Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.445.2023.2.AM

Opodatkowanie podatkiem VAT świadczonych usług doradczych na podstawie Umowy o doradztwo oraz niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych czynności zarządczych na podstawie Kontraktu menedżerskiego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT świadczonych usług doradczych na podstawie Umowy o doradztwo oraz niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT wykonywanych czynności zarządczych na podstawie Kontraktu menedżerskiego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 sierpnia 2023 r. (wpływ 21 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Do dnia 31 grudnia 2022 r. Wnioskodawca był zatrudniony przez … spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … (dalej jako „Spółka”) na podstawie umowy o pracę, ostatnio na stanowisku …. Umowa o pracę została rozwiązana z dniem 31 grudnia 2022 r.

Z początkiem 2023 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W tym celu dokonał również zgłoszenia do Urzędu Skarbowego w charakterze czynnego podatnika podatku VAT.

Po rozwiązaniu umowy o pracę, Spółka nadal kontynuuje współpracę z Wnioskodawcą na podstawie dwóch odrębnie zawartych umów. W oparciu o umowę o wykonywanie czynności zarządczych z dnia 29 grudnia 2022 r., obowiązującej od 1 stycznia 2023 r. (dalej „Kontrakt menedżerski”), Wnioskodawca zarządza i będzie zarządzał częścią działalności Spółki w zakresie określonym Kontraktem menedżerskim. Dodatkowo, na podstawie umowy o świadczenie usług z dnia 29 grudnia 2022 r., obowiązującej od 1 stycznia 2023 r. (dalej „Umowa o doradztwo”), świadczy on i będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi doradcze.

W skład zakresu obowiązków Wnioskodawcy wynikających z Kontraktu menedżerskiego wchodzi:

a)współpraca z Zarządem w zakresie realizacji strategii rozwoju Spółki;

b)współpraca z osobą na stanowisku … w zakresie realizacji projektów;

c)zarządzanie portfelem projektów poprzez uczestnictwo w planowaniu relacji z klientem, zarządzanie kierownikami projektów w odniesieniu do zakresu terminowości i komunikacji;

d)zarządzanie/koordynowanie realizowanymi wdrażanymi projektami;

e)budowanie zespołu adekwatnego do realizacji projektu wdrażanego u klienta Spółki;

f)zarządzanie zespołem wdrażającym projekt, dokonywanie rocznej oceny zespołu/ poszczególnych jego członków, ich kompetencji/umiejętności/rozwoju;

g)zarządzanie zespołami projektowymi; planowanie zasobów ludzkich w projektach;

h)wspieranie komunikacji między zespołami projektowymi, aby sprawnie zarządzać zaangażowaniem i moralami zespołów, identyfikowanie obszarów potencjalnie konfliktowych i aktywne rozwiązywanie konfliktów, dokonywanie przeglądu efektywności i ułatwianie jego integracji;

i)zarządzanie ryzykiem projektu; zarządzanie zmianami i analizowanie ich wpływu na projekt.

Do Kontraktu menedżerskiego nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2020 r., poz. 1907, z późn. zm.).

Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu menedżerskiego. Kontrakt menedżerski nie reguluje odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich w związku z wykonywaniem umowy.

Za wykonywanie czynności zarządczych Wnioskodawcy przysługuje zryczałtowane miesięczne wynagrodzenie, płatne na podstawie rachunku wystawionego w terminie do 10 dnia miesiąca,następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym były wykonywane czynności zarządcze. Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, wynagrodzenie zostanie powiększone o uzasadnione koszty i wydatki poniesione przez Wnioskodawcę związane z realizacją Kontaktu menedżerskiego, których poniesienie było niezbędne dla prawidłowego wykonania czynności zarządczych. Wynagrodzenie za czynności zarządcze będzie płatne z dołu, w terminie 14 dni od otrzymania przez Spółkę prawidłowo wystawionego rachunku.

Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, prawidłowe wykonanie czynności zarządczych wymaga obecności Wnioskodawcy w jednym z biur Spółki lub w biurach klientów Spółki przez średnio 5 dni w ramach danego kwartału, w terminach ustalonych ze Spółką i dostosowanych do potrzeb związanych z prawidłową realizacją czynności zarządczych. Z uwagi na zakres świadczonych usług zarządczych część czynności wykonywana będzie w biurach Spółki (np. spotkania z personelem), podczas gdy inne czynności będą mogły być wykonywane poza miejscami działalności Spółki (np. spotkania z kontrahentami).

Ponadto Wnioskodawca będzie wykonywał czynności zarządcze w czasie koniecznym do wykonania ich w sposób prawidłowy i profesjonalny z zastrzeżeniem, że przeznaczy na wykonanie czynności zarządczych nie więcej niż 40 godzin w miesiącu.

Wnioskodawca przy wykonywaniu czynności zarządczych posiada swobodę w doborze metod i środków działania. Wnioskodawca sam kształtuje sposób wykonywania czynności zarządczych, tak aby mogły one być wykonywane należycie, uwzględniając kwalifikacje, wiedzę i doświadczenie zawodowe Wnioskodawcy oraz istniejące w Spółce standardy.

W celu wykonywania czynności zarządczych Spółka zobowiązała się zapewnić Wnioskodawcy możliwość korzystania z infrastruktury i środków technicznych udostępnionych przez Spółkę, w szczególności biura Spółki, komputera osobistego wraz z oprogramowaniem, serwera, usługtelekomunikacyjnych i obsługi sekretarskiej. W przypadku wykorzystania przez Wnioskodawcę środków technicznych lub infrastruktury udostępnionej przez Spółkę do celów innych niż wynikające z Kontraktu menedżerskiego, strony odrębnie uzgodnią zasady odpłatności na rzecz Spółki z tego tytułu.

Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, jeżeli efektem świadczenia przez Wnioskodawcę czynności zarządczych będzie utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca przeniesie na Spółkę autorskie prawa majątkowe do tych utworów na warunkach opisanych w Kontrakcie menedżerskim. Wynagrodzenie, należne Wnioskodawcy z tytułu wykonywania czynności zarządczych, będzie obejmowało również wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych oraz wykonywanie praw zależnych do utworów w zakresie i na wszystkich polach eksploatacji przewidzianych w Kontrakcie menedżerskim.

Postanowienia Kontraktu menedżerskiego obejmują również obowiązek zachowania poufności co do informacji technicznych, technologicznych, finansowych, handlowych, marketingowych i organizacyjnych, dotyczących działalności Spółki uzyskanych przez Wnioskodawcę w związku z wykonywaniem czynności zarządczych, a także zakaz prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności Spółki w trakcie trwania oraz po rozwiązaniu Kontraktu menedżerskiego.

Natomiast zgodnie z Umową o doradztwo, Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi doradcze obejmujące w szczególności:

a)doradztwo w zakresie przygotowywania ofert dla potencjalnych klientów;

b)doradztwo dla klientów Spółki w zakresie doboru projektu spełniającego jego oczekiwania i wymagania biznesowe;

c)doradztwo w zakresie zapewnienia prawidłowego uruchomienia projektów, utrzymania/usprawnienia jego jakości;

d)doradztwo w zakresie przygotowania dokumentacji oprogramowania i jej aktualizacji;

e)doradztwo w zakresie zapewnienia przygotowywania raportów i proponowanie usprawnień w portfelu projektów;

f)monitorowanie kluczowych parametrów projektu, w tym budżetu;

g)doradztwo w zakresie wdrażania odpowiednich narzędzi, standardów oraz planu komunikacji w projektach;

h)projektowanie architektury;

i)doradztwo w zakresie budowania potrzeb klienta Spółki;

j)doradztwo w zakresie ryzyk związanych z realizacją projektu;

k)doradztwo w zakresie przygotowywania raportów i proponowanie usprawnień w portfelu projektów;

l)tworzenie potrzeb i wymagań klientów Spółki;

m)usługi doradztwa związane z planowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej;

n)inne zadania ustalone przez Strony.

Umowa o doradztwo ma charakter umowy o świadczenie usług, do której odpowiednie zastosowanie znajdują przepisy o umowie zlecenia. Umowa o doradztwo dotyczy wyłącznie świadczenia przez Wnioskodawcę usług doradczych i nie reguluje jego obowiązków związanych z wykonywaniem czynności zarządczych, które zostały objęte Kontraktem menedżerskim.

Obowiązki Wnioskodawcy wynikające z Umowy o doradztwo nie są w żadnym zakresie tożsame ani pokrywające się z obowiązkami Wnioskodawcy wynikającymi z Kontraktu menedżerskiego. Przedmiotem Umowy o doradztwo nie są zatem czynności zarządzania przedsiębiorstwem lub częścią przedsiębiorstwa Spółki.

Umowa o doradztwo została zawarta w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wykonując obowiązki wynikające z Umowy o doradztwo, Wnioskodawca działa samodzielnie i na własny rachunek, w szczególności samodzielnie dokonuje wszelkich rozliczeń publicznoprawnych związanych z wynagrodzeniem otrzymywanym na podstawie Umowy o doradztwo, w tym uiszcza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów oraz rozlicza składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Na podstawie Umowy o doradztwo Wnioskodawca nie jest upoważniony do dokonywania jakichkolwiek czynności w imieniu lub na rzecz Spółki, w tym zaciągania w imieniu Spółki jakichkolwiek zobowiązań majątkowych lub składania w jej imieniu jakichkolwiek oświadczeń woli kreujących zobowiązania Spółki.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane ze świadczonymi usługami doradczymi. Przede wszystkim, zgodnie z Umową o doradztwo, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie świadczenia usług doradczych, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Wnioskodawcy wynikających z Umowy o doradztwo lub z przepisów prawa.

Z tytułu świadczonych usług doradczych, Wnioskodawcy przysługuje zryczałtowane miesięczne wynagrodzenie, płatne na podstawie faktur wystawionych w terminie do 10 dnia miesiąca, następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym były świadczone przedmiotowe usługi. Wnioskodawcy przysługuje również dodatkowe wynagrodzenie kwartalne lub roczne na zasadach odrębnie ustalonych ze Spółką.

Zgodnie z Umową, wynagrodzenie zostanie powiększone o uzasadnione koszty i wydatki poniesione przez Wnioskodawcę związane z realizacją Umowy, których poniesienie było niezbędne dla prawidłowego świadczenia usług. Wynagrodzenie Wnioskodawcy zostanie powiększone o należny podatek od towarów i usług (VAT). Wynagrodzenie będzie płatne z dołu, w terminie 14 dni od otrzymania przez Spółkę prawidłowo wystawionej faktury VAT.

Wnioskodawca świadczy usługi doradcze w wybranym przez siebie miejscu i czasie, w wymiarze niezbędnym do terminowego i należytego wykonania tych usług, jednakże nie mniej niż 120 godzin w miesiącu. Umowa przewiduje, że prawidłowe wykonanie usługi może wymagać obecności Wnioskodawcy w jednym z biur Spółki na terenie kraju (…, …, …, …) lub u klienta Spółki, średnio 5 dni w danym kwartale w terminach ustalonych ze Spółką i wynikających z potrzeb Spółki.

W celu realizacji usług doradczych z zachowaniem bezpieczeństwa i poufności istotnych informacji związanych z działalnością Spółki, Spółka zobowiązała się zapewnić Wnioskodawcy możliwość korzystania z infrastruktury i środków technicznych udostępnionych przez Spółkę, w szczególności biura Spółki, komputera osobistego wraz z oprogramowaniem, serwera, usług telekomunikacyjnych i obsługi sekretarskiej.

Zgodnie z Umową o doradztwo, jeżeli efektem świadczenia przez Wnioskodawcę usług doradczych będzie utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Wnioskodawca przeniesie na Spółkę autorskie prawa majątkowe do tych utworów na warunkach opisanych w Umowie o doradztwo. Wynagrodzenie, należne Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług doradczych, będzie obejmowało również wynagrodzenie za przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych oraz wykonywanie praw zależnych do utworów w zakresie i na wszystkich polach eksploatacji przewidzianych w Umowie o doradztwo.

Postanowienia umowne obejmują również obowiązek zachowania poufności co do informacji technicznych, technologicznych, finansowych, handlowych, marketingowych i organizacyjnych, dotyczących działalności Spółki uzyskanych przez Wnioskodawcę w związku ze świadczeniem usług doradczych, a także zakaz prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności Spółki w trakcie trwania oraz po rozwiązaniu Umowy.

Wnioskodawca dokonał zawiadomienia o wyborze opodatkowania podatkiem liniowym przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług doradczych, w terminie określonym w art. 9a ust. 2 ustawy o PIT.

Zarówno Wnioskodawca jak i Spółka są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1)wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności zarządczych nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2)wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie usług doradczych nie stanowi przychodu, o którym mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3)wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie czynności zarządczych stanowi przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

4)wynagrodzenie otrzymywane za wykonywanie usług doradczych nie stanowi przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

5)wynagrodzenie przewidziane w kontrakcie menedżerskim jest stałym wynagrodzeniem. Kontrakt menedżerski nie przewiduje zmiennego wynagrodzenia.

W kontrakcie menedżerskim przewidziano jedynie, że wynagrodzenie zostanie powiększone o uzasadnione koszty i wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z realizacją umowy. Jest to zatem wyłącznie forma zwrotu poniesionych kosztów, bez wpływu na stałe wynagrodzenie ustalone za czynności zarządcze.

6)Wnioskodawca nie ma wpływu na wysokość wynagrodzenia wynikającego z zawartego kontraktu menedżerskiego.

Pytania

1)Czy świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług doradczych na podstawie Umowy o doradztwo podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?

2)Czy wykonywanie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki czynności zarządczych na podstawie Kontraktu menedżerskiego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1)świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki usług doradczych na podstawie Umowy o doradztwo podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

2)wykonywanie przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki czynności zarządczych na podstawie Kontraktu menedżerskiego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY:

Pyt. 1. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności doradczych

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również:

·przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

·zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

·świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podatnikami VAT są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT bez względu na cel i rezultat takiej działalności (zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT). Działalnością gospodarczą jest m.in. wszelka działalność usługodawców. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o VAT, czynność nie zostanie uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, jeżeli spełnione zostanie jedno z poniższych kryteriów:

·przychód z niej uzyskany stanowi przychód ze stosunku pracy lub przychód mu podobny na podstawie art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT (art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT), albo

·przychód ten stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,

jeżeli osoba wykonująca daną czynność jest związana ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

W myśl § 11 ww. przepisu art. 22 Kodeksu pracy, zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.

Przychód z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych przez Wnioskodawcę w żadnym wypadku nie powinien być kwalifikowany jako przychód ze stosunku pracy ani jakikolwiek przychód mu podobny.

Wynika to w szczególności z:

  • braku elementu podporządkowania Wnioskodawcy (bezpośredniej kontroli wykonywania usług przez Wnioskodawcę na podstawie Umowy o doradztwo), który jest warunkiem niezbędnym do uznania danego stosunku prawnego za stosunek pracy,
  • swobody w wyborze miejsca świadczenia usług doradczych (Umowa o doradztwo nie reguluje miejsca wykonywania usług doradczych, wobec czego może nim być siedziba Wnioskodawcy lub inne miejsce ustalone przez Wnioskodawcę, chyba że prawidłowe wykonanie usług będzie wymagało obecności Wnioskodawcy w miejscu uzgodnionym ze Spółką). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że miejsce pracy ustala pracodawca;
  • swobody w ustaleniu czasu poświęconego na świadczenie usług doradczych – czynności doradcze mogą być wykonywane w takim czasie, jaki jest uznany za niezbędny dla poprawnego wykonania Umowy z zastrzeżeniem minimum 120 godzin w miesiącu, ale bez określonych ram czasowych. Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że pracownik wykonuje pracę w ściśle określonych ramach czasowych;
  • braku zastosowania przepisów ograniczających odpowiedzialność za wyrządzoną Spółce lub osobom trzecim przez Wnioskodawcę szkodę (w zakresie realizacji Umowy o doradztwo, Wnioskodawca odpowiada względem Spółki oraz osób trzecich zgodnie z zasadami odpowiedzialności określonymi w obowiązujących przepisach Kodeksu cywilnego, tj. co do zasady na zasadzie ryzyka). Stosunek pracy charakteryzuje się zaś tym, że odpowiedzialność pracownika jest uregulowana przepisami szczególnymi i co do zasady istotnie ograniczona;
  • braku zastrzeżenia w Umowie o doradztwo stosowania przepisów Kodeksu Pracy.

Świadczenie usług doradczych nie stanowi również działalności wykonywanej osobiście, z której przychody są wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście objęte tymi regulacjami w zakresie, który może mieć znaczenie z punktu widzenia niniejszego wniosku, uznaje się m.in.:

  • przychody otrzymywane przez osoby należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy o PIT);
  • przychody uzyskiwane z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia albo umowy o dzieło, jeżeli są uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą lub od osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, jeżeli nie są uzyskiwane na podstawie umów zawieranych w ramach działalności gospodarczej albo nie stanowią przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT);
  • przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze (z wyjątkiem przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) nawet, jeżeli umowy są zawierane w ramach działalności gospodarczej (art. 13 pkt 9 ustawy o PIT).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Umowa o doradztwo nie stanowi umowy o dzieło lub zlecenia (do Umowy o doradztwo stosuje się jednak odpowiednio przepisy Kodeksu Cywilnego dotyczące umowy zlecenia). Ponadto Umowa o doradztwo jest wykonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, przychody ze świadczenia usług doradczych nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT.

Przychody z tytułu świadczenia usług doradczych nie stanowią przychodów z tytułu czynności członków zarządu (na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy o PIT), a także nie powinny być zakwalifikowane jako przychody z tytułu umów o zarządzanie, kontraktów menadżerskich lub umów o podobnym charakterze (art. 13 pkt 9 stawy o PIT).

Jak podkreślono w opisie stanu faktycznego, przedmiotem Umowy o doradztwo nie będą czynności zarządcze, które Wnioskodawca będzie wykonywał na rzecz Spółki w ramach Kontraktu menedżerskiego, ani jakiekolwiek inne czynności zarządzania przedsiębiorstwem (Spółką). Przedmiotem Umowy o doradztwo są bowiem usługi doradcze. Usługi mają charakter wyłącznie doradczo-konsultacyjny, w ramach ich wykonywania Wnioskodawca nie ma prawa wykonywania czynności o charakterze menadżerskim lub zarządczym, w tym w szczególności nie ma prawa do podejmowania decyzji ani zawierania umów wiążących dla Spółki. Ponadto, za czynności zarządcze, Wnioskodawca otrzymuje odrębne wynagrodzenie.

Przychód Wnioskodawcy, który będzie uzyskiwany na podstawie Umowy o doradztwo, nie stanowi zatem ani przychodu ze stosunku pracy lub przychodu mu podobnego z art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT, ani przychodu z działalności wykonywanej osobiście z art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę powinny być kwalifikowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca będzie więc podatnikiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a wykonywane przez niego Usługi będą podlegać podatkowi VAT.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o VAT, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

·wykonywania tych czynności,

·wynagrodzenia oraz

·odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Co istotne, tylko łączne spełnienie wszystkich ww. przesłanek powoduje, że czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W zakresie przesłanki pierwszej (warunki wykonywania czynności), wypowiedział się m.in. NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r. (sygn. akt I FSK 1479/13). Zgodnie z tym orzeczeniem, za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(…) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (…)”.

W zakresie przesłanki drugiej (wynagrodzenie) ustalenie, czy jest ona spełniona, w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla świadczącego usługi stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez świadczącego usługi. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia.

W zakresie przesłanki trzeciej (odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich) istotne jest ustalenie, czy zgodnie z umową odpowiedzialność będzie ponosił zlecający, a nie wykonawca, co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek ten będzie również spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje takiej odpowiedzialności.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Umowa o doradztwo ustanawia więzy prawne pomiędzy zlecającym (Spółką) i wykonawcą (Wnioskodawca) określające warunki wykonania przez Wnioskodawcę usług doradczych oraz wypłaty na jego rzecz wynagrodzenia.

Przede wszystkim Wnioskodawca będzie ponosić wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie świadczenia usług doradczych, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Wnioskodawcy wynikających z Umowy o doradztwo lub z przepisów prawa. W konsekwencji, wskazany powyżej warunek trzeci nie jest spełniony, co wyklucza łączne spełnienie warunków wyłączających możliwość stwierdzenia samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej.

Co prawda Wnioskodawca, w ramach obowiązywania Umowy o doradztwo będzie uprawniony do korzystania z infrastruktury i środków technicznych udostępnionych mu przez Spółkę, w tym komputera osobistego wraz z oprogramowaniem i usług telekomunikacyjnych, w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonania usług doradczych, zatem spełniony jest wskazany powyżej warunek pierwszy. Niemniej, Wnioskodawca może również świadczyć usługi doradcze wykorzystując własną infrastrukturę i sprzęt biurowy, np. świadcząc usługi w siedzibie swojej działalności gospodarczej. Ponadto, okoliczność ta i tak nie będzie mieć znaczenia wobec uregulowania zasad odpowiedzialności Wnioskodawcy za wykonanie czynności wobec Spółki oraz osób trzecich i szkody wyrządzone w czasie świadczenia usług doradczych.

W takich okolicznościach nawet, gdyby przychód Wnioskodawcy z tytułu usług doradczych wykonywanych na podstawie Umowy o doradztwo byłby kwalifikowany jako przychód z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z ustawą o PIT (co w ocenie Wnioskodawcy nie ma miejsca), to w rozumieniu VAT, Wnioskodawca nadal będzie podatnikiem podatku VAT, ponieważ co najmniej jeden z warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT nie będzie spełniony - przede wszystkim Spółka nie będzie ponosić wyłącznej odpowiedzialności wobec osób trzecich z tytułu usług doradczych świadczonych przez Wnioskodawcę.

Powyższe stanowisko jest również akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, wskazać można na interpretacje indywidualne, które wydane zostały w oparciu o podobne stany faktyczne: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 sierpnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL1.4012.225.2022.2.BG, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 grudnia 2021 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.317.2021.2.MBN, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 sierpnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.493.2018.4.AK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. ILPP1/4512-1-837/15-2/AP.

Pyt. 2. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności zarządczych

Wskazane powyżej przepisy znajdą również zastosowanie w zakresie oceny opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności zarządczych świadczonych na podstawie Kontraktu menedżerskiego, a w szczególności art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zważywszy na to, że w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie za czynności (usługi) świadczone na podstawie Kontraktu menadżerskiego stanowią przychód zaliczony do źródła określonego w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, który jest wymieniony w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, kwalifikacja tych czynności (usług) Wnioskodawcy (jako wykonywanych przez podatnika) będzie zależeć od spełnienia pozostałych przesłanek określonych w tym przepisie ustawy.

Przepis ten nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą czynności, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby fizyczne są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

·warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz

·wynagrodzenia (warunek drugi) oraz

·odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).

Powyższe oznacza, że jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (Kontraktu menedżerskiego) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy warunki to nie można uznać zarządzającego za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika VAT.

Warunek pierwszy - warunki wykonywania czynności.

Należy uznać, że co do zasady w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). Jak wskazał NSA w wyroku z 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 - za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą: „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”. Można wręcz mówić o pewnym zintegrowaniu zarządzającego ze spółką, co oznacza spełnienie tego warunku.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zarządzanej spółki powoduje, że zarządzający nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi). Uznaniu, że ten warunek jest spełniony nie stoi na przeszkodzie to, że w ramach przedmiotowej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) zarządzający dysponuje szerokim zakresem swobody w organizacji swojej pracy, wyznaczaniu celów itd.

Warunek drugi - wynagrodzenie.

Zakładając, że umowa przewiduje, że zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dlazarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia. Podobnie przykładowo ustalenie w umowie dla zarządzającego stałego wynagrodzenia miesięcznego w wielkości adekwatnej do pozycji spółki, zakresu zadań itd. oraz rocznej premii stanowiącej określony procent wypracowanego w danym roku zysku spełni badany warunek.

Dla uznania spełnienia badanego warunku nie ma znaczenia okoliczność, że na podstawie umowy należne zarządzającemu wynagrodzenie obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez zarządzającego, itp. - jeżeli w wyniku wykonywania umowy zarządzający stworzy utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ustalenie w umowie dla zarządzającego m.in. wynagrodzenia z niniejszego tytułu nie stoi na przeszkodzie spełnieniu badanego warunku.

Warunek trzeci - odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich.

Warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.

Należy zauważyć, że jak wskazał NSA w wyroku z dnia 22 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 1014/15: „Ponoszenie ryzyka ekonomicznego nie może być utożsamiane z odpowiedzialnością menadżera za szkody wobec Spółki. Są to odrębne kwestie. Porównywanie nieograniczonej odpowiedzialności menadżera wobec Spółki ze stosunkiem pracowniczym nie wpływa na ocenę stanowiska Sądu, gdyż Sąd nie postawił tezy, że strony łączyła umowa o pracę. Stosunek ten Sąd oceniał pod kątem art. 15 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, to znaczy czy była to samodzielnie wykonywana działalność gospodarcza. Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki. W tym zakresie słusznie podkreślił Sąd pierwszej instancji, że nie została ona uregulowana w kontrakcie, a zatem nie można jej domniemywać”.

Powyższe orzeczenie zapadło w stosunku do zarządzającego pełniącego funkcje członka zarządu, ale będzie miało również zastosowanie do zarządzających przedsiębiorstwem lub częścią przedsiębiorstwa zlecającego na podstawie kontraktu menedżerskiego.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (Kontrakt menedżerski) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, wskazany warunek nie jest spełniony. Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, i prowadzi działalność gospodarczą, w tym również w zakresie świadczenia usług zarządzania. Wnioskodawca zawarł Kontrakt menedżerski ze Spółką. Przedmiotem umowy jest wykonywanie przez Wnioskodawcę usług zarządzania częścią przedsiębiorstwa Spółki.

Wnioskodawcy przysługuje stałe wynagrodzenie miesięczne na podstawie rachunków wystawianych przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie uzyskiwane przez Wnioskodawcę jest przychodem uzyskiwanym na podstawie zawartego Kontraktu menedżerskiego (podstawa prawna art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, tj. przychody uzyskane na podstawie kontraktów menedżerskich). Wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest członkiem zarządu Spółki, tj. nie został powołany do zarządu i nie pełni w nim żadnej funkcji. Wnioskodawca na podstawie zawartego Kontraktu menedżerskiego ze Spółką świadczy na rzecz Spółki usługi zarządcze.

Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, prawidłowe wykonanie czynności zarządczych wymaga obecności Wnioskodawcy w jednym z biur Spółki lub w biurach klientów Spółki przez średnio 5 dni w ramach danego kwartału, w terminach ustalonych ze Spółką i dostosowanych do potrzeb związanych z prawidłową realizacją czynności zarządczych. Z uwagi na zakres świadczonych usług zarządczych część czynności wykonywana będzie w biurach Spółki (np. spotkania z personelem), podczas gdy inne czynności będą mogły być wykonywane poza miejscami działalności Spółki (np. spotkania z kontrahentami). W celu wykonywania czynności zarządczych Spółka zobowiązała się zapewnić Wnioskodawcy możliwość korzystania infrastruktury i środków technicznych udostępnionych przez Spółkę, w szczególności biura Spółki, komputera osobistego wraz z oprogramowaniem, serwera, usług telekomunikacyjnych i obsługi sekretarskiej.

Zgodnie z Kontraktem menedżerskim, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu menedżerskiego. Kontrakt menedżerski nie reguluje odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich za swoje działania lub zaniechania, tj. nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego ze świadczonymi przez siebie usługami.

Analiza stanu faktycznego pozwala na stwierdzenie, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy - Kontraktu menadżerskiego spełniają wszystkie warunki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę są zaliczane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, Wnioskodawca co do zasady wykonuje swoje obowiązki z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji Spółki, nie ponosi kosztów związanych z pełnieniem powierzonych w Spółce funkcji, pobiera zryczałtowane wynagrodzenie, zatem nie ponosi ryzyka ekonomicznego i gospodarczego wskutek swoich działań oraz z zawartej umowy wynika, że Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za swoje działania lub zaniechania.

Z uwagi na spełnienie wszystkich warunków z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, należy uznać, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mogą być uznane za prowadzoną samodzielnie działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Wnioskodawcę z tytułu wykonywania tych czynności nie można uznać za podatnika w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

W rezultacie, czynności zarządzające realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu menedżerskiego nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji Wnioskodawca z tytułu wykonywanych czynności nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00