Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.571.2023.1.MKA

Obowiązki płatnika w związku z przekazywaniem pracownikom kuponów na posiłki profilaktyczne.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z przekazywaniem pracownikom Kuponów na posiłki profilaktyczne. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, który realizuje prace dla przedsiębiorstw z branży górniczej. W związku z tym pracownicy Wnioskodawcy świadczą pracę w warunkach szczególnie uciążliwych pod ziemią w różnych lokalizacjach i na różnych zmianach.

Pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków w formie jednego dania gorącego w normalnym czasie pracy ze względu na różne lokalizacje miejsc pracy oraz brak zaplecza gastronomicznego. Prace wykonywane są na terenie i z uwzględnieniem infrastruktury nie należącej do Wnioskodawcy. Wnioskodawca na mocy art. 232 Kodeksu pracy zobowiązany jest do zapewnienia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, posiłków profilaktycznych oraz napojów zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie posiłków profilaktycznych oraz napojów (zwanym dalej - rozporządzeniem).

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy:

1) korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych lub

2) przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.

Wnioskodawca, korzystając z możliwości realizacji obowiązku „zapewnienia” posiłków profilaktycznych, umożliwia pracownikom przyrządzanie posiłków we własnym zakresie z produktów spożywczych i w tym celu wydaje uprawnionym pracownikom za każdy miesiąc po jego zakończeniu na podstawie przepracowanych dniówek w poprzednim miesiącu, papierowe dowody (tzw. Kupony na posiłki profilaktyczne) uprawniające pracownika do otrzymania na ich podstawie posiłków profilaktycznych (posiłków lub artykułów spożywczych).

Kupony na posiłki profilaktyczne mogą być realizowane przez pracownika w wybranych sklepach spożywczych i nie uprawniają pracownika do uzyskania na ich podstawie artykułów przemysłowych ani innych artykułów lub gotówki niemających żadnego związku z ciążącym na Wnioskodawcy obowiązkiem wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Kupony na posiłki profilaktyczne są wydawane uprawnionym pracownikom w związku z ciążącym na Wnioskodawcy obowiązkiem, wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, zapewnienia uprawnionym pracownikom profilaktycznych posiłków i napojów, poprzez zapewnienie artykułów spożywczych, z których pracownik będzie mógł przyrządzić sobie samodzielnie posiłki profilaktyczne.

Wnioskodawca posiada regulaminu realizacji Kuponów na posiłki profilaktyczne, jednakże nie jest w stanie zweryfikować jakie produkty są nabywane przez pracowników na ich podstawie.

Jednocześnie pracownicy Wnioskodawcy podpisali oświadczenie, że przekazywane im Kupony na posiłki profilaktyczne będą wykorzystywane wyłącznie osobiście tylko w celu dokonywania płatności za posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje (bezalkoholowe) w punktach handlowo-usługowych oznaczonych znakiem ich akceptacji, które oferują tego typu produkty (tj. sklepy spożywcze, punkty gastronomiczne) bez jakiejkolwiek możliwości ich wymiany na inne produkty lub gotówkę.

Ponadto oświadczyli, że zapoznali się z treścią obowiązującego Regulaminu realizacji Kuponów na posiłki profilaktyczne oraz akceptują jego treść i zobowiązują się do jego przestrzegania pod rygorem zwrotu wartości Kuponów i odpowiedzialności pracowniczej.

Wnioskodawca posiada umowę z podmiotem zewnętrznym na dostawę Kuponów, z której wynika, że za Kupony na posiłki profilaktyczne można nabyć wyłącznie artykuły spożywcze.

Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy nabywane produkty spożywcze spełniają warunki określone w § 2 ust. 1 rozporządzenia, tj. czy posiadają odpowiednią ilość węglowodanów, tłuszczów, białek oraz wartość kaloryczną około 1.000 kcal, ani nie ma możliwości kontroli powyższego.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w opisanym stanie faktycznym przekazywane przez niego pracownikom Kupony na posiłki profilaktyczne w celu wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów są traktowane jako inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych określone w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, a tym samym wartość finansowanych przez Wnioskodawcę ze środków obrotowych Kuponów na posiłki profilaktyczne stanowi przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu ich wydawania pracownikom?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, wyrażającym zasadę powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei stosownie do art. 31 ustawy o PIT osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

W myśl art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, ze zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Rozporządzeniem, o którym mowa w powyższym przepisie jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 ze zm.).

Stosownie do § 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

1)posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej „posiłkami”, w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2,

2)napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia (w brzmieniu na dzień wydania interpretacji), jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić w czasie pracy

1)korzystanie z takich posiłków w punktach gastronomicznych,

2)przyrządzanie posiłków przez pracownika we własnym zakresie z otrzymanych produktów.

Treść art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, mając na względzie językowe znaczenie tekstu prawnego, jest jasna i nie powinna budzić wątpliwości interpretacyjnych.

Wynika z niego jednoznacznie, że wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Opisany przez Wnioskodawcę stan faktyczny wypełnia dyspozycję wskazanego przepisu prawa, gdyż Wnioskodawca wydaje uprawnionym pracownikom, co miesiąc, papierowe dowody uprawniające pracownika do otrzymania na ich podstawie posiłków profilaktycznych oraz napojów bezalkoholowych - Kupony na posiłki profilaktyczne, które pozwalają pracownikowi nabyć gotowe posiłki lub artykuły spożywcze umożliwiające przygotowanie samodzielnie posiłku, a także napoje bezalkoholowe. Kupony te mogą być realizowane przez pracownika w wybranych sklepach spożywczych i nie uprawniają pracownika do uzyskania na ich podstawie artykułów przemysłowych ani innych artykułów niemających żadnego związku z ciążącym na skarżącej obowiązkiem wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Należy podkreślić, iż art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT nie ustanawia dodatkowych warunków zastosowania zwolnienia podatkowego, ani też nie odsyła do § 2 ust. 1 i § 6 rozporządzenia.

Wobec tego sens językowy omawianego przepisu jest jasny i nie ma potrzeby posłużenia się innego rodzaju wykładnią prawa w celu odczytania tekstu prawnego.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą przepisy prawa podatkowego powinny być interpretowane zgodnie z ich znaczeniem językowym, w szczególności jeśli dotyczą ulg i zwolnień podatkowych. Sądy administracyjne wskazują, iż ustanowione przez ustawodawcę ulgi i zwolnienia nie powinny być w procesie wykładni ani rozszerzane ani zawężane (por. wyrok NSA z 9 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 47/11, LEX Nr 1244354).

Należy wskazać, że stanowisko to potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 lutego 2023 r., sygn. akt II FSK 1686/20, LEX Nr 3499092.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazywane przez niego pracownikom, w celu wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, Kupony na posiłki profilaktyczne są traktowane jako inne dowody uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych określone w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT, a tym samym wartość finansowanych przez Wnioskodawcę ze środków obrotowych Kuponów na posiłki profilaktyczne stanowi przychód pracownika zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie zaś do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyte w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy właściwie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W świetle powyższego, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Jednocześnie stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Natomiast prawa i obowiązki pracodawcy oraz pracowników reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.). Obowiązek pracodawcy zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych wynika z art. 232 Kodeksu pracy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. poz. 279).

Zgodnie z § 1 pkt 1 tego rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

1)posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej "posiłkami", w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2,

2)napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.

Natomiast na podstawie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia:

Pracodawca zapewnia pracownikowi możliwość spożycia posiłku w czasie pracy w inny sposób niż wydanie jednego dania gorącego, w szczególności przez przekazanie produktów umożliwiających przygotowanie posiłku we własnym zakresie lub bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłku, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jesteście Państwo zobligowani zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie odpowiednik posiłków profilaktycznych. Nie mają Państwo możliwości wydawania posiłków w formie jednego dania gorącego w normalnym czasie pracy ze względu na różne lokalizacje miejsc pracy oraz brak zaplecza gastronomicznego. Aby zrealizować obowiązek „zapewnienia” posiłków profilaktycznych, umożliwiacie Państwo pracownikom przyrządzanie posiłków we własnym zakresie z produktów spożywczych. W tym celu wydajecie Państwo uprawnionym pracownikom papierowe dowody (tzw. Kupony na posiłki profilaktyczne) uprawniające pracownika do otrzymania na ich podstawie posiłków profilaktycznych (posiłków lub artykułów spożywczych). Kupony te mogą być realizowane przez pracownika w wybranych sklepach spożywczych i nie uprawniają pracownika do uzyskania na ich podstawie artykułów przemysłowych ani innych artykułów lub gotówki niemających żadnego związku z ciążącym na Państwu obowiązkiem wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Kupony na posiłki profilaktyczne są wydawane uprawnionym pracownikom w związku z ciążącym na Państwu obowiązkiem, wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, zapewnienia uprawnionym pracownikom profilaktycznych posiłków i napojów, poprzez zapewnienie artykułów spożywczych, z których pracownik będzie mógł przyrządzić sobie samodzielnie posiłki profilaktyczne. Posiadają Państwo regulamin realizacji Kuponów na posiłki profilaktyczne, jednakże nie są Państwo w stanie zweryfikować jakie produkty są nabywane przez pracowników na ich podstawie. Ponadto pracownicy podpisali oświadczenie, że przekazywane im Kupony na posiłki profilaktyczne będą wykorzystywane wyłącznie osobiście tylko w celu dokonywania płatności za posiłki profilaktyczne (posiłki, artykuły spożywcze) oraz napoje (bezalkoholowe) w punktach handlowo-usługowych oznaczonych znakiem ich akceptacji, które oferują tego typu produkty (tj. sklepy spożywcze, punkty gastronomiczne) bez jakiejkolwiek możliwości ich wymiany na inne produkty lub gotówkę. Pracownicy oświadczyli, że zapoznali się z treścią obowiązującego Regulaminu realizacji Kuponów na posiłki profilaktyczne oraz akceptują jego treść i zobowiązują się do jego przestrzegania pod rygorem zwrotu wartości Kuponów i odpowiedzialności pracowniczej. Zawarli Państwo umowę z podmiotem zewnętrznym na dostawę Kuponów, z której wynika, że za Kupony na posiłki profilaktyczne można nabyć wyłącznie artykuły spożywcze. Nie posiadają Państwo wiedzy, czy nabywane produkty spożywcze spełniają warunki określone w § 2 ust. 1 rozporządzenia, tj. czy posiadają odpowiednią ilość węglowodanów, tłuszczów, białek oraz wartość kaloryczną około 1.000 kcal. Nie mają też Państwo możliwości kontroli powyższego.

Zauważyć należy, że z literalnego brzmienia przepisu art. 21 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, aby na pracodawcę nałożony został dodatkowy obowiązek polegający na weryfikacji sposobu realizacji bonu, kuponu, lub innego dowodu uprawniającego pracownika do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych, lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Ponadto z treści tego przepisu wynika, że pracownik może nabyć posiłki, artykuły spożywcze lub napoje bezalkoholowe na podstawie bonów, talonów, kuponów lub innych dowody. Zatem wskazane przez Państwa Kupony na posiłki profilaktyczne stanowić będą dowody, o których mowa w tym przepisie.

W świetle powyższego, wartość Kuponów na posiłki profilaktyczne, przekazanych nieodpłatnie pracownikowi celem wywiązania się przez Państwa z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych, będzie stanowić dla Państwa pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b tej ustawy. W konsekwencji, w przedmiotowym zakresie nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00