nieruchomości nr 1, jak i wynajem Nieruchomości nr 2, dokumentowany jest przez Wynajmującego fakturamiVAT wystawianymi na rzecz użytkownika/najemców. Ponadto, od zakupu nieruchomości/dokonywanych nakładów Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT.

Podatnik zamierza w najbliższym czasie podjąć kroki zmierzające do przekształcenia formy prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku faktem, że na mocy ww. przekształcenia na powstałą w jego wyniku spółkę przejdą wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego, sukcesją taką objęte zostałyby także stanowiące przedmiot niniejszego wniosku nieruchomości. Podatnik chciałby jednak pozostawić Nieruchomość nr 1 oraz Nieruchomość nr 2 w majątku osobistym, wobec czego zamierza on wycofać je ze środków trwałych prowadzonej aktualnie działalności gospodarczej do swojego majątku prywatnego.

Po dokonaniu opisanego wyżej wycofania nieruchomości z działalności Podatnika do jego majątku prywatnego, zamierza on kontynuować ich wykorzystywanie w dotychczasowy sposób:

·Nieruchomość nr 1 – wykorzystywana będzie tak jak do tej pory, na potrzeby odpłatnego użytkowania nieruchomości przez innego przedsiębiorcę,

·Nieruchomość nr 2 – wynajmowana będzie na rzecz dotychczasowych najemców (przedsiębiorców, na cele niemieszkalne).

Wnioskodawca skłania się, by po dokonaniu wycofania Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 do majątku prywatnego kwalifikować uzyskane z powyższego tytułu przychody jako przychody ze źródła, jakim jest najem prywatny.

Podatnik ma świadomość, iż w myśl obowiązujących przepisów to do niego należy decyzja odnośnie takiego przyporządkowania, jednakże główną jego wątpliwość stanowi to, czy dokonanie takiej kwalifikacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie działaniem poprawnym – i właśnie wyjaśnieniu tej kwestii oraz tego, jakie skutki w podatku VATpociągać będzie za sobą wycofanie nieruchomości z działalności, służyć ma wnioskowana interpretacja.

Pytanie

Czy po wycofaniu Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do jego majątku prywatnego, przychód z wynajmu/udostępniania do odpłatnego użytkowania tych nieruchomości, kwalifikować będzie się do przychodów ze źródła, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i tym samym czy może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawieart. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, po wycofaniu Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej do jego majątku prywatnego, przychód z wynajmu/udostępniania do odpłatnego użytkowania tych nieruchomość kwalifikować będzie się do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i tym samym może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o PIT rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. W myśl przepisów wskazanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

–pozarolnicza działalność gospodarcza,

–najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalność gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

Art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT wskazuje, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z przytoczonych wyżej przepisów ustawy o PIT wynika, że wynajem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). W sytuacjigdy wynajem faktycznie wypełnia przesłanki pozwalające na uznanie go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT lub gdy przedmiot wynajmu związany jest z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, to powinien zostać on rozliczony tak jak przychody z tej działalności.

W myśl aktualnego orzecznictwa o istnieniu bądź nieistnieniu powiązania danego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą decyduje przede wszystkim sam podatnik. To w jego gestii pozostawiona została decyzja odnośnie np. zakwalifikowania danej nieruchomości jako środka trwałego w prowadzonym przedsiębiorstwie bądź o pozostawieniu jej w sferze prywatnej. Należy przy tym zaznaczyć, że żaden z obowiązujących przepisów nie zabrania dokonywania zmiany takiej kwalifikacji, zatem decyzja podatnika odnośnie przyporządkowania danego składnika majątkowego może być przez niego dowolnie zmieniana – zarówno w jedną, jak i drugą stronę.

O powyższym świadczy m.in. wyrok NSA z 5 kwietnia 2016 r. sygn. akt II FSK 379/14, w którym sąd wyjaśnia, że:

Ostatecznym potwierdzeniem prawidłowości oraz aktualności ww. stanowiska jest przede wszystkim uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 maja 2021 r., sygn. II FPS 1/21, w której to zostało wskazane, iż:

Z powyższego wywnioskować można, że przychody uzyskiwane z najmu, co do zasady, kwalifikowane są jako przychody w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, zaś uznanie ich za wynikające z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej odbywa się w ramach wyjątku, w sytuacji gdy jest to ewidentne.

Z orzecznictwa wynika, że kluczową kwestią przy przyporządkowaniu przychodów z najmu do stosownego źródła jest przede wszystkim zamiar podatnika. To właśnie on decyduje, czy chce powiązać dane składniki majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą czy też ze swoją sferą prywatną. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w sytuacji wycofania Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 ze środków trwałych prowadzonej działalność gospodarczej, zamiar Wnioskodawcy będzie ewidentny – tj. bez wątpienia będzie miał on na celu wyodrębnienie przedmiotowych nieruchomości jako prywatnych, a zatem także przychód osiągany z ich wynajmu nie będzie stanowił przychodu z prowadzonej przez podatnika działalności.

W analogicznym jak przedmiotowy stanie faktycznym stanowisko zajął Dyrektor Krajowej InformacjiSkarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2023 r. znak 0113-KDIPT2-1.4011.97.2023.1.MAP, na łamach której wskazał on, że:

Ponadto, zaznaczenia wymaga, że wynajem przez Wnioskodawcę Nieruchomości nr 1 oraz nr 2 po wycofaniu ich z przedsiębiorstwa do majątku prywatnego, nie będzie wypełniał definicji „związania” z prowadzoną działalnością w sposób obiektywny. Prowadzona przez podatnika działalność w obszarze transportu drogowego towarów, która jak już na wstępie wskazano, w niedługim czasie zostanie przekształcona w zakresie formy jej prowadzenia w jednoosobową spółkę z o.o., a zatem osobę prawną, stanowiącą oddzielny od Wnioskodawcy podmiot. Nie sposób więc wówczas uznawać nieruchomości stanowiących element majątku prywatnego Wnioskodawcy za związane w jakikolwiek sposób z działalnością osoby prawnej, jaką jest spółka z o.o.

Dyrektor KIS w treści przytaczanej wyżej interpretacji z dnia 31 marca 2023 r. zaznacza, że:

Jak już wyżej wskazano, po wycofaniu Nieruchomości nr 1 oraz nr 2 z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nie zostanie wypełniona przesłanka „związania” ich z działalnością. Ponadto, najem nie stanowi obszaru, którym Wnioskodawca trudni się w sposób pozwalający uznać go za przedmiot prowadzonej przez niego działalności. Przede wszystkim, działalność podatnika nie jest w tym zakresie zorganizowana, tj. nie zajmuje się on wynajmem w sposób planowany, jest to działanie dodatkowe, w żaden sposób nieusystematyzowane, o charakterze całkowicie niebiznesowym. Wnioskodawca posiada zawarte długoterminowe umowy najmu z kilkoma podmiotami i do tego sprowadza się jego aktywność we wskazanym zakresie.

Potwierdzeniem tak sformułowanego stanowiska jest także wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Gd 61/22, w myśl którego:

Po wycofaniu Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, nieruchomości te stanowić będą składnik jego majątku prywatnego, niezwiązanego z zakresem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Ponadto, jak już wyżej opisano, planowany wynajem nie będzie wypełniał wskazywanych przepisami cech działalności gospodarczej, stanowić będzie on jedynie uzyskiwanie pożytków ze stanowiących własność Podatnika składników majątkowych, nie zaistnieją zatem przesłanki do uznania przedmiotowych przychodów za wynikające z działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, nie ulega wątpliwości, że planowany przez Wnioskodawcę wynajem nieruchomości po ich wycofaniu z majątku przedsiębiorstwa, nie będzie stanowić działalność gospodarczej, wobec czego przychody z niego mogą zostać zakwalifikowane jako przychody osiągane z tzw. „najmu prywatnego” – tj. przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Mając na uwadze treść powyższych przepisów, stwierdzić należy, że przychody osiągnięte z tytułu wynajmu na zasadach „najmu prywatnego”, o którym stanowi art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W przedstawionych okolicznościach, w sytuacji gdy Podatnik prowadzi swoją główną działalność gospodarczą w obszarze innym niż wynajem nieruchomości, ponadto przedmiotowe nieruchomości przestaną być w jakikolwiek sposób formalnie powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością, nie istnieją przeszkody, by przychody z tytułu wskazanego w opisie stanu faktycznego najmu, opodatkować na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tejże ustawy.

W związku z powyższym, nie ulega wątpliwości, że planowany przez podatnika sposób kwalifikacji przychodów z wynajmu, uzyskiwanych po wycofaniu Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 z jednoosobowej działalności gospodarczej, stanowić będzie działanie zgodne z obowiązującymi przepisami oraz ich interpretacją, której kierunek wyznacza stanowisko judykatury.

Odnieść należy się jednak także do kwestii przychodów uzyskiwanych z opisywanego w treści zdarzenia przyszłego odpłatnego użytkowania, do którego prawo ustanowione jest na Nieruchomości nr 1.

Jak wskazuje treść wyżej przytaczanego art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, źródłami przychodów w myśl tego przepisu są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnychprodukcji rolnej. Według stanowiska organów podatkowych, odpłatne użytkowanie mieści się w wymienionej wyżej kategorii „umów o podobnym charakterze”, czego potwierdzenie odnaleźć można m.in. w Interpretacji Indywidualnej z dnia 9 czerwca 2015 r., wydanej przez Izbę Skarbową w Katowicach, znak IBPBII/2/4511-300/15/MZM, w której wyjaśniono, iż:

Wobec tego, przedstawione wyżej uzasadnienie przyjętego przez Wnioskodawcę stanowiska w zakresie zakwalifikowania do odpowiedniego źródła oraz poprawnego opodatkowania przychodów osiąganych z nieruchomości po wycofaniu ich z JDG, odnosi się także do przychodów w części dotyczącej odpłatnego użytkowania Nieruchomości nr 1.

W związku z powyższym, uznać należy, że po wycofaniu Nieruchomości nr 1 oraz Nieruchomości nr 2 ze środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej do jego majątku prywatnego, przychód z wynajmu/udostępniania do odpłatnego użytkowania tych nieruchomości, kwalifikować będzie się do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT i tym samym może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennych źródeł w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że – moim zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Wskazuję również, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: