Interpretacja indywidualna z dnia 1 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.135.2023.1.JS

Skoro wartość hipoteki odpowiadająca darowanemu udziałowi jest większa niż podana przez Wnioskodawcę rynkowa wartość darowanego udziału, to podstawa opodatkowania darowizny PSD wyniesie zero. Tym samym, obowiązek podatkowy co prawda wystąpi, jednak nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego w tym podatku. Na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku PSD z tytułu nabycia na podstawie darowizny.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 10 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy skutków podatkowych darowizny udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, objętym hipoteką. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zamieszkuje Pani w S., przy ul. (...); 12 maja 2022 r. nabyła Pani, wraz z partnerem, spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego nr (…), o powierzchni użytkowej 63,10 m², w budynku nr (…) przy ulicy (…) w S., gmina (…). Prawo to zostało nabyte przez Panią i jej partnera w udziałach po ½ części za kwotę całkowitą 365.000,00 zł (słownie: trzysta sześćdziesiąt pięć tysięcy złotych 0/00). Potwierdza to notarialna umowa sprzedaży (Repertorium A Nr (…)) (dalej Akt notarialny).

Na powyższy cel przeznaczono w części środki własne (wkład własny) i na pozostałą część został zaciągnięty mieszkaniowy kredyt budowlano-hipoteczny, co potwierdza umowa z 27 kwietnia 2022 r. o numerze (…) (dalej: Umowa) zawarta z bankiem (...) SA z siedzibą w K., REGON: (…) (dalej Bank).

Kredyt został zaciągnięty przez Panią oraz jej partnera. Obydwoje po połowie (po 50%) odpowiadają Państwo za zobowiązania związane z tym kredytem i są solidarnie zobowiązani do jego spłaty. Tak bowiem stanowi ww. umowa z Bankiem. Jako zabezpieczenie spłaty wierzytelności Banku z tytułu kredytu udzielonego na podstawie ww. Umowy wraz z narosłymi od tego kredytu odsetkami, kosztami postępowania, a także roszczeniami z tytułu opłat i prowizji wskazanych bezpośrednio w Umowie, jak również wynikających z postanowień wskazanej w tej Umowie Tabeli Opłat i Prowizji oraz poniesionych przez Bank kosztów ustanowienia zabezpieczenia wraz z odsetkami ustawowymi od tych kosztów, ustanowiona została, przez obydwojga partnerów, hipoteka umowna do kwoty 456.000,00 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt sześć tysięcy złotych 0/00) na spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, dla którego w Sądzie Rejonowym w S. (…) prowadzona jest księga wieczysta Nr (…).

Partnerzy, już w trakcie wspólnego zamieszkiwania, rozstali się i w związku z tym postanowili przenieść, drogą darowizny, na Pani rzecz udział partnera w prawie własności nieruchomości (winno być: spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego), tak by stała się ona wyłączną jej właścicielką. Przekazanie udziału partnera w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nastąpi nieodpłatnie (partner nie otrzyma żadnej spłaty). Złoży Pani zobowiązanie wobec partnera, polegające na tym, że tylko ona będzie zobowiązana do dalszej spłaty kredytu zaciągniętego na cel zakupu ww. nieruchomości (winno być: ww. prawa). Bank na dzień zawarcia umowy przeniesienia udziału partnera nie wyda jeszcze zgody na zwolnienie go z kredytu (zatem nie jest to zwolnienie ze zobowiązania w zamian za przeniesienie udziału w prawie własności nieruchomości (winno być: spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego)). Zwolnienie to nastąpi dopiero po zawarciu umowy przeniesienia na Panią udziału w nieruchomości (winno być: spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego) i podpisania przez nią stosownego aneksu do umowy kredytowej z Bankiem, mocą którego to Pani stanie się jedynym kredytobiorcą i dłużnikiem wobec Banku.

Obecna cena rynkowa nieruchomości wynosi 380.000.00 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt tysięcy złotych 0/00). Przy uwzględnieniu, że każdy ze współwłaścicieli posiada ½ udziału w prawie do lokalu mieszkalnego i wartości rynkowej całego lokalu określonej w wysokości 380.000,00 zł (słownie: trzysta osiemdziesiąt tysięcy złotych 0/00), udział partnera wynosi 190.000,00 zł (słownie: sto dziewięćdziesiąt tysięcy złotych 0/00) i w tej wartości udział partnera zostanie przekazany Pani w formie darowizny.

Pytania

1.Czy powstanie u Pani obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to jak obliczyć podstawę opodatkowania w podatku od spadków i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie

Pytanie nr 1.

Pani zdaniem, powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i wg obowiązującego stanu prawnego. Powstanie on z chwilą złożenia oświadczenia darczyńcy w formie aktu notarialnego na mocy na mocy art. 1 ust. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.) i zgodnie z art. 5 ustawy ciążyć będzie na obdarowanej.

Pytanie nr 2.

Wskazała Pani, że podstawę opodatkowania należy obliczyć w sposób następujący. Wartość rynkową spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. 380.000,00 zł pomniejszyć należy o wartość hipoteki umownej, tj. 456.000,00 zł. Część partnera stanowić będzie odpowiednio ½ wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. 190 000 zł i ½ wartości hipoteki umownej, tj. 228.000,00 zł. Przy obliczeniu podstawy opodatkowania należy również uwzględnić kwotę wolną, tj. 5.733,00 zł. Podstawa opodatkowania wyniesie 0 zł. Matematyczny rezultat obliczenia podstawy wyniesie kwotę ujemną: [(380.000,00 zł – 456.000,00 zł)/2] – 5733,00 zł = ujemna podstawa opodatkowania.

Uzasadnienie powyższego obliczenia.

Podstawę opodatkowania w podatku od spadków i darowizn określa art. 7 ust. 1, treścią którego: „Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.”

Dodatkowo, zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 5.733,00 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Nie kwalifikuje się Pani do grup I i II wymienionych w art. 14 ust. 3 pkt 1 i 2, jest zatem podatnikiem z grupy III, tj. inny nabywca.

Ustawa rozszerza pojęcie długów i ciężarów w art. 7 ust. 2 i 3 wyliczając przykładowe przypadki, które stanowią długi i ciężary. Katalog dla tych pojęć jest zatem otwarty. Hipotekę regulują odrębne przepisy, tj. ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2023 r. poz. 146 z późn. zm.).

W myśl art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece: W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Zgodnie z powyższymi przepisami, ustanowiona na nieruchomości hipoteka stanowić będzie obciążenie, które należy zaliczyć do długów i ciężarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Za powyższym przemawia też fakt, że podatek od spadków i darowizn w swojej konstrukcji jest podatkiem od nieodpłatnego przyrostu majątku a opodatkowaniu nim podlega w istocie wzbogacenie się nabywcy rzeczy i praw majątkowych.

Na Panią (obdarowaną) przeniesiona zostanie nie tylko nieruchomość (winno być: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego), ale także zobowiązanie w postaci kredytu hipotecznego, którego spłata zabezpieczona jest przedmiotową hipoteką. W ostatecznym rozrachunku majątek obdarowanej ulegnie pomniejszeniu o obciążenie w postaci hipoteki. Wynika to z faktu, że wartość hipoteki odpowiadająca darowanemu udziałowi (228.000,00 zł) jest większa, niż wartość darowanego udziału (190.000,00 zł). Co za tym idzie, podstawa opodatkowania darowizny podatkiem od spadków i darowizn wynosić będzie 0 zł, tyle samo wynosić będzie podatek.

Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołała Pani interpretacje indywidualne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Jako że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Do zawarciu umowy darowizny podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy :

Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Ustawodawca nie podaje definicji długów i ciężarów. Jednocześnie rozszerza to pojęcie w art. 7 ust. 2 i 3 ww. ustawy przykładowo wyliczając przypadki, które stanowią długi i ciężary. Oznacza to, iż długi i ciężary w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowią katalog otwarty. Pojęcie „długów” w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia. Równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od jego wartości.

„Ciężarem” natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową, np. hipoteka. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Hipotekę regulują odrębne przepisy, a mianowicie ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 146).

W myśl art. 65 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece:

W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

W oparciu o art. 8 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Przy obliczeniu podatku od darowizny ma także zastosowanie zasada kumulacji nabytych od tej samej osoby wartości rzeczy i praw majątkowych w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, oraz odliczenia kwoty wolnej od podatku (art. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 14 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2)do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3)do grupy III - innych nabywców.

Z opisu sprawy wynika, że nabyła Pani 12 maja 2022 r. wraz z partnerem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 365.000,00 zł. Kupno tego prawa w udziałach po ½, zostało sfinansowane ze środków własnych oraz zaciągniętego wspólnego kredytu hipotecznego. W celu zabezpieczenia kredytu, ustanowiono na rzecz Banku hipotekę umowną do kwoty 456.000,00 zł. Hipoteka wpisana jest w księdze wieczystej.

Rozstała się Pani z partnerem i postanowili Państwo, że partner, umową darowizny, przekaże Pani swój udział, wynoszący ½ części, w ww. prawie. W wyniku podpisania aneksu do umowy kredytowej z Bankiem, stanie się Pani jedynym kredytobiorcą i dłużnikiem wobec Banku.

Podaje Pani, że wartość rynkowa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego to 380.000,00 zł.

Ad. 1.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że skoro dokonana zostanie czynność prawna w postaci darowizny, to nabycie przez Panią udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego (udziału, który przysługiwał do tej pory byłemu partnerowi) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Obowiązek podatkowy będzie ciążył, zgodnie z art. 5 ww. ustawy, na Pani jako obdarowanej.

Ad. 2.

Odnosząc się z kolei do kwestii ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w powyższej sytuacji, to należy ją ustalić zgodnie z art. 7 ust. 1 i 6 cyt. ustawy.

Ustanowiona na spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego hipoteka stanowić będzie obciążenie, które należy zaliczyć do długów i ciężarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy. Zatem wartość rynkowa 1/2 części spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (wynikająca ze współwłasności), nabyta przez Panią w drodze darowizny, powinna być pomniejszona o 1/2 część kwoty hipoteki.

Dla kwestii ustalenia podstawy opodatkowania istotna jest kwota hipoteki, którą zostało obciążone opisane we wniosku spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego i tym samym przedmiot nabycia.

Zatem skoro w przedmiotowej sprawie – jak wynika z wniosku – wartość hipoteki odpowiadająca darowanemu udziałowi (228.000,00 zł) jest większa niż podana przez Panią rynkowa wartość darowanego udziału (190.000,00 zł), to podstawa opodatkowania darowizny podatkiem od spadków i darowizn wyniesie zero. Tym samym w omawianej sprawie obowiązek podatkowy co prawda wystąpi, jednak nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn. W związku z powyższym nie będzie na Pani ciążył obowiązek uiszczenia podatku od spadków i darowizn z tytułu nabycia na podstawie darowizny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazujemy również, że w przedmiotowej interpretacji Organ nie przesądzał, czy wskazana we wniosku wartość rynkowa spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. 365.000,00 zł odpowiada wartości rynkowej ustalonej na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W celu rozstrzygnięcia powyższej kwestii konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego, do przeprowadzenia którego Organ interpretacyjny – w ramach nadanych mu uprawnień – nie jest upoważniony. Tym samym Organ zaznacza, że powyższe kwestie stanowią element zdarzenia, niepodlegający ocenie w tej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie mogła Pani skorzystać, jeżeli zastosuje się do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.