Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 21 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.278.2023.2.RM

Opodatkowanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT 0%, na podstawie posiadanej dokumentacji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2023 r., za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawką VAT 0%, na podstawie posiadanej dokumentacji. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2023 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP 8 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i rezydentem podatkowym w Polsce, a w konsekwencji podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej A. (dalej: „Grupa” lub „Grupa A”) będącej czołowym producentem celulozy, papieru i opakowań. Obecnie wspólnikami Spółki są: spółka A. S.A. (dalej: „ A. S.A.”) posiadająca 74,9% udziałów oraz A. (dalej: „A. OYJ”) posiadająca 25,1% udziałów w Spółce. Z kolei, 100% akcjonariuszem w A. S.A. jest A. OYJ.

A. OYJ jest fińskim rezydentem podatkowym.

Podmiot świadczący usługi transportu i obsługi transportowej (dalej: „podmiot serwisowy”) jest podmiotem szwedzkim, z Państwem łączą go powiązania zgodne z art. 11a pkt. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przy czym podmiot serwisowy nie posiada udziałów Państwa Spółki. Podobnie Państwo nie posiadają udziałów podmiotu serwisowego.

Jesteście Państwo producentem (...), który jest sprzedawany w Polsce oraz w ok. 53 krajach na całym świecie.

Jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT-UE).

Spółka serwisowa jest również czynnym podatnikiem VAT.

W ramach wyżej opisanej działalności gospodarczej wykonują Państwo szereg transakcji, tj. w szczególności:

1)dostawy towarów na terytorium kraju,

2)wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów na rzecz kontrahentów z innych państw członkowskich (dalej: „WDT”),

3)eksport towarów.

Przedmiotem niniejszego wniosku są transakcje oznaczone powyżej jako nr 2 dotyczące WDT.

Państwa kontrahenci z innych państw członkowskich, na rzecz których dokonują Państwo WDT posiadają ważny i właściwy numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców. Państwo każdorazowo weryfikujecie, czy niniejszy numer identyfikacyjny nabywcy jest ważny. Państwa kontrahentami są zarówno podmioty spoza grupy kapitałowej jak również podmioty należące do grupy kapitałowej.

Dotychczas w ramach wskazanej transakcji organizacją transportu towarów (warunki dostaw Incoterms) zajmowali się:

a)Państwo lub

b)nabywca - w zależności od indywidualnych ustaleń stron.

W przypadku a), gdy organizatorem była Państwa Spółka - wykonanie transportu zlecane było profesjonalnym firmom przewozowym (dalej: „Przewoźnicy”). Faktury transportowe były wystawiane przez Przewoźników bezpośrednio na Państwa.

Z uwagi na zamiar ustandaryzowania schematu rozliczeń na poziomie globalnym w trakcie roku 2023 w ramach przypadku a) (organizacja transportu po Państwa stronie) nastąpiła w tym zakresie zmiana. Organizacją transportu, rozliczaniem, sprawdzaniem wykonania usługi itp. zajmuje się wyspecjalizowany podmiot (dalej podmiot serwisowy), który do świadczenia usług korzysta z usług podwykonawców realizujących transporty ewentualnie inne zlecone czynności.

Dzięki efektowi skali, podmiot serwisowy może negocjować korzystniejsze warunki oraz ewentualnie łączyć transporty w celu obniżenia kosztów. Ten wyspecjalizowany podmiot serwisowy sprawdza również zgodność faktur transportowych wystawionych przez Przewoźników z zawartymi kontraktami. Podwykonawcy obciążają za transport Spółkę serwisową, która będzie wystawiać faktury na jednostki lokalne A., w tym Państwa.

Lokalnie, będą Państwo odpowiadać za wszystkie operacje logistyczne w tym zlecanie usług transportowych do Spółki serwisowej, awizację przyjazdów, kontrolę załadunków, dokumentów przewozowych, terminowości dostaw itp. Faktura za transport przesyłana jest z załącznikiem, który pozwala na powiązanie zlecenia transportowego Państwa Spółki z wystawioną fakturą.

Z uwagi na fakt, że Spółka serwisowa docelowo ma realizować zadania na rzecz wszystkich podmiotów z grupy, działających i zarejestrowanych w różnych krajach Unii Europejskiej jak i poza jej obszarem, grupa kapitałowa zamierza dokonać ujednolicenia dokumentacji gwarantującej wszystkim podmiotom z grupy możliwość stosowania preferencyjnych stawek opodatkowania w zakresie WDT.

W przypadku Polski oraz Państwa sytuacji, mowa o możliwości stosowania stawki 0% w stosunku do faktur dokumentujących WDT zgodnie z art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w sytuacji, gdy Spółka serwisowa przejęła obowiązki w zakresie wykonywania zleceń transportowych.

W przypadku, gdy grupa kapitałowa dokona ujednolicenia dokumentacji WDT, Państwa Spółka będzie stosować przedstawione Państwu komplety rozliczeniowe obejmujące zarówno sytuacje, w których za organizację transportu towarów (warunki dostaw Incoterms) odpowiada:

a)Państwa Spółka (Przykłady 1, 2, 3) lub

b)nabywca zlecający transport zewnętrznym firmom transportowym (Przykład 4, 5, 6).

Przykłady te zatem nie odnoszą się do sytuacji, w której transport dokonywany jest transportem własnym Państwa Spółki lub nabywcy.

Warto nadmienić, że Przykłady 1, 3, 4, 5, 6 nawiązują do dokumentacji zgodnej z polskimi przepisami ustawy o VAT a Przykład nr 2 to próba odwzorowania wymogów dowodowych, o których mowa w art. 45a ust. 1 lit. a Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 282/2011.

Przykład 1 (Państwa Spółka odpowiada za transport, który jest realizowany przez profesjonalne firmy transportowe)

Będą Państwo posiadać łącznie następujące dokumenty/komplet dokumentów potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

a)kopia faktury za transport (niezależnie od rodzaju transportu) wystawionej przez firmę realizującą transport na spółkę serwisową ze wskazanym adresem dostawy,

b)kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),

c)dokument przewozowy CMR z podpisem pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika, bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,

d)zaakceptowane przez kontrahenta zamówienia ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,

e)zlecenie transportowe składane do Spółki serwisowej przez Państwa,

f)zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem (zawierające m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary), które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej - w zależności od relacji z danych klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta.

Strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji, gdy ma uwagi co do przedstawionego zestawienia i tym samym nie może potwierdzić w całości otrzymania wskazanych w zestawieniu dostaw. W przeciwnym razie, tj. w przypadku otrzymania towarów z zestawienia, klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Termin na wniesienie uwag oraz „milczące” potwierdzenie otrzymania dostaw znajduje się również każdorazowo w treści e-maila przesyłanego wraz zestawieniem.

Mając do dyspozycji wskazane wyżej dokumenty jesteście Państwo w stanie w sposób jednoznaczny wskazać, że dostaliście od kontrahenta zlecenie dostawy towaru pod wskazany adres, w odpowiednim rodzaju i ilości (pkt d).

Celem realizacji zamówienia dokonali Państwo zamówienia usługi transportowej (pkt e). Następnie po wydaniu towaru przez pracownika Państwa Spółki (pkt c) przewoźnikowi doszło do wykonania przez niego zleconej usługi transportu towarów pod wskazany adres i zgodnie z warunkami, które udokumentowane zostały wystawieniem faktury (pkt a) oraz odpowiednimi dokumentami uszczegółowiającymi specyfikację towarów (pkt b). Sam fakt dokonania dostawy do klienta potwierdza zbiorcze zestawienie (pkt f).

Jednocześnie:

1)kontrahent, na którego rzecz Spółka dokona dostawy towarów będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

2)Przedmiotem dostaw będą wyroby z papieru.

3)Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

4)Podmiotem, który na którego rzecz (w jego imieniu) dokonywany będzie wywóz (przez zewnętrznego profesjonalnego przewoźnika) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie dostawca (Spółka).

5)Państwa zdaniem, posiadane przez Państwa dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

Będą Państwo posiadali wyżej wymienione dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Przykład 2 (Państwa Spółka odpowiada za transport, który jest realizowany przez profesjonalne firmy transportowe)

Będą Państwo posiadać łącznie następujące dokumenty/komplet dokumentów potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

a)Fakturę za transport towarów (niezależnie od rodzaju transportu) od Spółki serwisowej wraz ze specyfikacją zrealizowanych transportów,

b)dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę/transport towarów (dokument Państwa Spółki).

Wskazane wyżej dwa dokumenty zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy. Dokument z pkt b) pochodzi bowiem z systemu bankowego Państwa Spółki i jest sporządzany w formie potwierdzenia przelewu bankowego, zgodnie z art. 7 ustawy prawo bankowe. Faktura z pkt a) pochodzi natomiast od Spółki serwisowej realizującej transport towarów.

Jednocześnie:

1)kontrahent, na którego rzecz Spółka dokona dostawy towarów będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

2)Przedmiotem dostaw będą wyroby z papieru.

3)Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

4)Podmiotem, który na którego rzecz (w jego imieniu) dokonywany będzie wywóz (przez zewnętrznego profesjonalnego przewoźnika) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie dostawca (Spółka).

5)Państwa zdaniem, posiadane przez Państwa dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

Będą Państwo posiadać wyżej wymienione dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdyby Przykłady 1 i 2 traktowane osobno nie spełniały przesłanek do zastosowania stawki 0% zgodnie z art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT Spółka bierze pod uwagę również rozpatrzenie Przykładu 3 stanowiącego połączenie wszystkich elementów z Przykładów 1 i 2.

Przykład nr 3 (Państwa Spółka odpowiada za transport, który jest realizowany przez profesjonalne firmy transportowe)

Będą Państwo posiadać łącznie następujące dokumenty/komplet dokumentów potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

a)kopia faktury za transport (niezależnie od rodzaju transportu) wystawionej przez firmę realizującą transport na spółkę serwisową ze wskazanym adresem dostawy,

b)kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),

c)dokument przewozowy CMR z podpisem pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika, bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,

d)zaakceptowane przez kontrahenta zamówienie ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,

e)zlecenie transportowe składane do Spółki serwisowej przez Państwa,

f)zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem (zawierające m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary), które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej - w zależności od relacji z danych klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta.

Strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji, gdy ma uwagi co do przedstawionego zestawienia i tym samym nie może potwierdzić w całości otrzymania wskazanych w zestawieniu dostaw. W przeciwnym razie, tj. w przypadku otrzymania towarów z zestawienia, klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Termin na wniesienie uwag oraz „milczące” potwierdzenie otrzymania dostaw znajduje się również każdorazowo w treści e-maila przesyłanego wraz zestawieniem.

g)Fakturę za transport towarów (niezależnie od rodzaju transportu) od Spółki serwisowej wraz ze specyfikacją zrealizowanych transportów,

h)dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę/transport towarów (dokument Państwa Spółki).

Jednocześnie:

1)kontrahent, na którego rzecz Spółka dokona dostawy towarów będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

2)Przedmiotem dostaw będą wyroby z papieru.

3)Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

4)Podmiotem, który na którego rzecz (w jego imieniu) dokonywany będzie wywóz (przez zewnętrznego profesjonalnego przewoźnika) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie dostawca (Spółka).

5)Państwa zdaniem, posiadane przez Państwa dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Będą Państwo posiadać wyżej wymienione dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Przykład 4 (Nabywca odpowiada za transport, który jest realizowany przez profesjonalne firmy transportowe)

Będą Państwo posiadać łącznie następujące dokumenty/komplet dokumentów potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

a)kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),

b)dokument przewozowy CMR (dokument Państwa Spółki) z podpisem pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika (realizującego transport na zlecenie nabywcy), bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,

c)zaakceptowane przez kontrahenta zamówienia ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,

d)zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem (zawierające m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary), które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej - w zależności od relacji z danych klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta.

Strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji, gdy ma uwagi co do przedstawionego zestawienia i tym samym nie może potwierdzić w całości otrzymania wskazanych w zestawieniu dostaw. W przeciwnym razie, tj. w przypadku otrzymania towarów z zestawienia, klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Termin na wniesienie uwag oraz „milczące” potwierdzenie otrzymania dostaw znajduje się również każdorazowo w treści e-maila przesyłanego wraz zestawieniem.

Jednocześnie:

1)kontrahent, na którego rzecz Spółka dokona dostawy towarów będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

2)Przedmiotem dostaw będą wyroby z papieru.

3)Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

4)Podmiotem, który na którego rzecz (w jego imieniu) dokonywany będzie wywóz (przez zewnętrznego profesjonalnego przewoźnika) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie Nabywca.

5)Państwa zdaniem, posiadane przez niego dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Będą Państwo posiadać wyżej wymienione dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Przykład 5 (Nabywca odpowiada za transport, który jest realizowany przez profesjonalne firmy transportowe)

Będą Państwo posiadać łącznie następujące dokumenty/komplet dokumentów potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

a)kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru oraz WZ (dokument Państwa Spółki),

b)dokument przewozowy CMR (dokument Państwa Spółki) z podpisem pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika (realizującego transport na zlecenie nabywcy), bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,

c)zaakceptowane przez kontrahenta zamówienia ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,

d)potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

W przypadku, gdyby Przykłady 4 i 5 traktowane osobno nie spełniały przesłanek do zastosowania stawki 0% zgodnie z art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT Spółka bierze pod uwagę również rozpatrzenie Przykładu 6 stanowiącego połączenie wszystkich elementów z Przykładów 4 i 5.

Jednocześnie:

1)kontrahent, na którego rzecz Spółka dokona dostawy towarów będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

2)Przedmiotem dostaw będą wyroby z papieru.

3)Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

4)Podmiotem, który na którego rzecz (w jego imieniu) dokonywany będzie wywóz (przez zewnętrznego profesjonalnego przewoźnika) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie Nabywca.

5)Państwa zdaniem, posiadane przez Państwa dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE.

Będą Państwo posiadać wyżej wymienione dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Przykład 6 (Nabywca odpowiada za transport, który jest realizowany przez profesjonalne firmy transportowe)

Będą Państwo posiadać łącznie następujące dokumenty/komplet dokumentów potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

a)kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),

b)dokument przewozowy CMR (dokument Państwa Spółki) z podpisem pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika (realizującego transport na zlecenie nabywcy), bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,

c)zaakceptowane przez kontrahenta zamówienia ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,

d)zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem (zawierające m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary), które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej - w zależności od relacji z danych klientem) nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta.

Strony ustaliły, że klient w określonym terminie jest obowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji, gdy ma uwagi co do przedstawionego zestawienia i tym samym nie może potwierdzić w całości otrzymania wskazanych w zestawieniu dostaw. W przeciwnym razie, tj. w przypadku otrzymania towarów z zestawienia, klient nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Termin na wniesienie uwag oraz „milczące” potwierdzenie otrzymania dostaw znajduje się również każdorazowo w treści e-maila przesyłanego wraz zestawieniem,

e)potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Jednocześnie:

1)kontrahent, na którego rzecz Spółka dokona dostawy towarów będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

2)Przedmiotem dostaw będą wyroby z papieru.

3)Spółka posiada wielu kontrahentów, których siedziby (w zależności od kontrahenta) znajdują się w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej. W zależności od miesiąca realizacji dostaw, mogą one dotyczyć kontrahentów z wszystkich lub z części krajów członkowskich Unii Europejskiej, innych niż Polska.

4)Podmiotem, który na którego rzecz (w jego imieniu) dokonywany będzie wywóz (przez zewnętrznego profesjonalnego przewoźnika) na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej będzie Nabywca.

5)Państwa zdaniem, posiadane przez Państwa dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Będą Państwo posiadać wyżej wymienione dokumenty przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Pytania

1)Czy dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, w Przykładzie 1 w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być opodatkowane 0% stawką VAT?

2)Czy dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, w Przykładzie 2 w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być opodatkowane 0% stawką VAT?

3)Czy w przypadku, gdy odpowiedzi na pytania nr 1 i 2 okażą się nieprawidłowe, dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, w Przykładzie 3 w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być opodatkowane 0% stawką VAT?

4)Czy dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, w Przykładzie 4 w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być opodatkowane 0% stawką VAT?

5)Czy dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, w Przykładzie 5 w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być opodatkowane 0% stawką VAT?

6)Czy dostawy (WDT) udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, w Przykładzie 6 w świetle art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, mogą być opodatkowane 0% stawką VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Regulacje ustawy o VAT

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Warunki zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zostały wskazane w art. 42 ustawy o VAT:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Dowodami, o których mowa powyżej, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1)imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;

2)adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;

3)określenie towarów i ich ilości;

4)potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5)rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Ustawa wskazuje jednocześnie, iż w przypadku, gdy powyżej wskazane dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Regulacje Rozporządzenia UE

Rozporządzenie Wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L z dnia 23 marca 2011 r.), w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem Wykonawczym Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającym rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi przewiduje poniższe zasady dokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowych (dalej: Rozporządzenie UE).

Jak stanowi art. 45a ust. 1 Rozporządzenia UE: „Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a, wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b, potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

i. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

ii. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.”

Jak wskazuje art. 45a ust. 2 Rozporządzenia UE, organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

Zgodnie z ust. 3 do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

  1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
  2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
  3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Rozporządzenie UE a ustawa o VAT

Zawarte w Rozporządzeniu regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między krajami UE, co związane jest z prawem do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT. Organ podatkowy może obalić to domniemanie.

Niespełnienie przesłanek domniemania, nie oznacza jednak braku prawa do zastosowania stawki 0% VAT. W takiej bowiem sytuacji wywóz towarów poza terytorium kraju w ramach WDT można udowodnić w inny sposób (w przypadku Polski - według zasad określonych w polskiej ustawie o VAT, które po wejściu w życie Rozporządzenia 2018/1912 nadal obowiązują). Nowa regulacja unijna ustanawia w rezultacie domniemanie, z którego podatnik ma prawo skorzystać, ale które nie jest wobec niego obligatoryjne. Jest to zatem dla podatników rozwiązanie, które ma swego rodzaju charakter akcesoryjny w dokumentowaniu WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT.

Z uwagi na powyższe, w opinii Spółki należy stwierdzić, że wskazane Rozporządzenie 282/2011 nie ingeruje w kształt warunków stosowania stawki 0% VAT dla WDT sformułowanych w polskiej ustawie o VAT. Prowadzi to tym samym do wniosku, że podatnicy po 1 stycznia 2020 r., mogą nadal dokumentować wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów na potrzeby stosowania stawki 0% VAT według zasad określonych w ustawie o VAT (tj. w szczególności w art. 42 ust. 1 pkt 2, ust. 3 oraz ust. 11 tej ustawy).

Takie podejście znajduje uzasadnienie w szczególności w:

a)Uzasadnieniu do Projektu Ustawy z dnia 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw, w którym zauważono, że: „Organ podatkowy może obalić przyjęte domniemanie, poprzez przedstawienie dowodów świadczących o tym, że towary w rzeczywistości nie zostały wysłane lub przetransportowane z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy podczas kontroli organy podatkowe stwierdzą, że towary nadal znajdują się w magazynie dostawcy. Przepis skonstruowany w taki sposób przenosi ciężar dowodowy na organ podatkowy. Konsekwencją obalenia tego domniemania jest niemożliwość zastosowania stawki 0%. Nie jest możliwe stosowanie domniemania w odwrotny sposób. Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązek udowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama jak obecnie.” (str. 55-56 Uzasadnienia);

b)Komunikacie Ministerstwa Finansów w sprawie implementacji dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi (Dz.U.UE.L 2018.311.3; dalej - Dyrektywa lub Dyrektywa 2018/1910) opublikowanym na stronach rządowych 23 grudnia 2019 r. („Komunikat w sprawie implementacji dyrektywy 2018/1910, tzw. pakiet Quick Fixes”; dostępny pod adresem: https://www.gov.pl/web/finanse/implementacja-dyrektywy-20181910-dot-tzw-pakietu- quick-fixes; dalej - Komunikat), w którym wskazano, że: „Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 w art. 45a wprowadza domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Niespełnienie warunków wprowadzonych zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Sytuacja taka nie ulegnie zmianie po wejściu w życie ustawy implementującej prawo unijne”.

c)Notach wyjaśniających opublikowanych przez Komisję Europejską w grudniu 2019 r. („Explanatory Notes on the EU VAT changes in respect of call-off stock arrangements, chain transactions and the exemption for intra-Community supplies of goods („2020 Quick Fixes”)”; dostępne pod adresem: https://ec.europa.eu/taxation customs/sites/taxation /files/explanatory_notes_2020_quick_fixes_en.pdf, dalej - Noty wyjaśniające Komisji Europejskiej), w których wskazano, że: „Państwa członkowskie są zobowiązane do stosowania art. 45a Rozporządzenia 282/2011. Oznacza to, że w przypadku spełnienia warunków określonych w tym przepisie, dostawca będzie miał prawo do korzystania z odpowiedniego rozwiązania. Ponadto, państwa członkowskie UE będą mogły również ustanowić w swoich krajowych przepisach dotyczących podatku VAT inne - bardziej elastyczne (mniej rygorystyczne - rozumienie Wnioskodawcy) niż domniemanie przewidziane w art. 45a Rozporządzenia 282/2011 - rozwiązania dotyczące wymaganych dowodów przewozowych. W takim przypadku, dostawca mógłby, pod warunkiem spełnienia odpowiednich warunków, korzystać z domniemań przewidzianych w art. 45a Rozporządzenia 282/2011 i/lub rozwiązań przewidzianych w krajowych przepisach dotyczących podatku VAT. W tym zakresie, można zatem nadal stosować istniejące krajowe regulacje, które ustanawiają warunki dotyczące wymaganych dowodów przewozowych, a które są bardziej elastyczne niż te przewidziane w art. 45a Rozporządzenia 282/2011”.

W najnowszych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 20 marca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1- 2.4012.9.2020.1.PC), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „(...) niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. (...) Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy będzie uprawniało - również od dnia 1 stycznia 2020 r. - do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”.

Analogiczne stanowisko do powyższego zostało zawarte także m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji z 13 marca 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3- 3.4012.8.2020.1.MK), z 11 marca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.729.2019.1.PC), z 9 marca 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.747.2019.2.JS), z 4 marca 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.800.2019.1.KT), z 27 lutego 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.706.2019.2.KT), z 12 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.522.2019.1.AKR), z 11 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.533.2019.2.TK) oraz z 10 lutego 2020 r. (sygn. 0112-KDIL4.4012.523.2019.2.TKU).

Istota warunków do zastosowania stawki 0%

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, a w konsekwencji jej opodatkowanie preferencyjną stawką podatku w wysokości 0%. Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawki podatku w wysokości 0%, uzależnione jest zatem w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, że towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze niż w odniesieniu do dostaw krajowych skutki podatkowe.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz analizę stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami dodatkowymi wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. 2019.900), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dokumenty dodatkowe

Powyższe stanowisko potwierdza uchwała NSA z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, zgodnie z którą, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W tym miejscu należy również odnieść się do orzecznictwa jakie w tym zakresie wypracował TSUE na gruncie implementowanego do polskiej ustawy VAT art. 28 VI Dyrektywy. Przepisy VI Dyrektywy, obecnie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, nie wskazują bezpośrednio na rodzaj dokumentów jakie podatnicy muszą przedstawić w celu skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej. Z utrwalonego orzecznictwa wynika, że przepisy, do przyjęcia których państwa członkowskie są upoważnione na podstawie art. 22 ust. 8 VI Dyrektywy w celu zapewnienia prawidłowego poboru podatku i unikania oszustw podatkowych nie powinny wykraczać poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tychże celów. Przepisy te nie mogą być wykorzystywane w sposób, który podważałby neutralność podatku VAT, stanowiącą podstawową zasadę wspólnego systemu podatku VAT ustanowionego przez przepisy wspólnotowe w tej dziedzinie. W konsekwencji oznacza to, że jeżeli fakt dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej jest bezsporny, zasada neutralności podatkowej wymaga, by zwolnienie od podatku VAT zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli podatnik pominął pewne wymogi formalne. Co z kolei zostało potwierdzone przez TSUE w wyroku z dnia 27 września 2007 r. w sprawie C-146/05 Albert Colkee przeciwko Finanzamt Limburg an der Lahn.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych:

  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 kwietnia 2018 r., sygn. S-ILPP4/443- 357/14/17-S/EWW, w której organ wskazał, że: „Dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.”;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1- 2.4012.187.2019.1.WH: „Wobec tego, zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie jest wymagane łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.”;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.31.2019.2.WH, w której organ stwierdził, że: „Zasadniczą kwestią w niniejszej sprawie jest to, aby posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty jednoznacznie świadczyły o tym, że towary będące przedmiotem transakcji zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, jak wskazano powyżej, dokumenty wskazane w art. 42 ust. 3 ustawy stanowią podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, mogą być uzupełnione dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie jest wymagane łączne posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.”

Forma dokumentów

Zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, który uprawdopodobnia wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium innego państwa członkowskiego. Wobec tego, w ocenie Spółki może być to forma papierowa, elektroniczna, czy faksowa. Państwa zdaniem, dla zastosowania stawki 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie danego dokumentu w formie papierowej, wystarczy jego wersja elektroniczna.

Dokumenty gromadzone przez Państwa Spółkę

Zdaniem Spółki, posiadane przez nią w opisanych powyżej przypadkach dokumenty potwierdzają jednoznacznie dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Spółka posiada więc dokumenty uprawniające do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dokonanej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Specyfikacja poszczególnych sztuk załadunku

Zgodnie z art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, jednym z dokumentów podstawowych potwierdzających dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju jest specyfikacja poszczególnych sztuk załadunku.

Spółka pragnie wskazać, iż jest w posiadaniu takiego dokumentu w każdym opisanym w stanie faktycznym przypadku, w postaci danych umieszczonych na fakturze.

Państwa zdaniem, jeżeli faktura zawiera dane niezbędne do prawidłowej identyfikacji towarów, które są przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, dla zastosowania stawki VAT 0% nie jest konieczne sporządzenie odrębnego dokumentu specyfikacji. Specyfikacja nie jest żadnym konkretnym dokumentem, a jedynie pewnego rodzaju wyliczeniem, które podatnik może sporządzić zarówno na odrębnym dokumencie, jak i w ramach wystawionej faktury, z podkreśleniem, że w jednym i w drugim przypadku chodzi o osiągnięcie celu, jakim jest możliwość identyfikacji towaru będącego przedmiotem dostawy. Ponadto ustawodawca nie sprecyzował, jaka powinna być forma specyfikacji wobec czego można uznać, iż wyszczególnienie sztuk ładunku towarów na fakturze spełnia wymagania do uznania za specyfikację poszczególnych sztuk załadunku. Powyższe stanowisko potwierdził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt I FSK 1388/08. Jego zdaniem podatnicy nie powinni być zmuszani do posiadania w swojej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach WDT towarów, jeśli ta została zawarta w fakturze VAT. Dla udowodnienia faktu dokonania WDT bowiem istotne znaczenie ma treść dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a nie ich liczba. Nie ma zatem przeciwwskazań, aby jeden dokument pełnił tutaj kilka funkcji dowodowych.

Dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika

Jak stanowi art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, jednym z dokumentów podstawowych uzasadniających zastosowanie stawki 0% do WDT jest dokument przewozowy otrzymany od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z którego jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi).

Zatem dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

Analiza poszczególnych przypadków opisanych przez Spółkę

W Przypadku nr 1, 3, 4 międzynarodowy list przewozowy CMR nie zawiera podpisu lub parafki nabywcy UE, ani pieczątki nabywcy UE. Tym samym może nie potwierdzać jednoznacznie dostarczenia towaru do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Na dokumencie brak jest również podpisu lub parafki przewoźnika (spedytora lub kuriera), któremu zlecono transport. W tej sytuacji może również nie być pieczątki przewoźnika (spedytora lub kuriera), któremu zlecono transport. W niektórych przypadkach natomiast jest sama pieczątka przewoźnika (spedytora lub kuriera), któremu zlecono transport bez jego podpisu lub parafki.

W tym przypadku Spółka posiada specyfikację poszczególnych sztuk załadunku umieszczoną na fakturze. Dodatkowo dla Przypadku 1, 3, 4 Spółka gromadzi zbiorcze poświadczenie odbioru w formie e-mail lub w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail, zawierające dane wskazane w opisie stanu faktycznego. W ocenie Spółki przedmiotowe zbiorcze poświadczenie odbioru należy uznać za dokument, o którym mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Zestawienie będzie potwierdzało dokonanie WDT zarówno w przypadku:

i. przesłania do Spółki odpowiedzi z potwierdzeniem otrzymania towarów tak w formie wiadomości e-mail, jak i w formie skanu podpisanego dokumentu dołączonego do wiadomości e-mail oraz w przypadku

ii. braku informacji zwrotnej przesłanej do Spółki w zakresie otrzymanego zestawienia. Z ustaleń, które będą prowadzone z Kontrahentami oraz z informacji, które będą zawarte w przedmiotowym zestawieniu, będzie bowiem wynikać, iż brak przesłania przez Kontrahenta w określonym terminie podpisanego zestawienia jest równoznaczny z potwierdzeniem, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Biorąc pod uwagę powyższe, brak odpowiedzi na zbiorcze zestawienie faktur będzie miał taki sam skutek jak odesłanie do Spółki potwierdzenia otrzymania towarów z otrzymanego zestawienia faktur (w formie e-mail lub skanu). Należy bowiem wskazać, iż ustalony przez strony termin na potwierdzenie otrzymania towarów każdorazowo daje Kontrahentowi możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w tym zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści. Nie ulega natomiast wątpliwości, iż każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce wszelkie zauważone braki w towarach mających być przedmiotem dostaw dokonywanych na jego rzecz (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Kontrahentom).

Należy w tym miejscu również podkreślić, iż niezgłoszenie przez Kontrahentów zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli zgodne z ustaleniami stron oraz z informacją zawartą na przedmiotowym zestawieniu (która stanowi, iż brak przekazania informacji zwrotnej oznacza w istocie potwierdzenie otrzymania towarów udokumentowanych fakturami, których numery wymienione zostały w zestawieniu).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 29 kwietnia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.50.2020.1.PJ. oraz 0111 KDIB3-3.4012.718.202.2.JS. Należy więc uznać, że w Przypadku nr 1, 3, 4 Spółka dysponuje dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W przypadku 5 zbiorcze zestawienie faktur zastąpione zostało potwierdzeniem zapłaty za towar, które stanowi uzupełnienie dokumentacji WDT na podstawie art. 42 ust. 11 pkt 3 ustawy o VAT. Dowód ten (potwierdzenie zapłaty za towar) jako dokument uzupełniający został potwierdzony m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 13 września 2016 r. sygn. ITPP3M512-399/16/AT oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 10 marca 2020 r. o sygn. 0112-KDIL3.4012.80.2019.1.MŁ.

Należy więc uznać, że w Przypadku nr 5 Spółka dysponuje dokumentami uprawniającymi do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Przypadek nr 2

W tym przypadku Spółka będzie posiadała co najmniej:

a)Fakturę za transport towarów od Spółki serwisowej wraz ze specyfikacją zrealizowanych transportów oraz

b)dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę/transport towarów (Państwa dokument).

Jak wskazuje art. 45a ust. 2 Rozporządzenia UE, posiadanie tych dwóch przykładowych dokumentów wydanych przez dwa niezależne podmioty pozwala na domniemanie stosowania stawki zero dla transakcji WDT. W tym przypadku warunek do domniemania jest spełniony.

Konkludując, Państwa zdaniem:

1)Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przypadku nr 1.

2)Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przypadku nr 2.

3)Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przypadku nr 3.

4)Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przypadku nr 4.

5)Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przypadku nr 5.

6)Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przypadku nr 6.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1)podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2)osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4)podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo producentem innowacyjnego papieru w 100% z makulatury i należycie do międzynarodowej grupy kapitałowej A. (Grupa). Jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT-UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizują Państwo m.in. wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów na rzecz kontrahentów z innych państw członkowskich. Kontrahenci z innych państw członkowskich, posiadają ważny i właściwy numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców, którego ważność jest każdorazowo przez Państwa weryfikowana.

W wyniku standaryzacji schematu rozliczeń na poziomie globalnym, w trakcie roku 2023 nastąpiła zmiana, w wyniku której obowiązki w zakresie wykonywania zleceń transportowych przejął wyspecjalizowany szwedzki podmiot serwisowy (Spółka serwisowa). Spółka serwisowa zajmuje się organizacją transportu, rozliczaniem, sprawdzaniem zgodności faktur transportowych wystawionych przez Przewoźników z zawartymi kontraktami, sprawdzaniem wykonania usługi itp.

Spółka serwisowa korzysta z usług podwykonawców realizujących transporty i ewentualnie inne zlecone im czynności. Podwykonawcy obciążają za transport Spółkę serwisową, która z kolei będzie wystawiać faktury na jednostki lokalne A., w tym na Państwa.

Lokalnie, Państwo będą odpowiadać za wszystkie operacje logistyczne, w tym zlecanie usług transportowych Spółce serwisowej, awizację przyjazdów, kontrolę załadunków, dokumentów przewozowych, terminowości dostaw itp.

Faktura za transport przesyłana jest z załącznikiem, który pozwala na powiązanie Państwa zlecenia transportowego z wystawioną fakturą.

Grupa zamierza ujednolicić dokumentację gwarantującą wszystkim podmiotom z grupy możliwość stosowania preferencyjnej stawki podatku względem wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Wówczas będziecie Państwo stosowali różne komplety rozliczeniowe dotyczące sytuacji, w których za organizację transportu towarów odpowiada Państwa Spółka - Przykłady 1-3 lub nabywca zlecający transport zewnętrznym firmom transportowym - Przykład 4-6.

Ad 1-6

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów udokumentowane w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego w Przykładach od 1 do 6 mogą być opodatkowane stawką VAT 0%.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że od 1 stycznia 2020 r., w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, mają zastosowanie przepisy Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L z 2018 r. nr 311/10), zwanego dalej rozporządzeniem. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z art. 45a ww. rozporządzenia:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:

a)sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;

b)sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

(i)pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz

(ii)co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.

3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:

a)dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;

b)następujące dokumenty:

(i)polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

(ii)dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

(iii)poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 3 ustawy:

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub

2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Należy zauważyć, że warunki wymienione w art. 42 ust. 1 ustawy muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowania w ten sposób ma na celu uniknięcia zakłócenia konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Na mocy art. 42 ust. 3 ustawy:

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2)(uchylony)

3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

4)(uchylony)

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Przy tym, w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Przy czym, zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem. W związku z tym istotne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty potwierdzały dostarczenie towaru do nabywcy na terytorium  innego niż Polska państwa członkowskiego.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r. (I FPS 1/10), w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ustawy uprawnia go do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”.

Nawiązując do powołanego art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49 poz. 238 ze zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Tym samym, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Wobec tego, nie należy utożsamiać pojęcia „dokumentu przewozowego”, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, tylko i wyłącznie z listem przewozowym. Za taki dokument uznać należy każdy dokument potwierdzający powierzenie przewoźnikowi lub spedytorowi przewozu lub spedycji towaru, zgodnego ze specyfikacją, poza terytorium kraju i dostarczenie tego towaru do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Jeżeli dokument taki potwierdza essentialia negotii umowy przewozu (obowiązkiem kontrahenta przewoźnika jest wydanie towaru i zapłata wynagrodzenia za przewóz, natomiast podstawowym obowiązkiem przewoźnika jest przewiezienie towaru do miejsca przeznaczenia i wydanie go odbiorcy), nie można mu odmówić mocy dowodowej i uznać, że nie jest on dokumentem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy (chyba, że istnieje dowód przeciwny).

Zatem dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.

W konsekwencji, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy również wskazać, że przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie określają formy dokumentów potwierdzających wywóz i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie stanowią zatem, że wymagane jest wyłącznie posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan, faks dokumentu lub dokument w formie elektronicznej pobrany z platformy internetowej przewoźnika czy udostępniony za pośrednictwem określonych aplikacji, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Stąd należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że w związku z realizowanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów mogą Państwo posiadać różne komplety dokumentów potwierdzających wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, które opisali Państwo w Przykładzie 1, 2, 3, 4, 5 oraz 6. Ponadto wskazali Państwo, że we wszystkich Przykładach (1-6), Spółka dokona dostawy towarów (papier) na rzecz kontrahenta, który będzie posiadał i poda Spółce właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Natomiast w kwestii transportu towarów, wskazali Państwo, że transport będzie realizowany przez profesjonalne firmy transportowe. Przy czym, w Przykładach 1-3 przewoźnik dokona wywozu towarów na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej w Państwa imieniu/na Państwa rzecz natomiast w Przykładach 4-6 przewoźnik dokona wywozu towarów na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej w imieniu/na rzecz nabywcy.

Zakres posiadanej przez Państwa dokumentacji przedstawionej w Przykładzie 1 obejmuje (łącznie):

  • kopię faktury za transport wystawionej przez przewoźnika na rzecz Spółki serwisowej ze wskazanym adresem dostawy,
  • kopię specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),
  • dokument przewozowy CMR podpisany przez pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika, bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,
  • zamówienia zaakceptowane przez kontrahenta ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,
  • zlecenie transportowe składane do Spółki serwisowej przez Państwa,
  • zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem, które zawiera m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta oraz ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary.

Strony ustaliły (w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej), że klient jest zobowiązany przekazać Spółce informację zwrotną jedynie w sytuacji, gdy ma uwagi do przedstawionego zestawienia i nie może potwierdzić w całości otrzymania wskazanych w zestawieniu dostaw. Jeżeli natomiast klient otrzyma towary z zestawienia, wówczas nie odsyła do Spółki żadnych informacji, co należy uznać za potwierdzenie, iż towary dotarły na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Termin na wniesienie uwag oraz na „milczące” potwierdzenie otrzymania dostaw znajduje się każdorazowo w treści e-maila przesyłanego wraz zestawieniem.

Na podstawie wskazanych dokumentów mogą Państwo jednoznacznie wskazać, że dostaliście Państwo od kontrahenta zlecenie dostawy towaru pod wskazany adres, w odpowiednim rodzaju i ilości.

W Przykładzie nr 3, będą Państwo posiadać dokumenty wskazane w Przykładzie 1, a ponadto będą Państwo posiadać również fakturę za transport towarów od Spółki serwisowej wraz ze specyfikacją zrealizowanych transportów oraz dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę/transport towarów (dokument Państwa Spółki). Zatem na komplet dokumentów jakim będą Państwo dysponować w Przykładzie 3 będą składać się:

  • kopia faktury za transport wystawionej przez firmę realizującą transport na Spółkę serwisową ze wskazanym adresem dostawy,
  • kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),
  • dokument przewozowy CMR z podpisem pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika, bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,
  • zaakceptowane przez kontrahenta zamówienie ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,
  • zlecenie transportowe składane do Spółki serwisowej przez Państwa,
  • zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem (zawierające m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary), które zgodnie z ustaleniami z klientem (poczynionymi w ramach zawartej umowy/w ramach korespondencji email/w formie ustnej - w zależności od relacji z danych klientem) nie wymaga od klienta wykonania żadnych czynności (milcząca akceptacja/potwierdzenie dostawy),
  • faktura za transport towarów (niezależnie od rodzaju transportu) od Spółki serwisowej wraz ze specyfikacją zrealizowanych transportów, oraz
  • dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę/transport towarów (dokument Państwa Spółki).

W Przykładzie 1 i 3 będą Państwo posiadać m.in. fakturę za transport. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że faktura za transport przesyłana jest z załącznikiem, który pozwala na powiązanie Państwa zlecenia transportowego z wystawioną fakturą.

Z kolei zakres posiadanej dokumentacji przedstawionej w Przykładzie 4 obejmuje łącznie:

  • kopię specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),
  • dokument przewozowy CMR (dokument Państwa Spółki) podpisany przez pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika realizującego transport na zlecenie nabywcy, bez podpisu kierowcy przewoźnika i odbiorcy towarów,
  • zamówienia zaakceptowane przez kontrahenta ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,
  • zbiorcze zestawienie dostaw dokonanych w danym okresie, przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem, które zawiera m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary i które analogicznie jak w Przykładzie 1 nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta (w przypadku gdy nabywca towarów nie wnosi uwag do przedstawionego zestawienia).

Zakres dokumentacji przedstawionej w Przykładzie 5 obejmuje (łącznie) następujące dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE:

  • kopię specyfikacji ładunku (wydanego towaru oraz WZ (dokument Państwa Spółki),
  • dokument przewozowy CMR (dokument Państwa Spółki) podpisany przez pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika realizującego transport na zlecenie nabywcy towarów, bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,
  • zamówienia zaakceptowane przez kontrahenta ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,
  • potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

Natomiast komplet dokumentów przedstawiony w Przykładzie 6 będą tworzyć:

  • kopia specyfikacji ładunku (wydanego towaru) oraz WZ (dokument Państwa Spółki),
  • dokument przewozowy CMR (dokument Państwa Spółki) podpisany przez pracownika Państwa Spółki (głównie magazyniera) przekazującego towar kierowcy przewoźnika realizującego transport na zlecenie nabywcy, bez podpisu kierowcy przewoźnika oraz odbiorcy towarów,
  • zamówienia zaakceptowane przez kontrahenta ze wskazanym adresem dostawy oraz zamawianą ilością oraz rodzajem towaru,
  • zbiorcze zestawienie dokonanych dostaw w danym okresie przesłane w formie wiadomości e-mail z załącznikiem zawierające m.in. numer faktury, numer zamówienia klienta, ilość towaru wyrażoną w odpowiedniej jednostce miary, które zgodnie z ustaleniami z klientem  - analogicznie jak w Przykładzie 1 i 4 - nie wymaga dokonania żadnych czynności przez klienta (w przypadku gdy nabywca towarów nie wnosi uwag do przedstawionego zestawienia),
  • potwierdzenia płatności ze wskazaniem w tytule numeru faktury lub zgodnie ze specyfikacją, ewentualnie pomniejszoną o braki/różnice w dostawie oraz/lub reklamacje.

W odniesieniu do każdego Przykładu (od 1 do 6) wskazali Państwo, że posiadane dokumenty będą łącznie potwierdzały dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE. Wskazali Państwo również, że opisany w danym Przykładzie komplet dokumentów będziecie Państwo posiadać, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że każdy z opisanych we wniosku kompletów dokumentów – w Przykładzie nr 1 oraz w Przykładach od nr 3 do nr 6 - łącznie będzie potwierdzał dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tym samym, wskazane powyżej komplety dokumentów będą uprawniały Państwa do stosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla realizowanych przez Państwa wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, na podstawie art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy.

Z kolei odnośnie Przykładu nr 2, wskazali Państwo, że będziecie posiadać fakturę za transport towarów otrzymaną od Spółki serwisowej wraz ze specyfikacją zrealizowanych transportów oraz dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę/transport towarów (dokument ten pochodzi z Państwa systemu bankowego i jest sporządzany w formie potwierdzenia przelewu bankowego, zgodnie z art. 7 ustawy Prawo bankowe).

Z powołanego art. 45a rozporządzenia 2018/1912 wynika, że do celów stosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów domniemywa się, że towary zostały przetransportowane z jednego do drugiego państwa członkowskiego m.in. w przypadku, gdy sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.

Jednocześnie, powołany art. 45a ust. 3 lit. a) ww. rozporządzenia - jako dowód wysyłki lub transportu wskazuje m.in. fakturę od przewoźnika towarów, natomiast art. 45a ust. 3 lit. b) wskazuje m.in. dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za transport towarów.

W Przykładzie nr 2 będą Państwo posiadać dwa dokumenty wydane przez dwie niezależne strony, tj. fakturę za transport towarów od Spółki serwisowej oraz dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za ww. fakturę dotyczącą transportu towarów pochodzące z Państwa systemu bankowego. W świetle powołanych przepisów prawa należy zatem uznać, że dokumenty jakie będą Państwo posiadać w Przykładzie 2, stanowią dokumenty, o których mowa w art. 45a rozporządzenia. Tym samym, na podstawie wymienionych dokumentów będą Państwo mieli prawo do zastosowania stawki VAT 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w Przykładzie nr 2, na podstawie art. 45a rozporządzenia 2018/1912.

W konsekwencji, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że Spółka ma prawo do zastosowania stawki VAT 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów w przypadku posiadania dokumentów opisanych w stanie faktycznym w Przykładzie nr 1, Przykładzie nr 2, Przykładzie nr 3, Przykładzie nr 4, Przykładzie nr 5 oraz Przykładzie nr 6.

Zatem stanowisko w zakresie pytań od 1 do 6 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zastrzegamy, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi będzie dysponować podatnik, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów z terytorium kraju i dostarczenie do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00