Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.268.2023.2.JK

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży w drodze licytacji publicznej prawa odrębnej własności lokalu nr 1 i nr 2.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 26 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży w drodze licytacji publicznej prawa odrębnej własności lokalu nr 1 i nr 2. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 18 lipca 2023 r. (wpływ 25 lipca 2023 r.) oraz pismem z 25 lipca 2023 r. (wpływ 25 lipca 2023 r.) i pismem z 21 lipca 2023 r. (wpływ 27 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi Pan postępowanie egzekucyjne w sprawie (…) przeciwko Dłużnikowi.

Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest z nieruchomości Dłużnika, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze: (…) oraz (…).

Przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana jest w miejscowości (…) i stanowi:

1)lokal użytkowy nr 1 usytuowany na trzecim piętrze składający się z xx pokoi o powierzchni użytkowej 267,46 m2 oraz dwóch piwnic – pomieszczeń przynależnych o powierzchni 24,10 m2 wraz z prawem współwłasności do 292/2160 części wspólnych budynku, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności w budynku administracyjno-usługowym, położonym w (…), dla którego urządzona jest KW (…), oraz prawo współużytkowania wieczystego 292/2160 części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, o powierzchni 2006 m2,objętej KW (…).

2)lokal użytkowy nr 2 usytuowany na trzecim piętrze składający się z jednego pokoju oznaczonego nr 1/2 o powierzchni użytkowej 19,70 m2 wraz z prawem współwłasności do 20/2160 części wspólnych budynku, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności w budynku administracyjno-usługowym, położonym (…), dla którego urządzona jest KW (…), oraz prawo współużytkowania wieczystego 20/2160 części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, o powierzchni 2006 m2, objętej KW (…).

Z informacji posiadanych przez organ egzekucyjny wynika, iż brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z obowiązującym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego miasta i gminy, zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej z xx września 1999 r. zmienionym Uchwałą nr Rady Miejskiej z xx marca 2005 r. w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy, przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarach zabudowy mieszkaniowej o wysokiej intensywności, w granicach ochrony strefy konserwatorskiej, (…), w rejonie obiektów i obszarów wpisanych do rejestru zabytków, w strefie C ochrony konserwatorskiej (powyższe informacje pochodzą z maja 2021 r.).

Z uwagi na brak udzielenia informacji przez Dłużnika nie posiada Pan wiedzy, czy Dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z 25 lipca 2023 r.)

1.Czy Dłużnik jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Dłużnik jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

2.Czy z tytułu nabycia bądź wybudowania lokalu użytkowego nr 1 oraz lokalu użytkowego nr 2, posadowionych na działce oznaczonej nr 1/1, Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Z tytułu nabycia nieruchomości (lokalu użytkowego nr 1 KW (…)) Dłużnikowi najprawdopodobniej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem w chwili nabycia nieruchomości Dłużnik nie był podatnikiem podatku od towaru i usług. Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT od 31 grudnia 2003 r., a do nabycia nieruchomości (odrębnej własności lokalu) doszło 29 grudnia 1997 r.

Dłużnik nie wybudował ww. lokalu. Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal został wybudowany w 1975 r.

Z tytułu nabycia nieruchomości (lokalu użytkowego nr 2 KW (…)) Dłużnikowi najprawdopodobniej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem w chwili nabycia nieruchomości Dłużnik nie był podatnikiem podatku od towaru i usług. Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT od 31 grudnia 2003 r., a do nabycia nieruchomości (odrębnej własności lokalu) doszło 26 kwietnia 2000 r.

Dłużnik nie wybudował ww. lokalu. Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal został wybudowany w 1975 r.

3.Prosimy wskazać, oddzielnie dla każdego lokalu:

a)czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie ww. lokali w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.)?

b)czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem wskazanych lokali użytkowych a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

c)czy Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie lub przebudowę ww. lokali w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej danego obiektu? Jeżeli tak, to prosimy wskazać:

-kiedy takie wydatki były ponoszone?

-czy ulepszenie lokali prowadziło do ich przebudowy, tj. dokonania istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany ich wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia?

-czy od wydatków na ulepszenie Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?

-czy po dokonaniu tych ulepszeń ww. lokale były oddane do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej oraz czy w momencie ich dostawy minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tych lokali do użytkowania po dokonaniu ulepszeń?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

a)Nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego nr 1 KW (…) w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego nr 2 KW (…) w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

b)Pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu użytkowego nr 1 KW (…) a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu użytkowego nr 2 KW (…) a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

c)Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie i przebudowę lokalu (lokal użytkowy nr 1), ale najprawdopodobniej nie stanowiły one co najmniej 30% wartości początkowej lokalu. Wydatki te były ponoszone przez Dłużnika ok. 10 lat temu (2013 r.) i najprawdopodobniej odliczano od tych wydatków podatek naliczony. Ulepszenie nie doprowadziło do przebudowy i dokonania istotnych zmian. Po dokonaniu ulepszeń lokal oddano do użytkowania na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W momencie dostawy ww. lokalu minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń.

Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie i przebudowę lokalu (lokal użytkowy nr 2), ale najprawdopodobniej nie stanowiły one co najmniej 30% wartości początkowej lokalu. Wydatki te były ponoszone przez Dłużnika ok. 10 lat temu (2013 r.) i najprawdopodobniej odliczano od tych wydatków podatek naliczony. Ulepszenie nie doprowadziło do przebudowy i dokonania istotnych zmian. Po dokonaniu ulepszeń lokal oddano do użytkowania na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W momencie dostawy ww. lokalu minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tego obiektu do użytkowania po dokonaniu ulepszeń.

4.Czy wskazane we wniosku lokale użytkowe nr 1 i nr 2 były przez Dłużnika wykorzystywane wyłączenie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Wskazane we wniosku lokale (lokal użytkowy nr 1 oraz lokal użytkowy nr 2) nie były wykorzystywane przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

5.Jeżeli nie posiada Pan informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług, to należy wskazać:

a)czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana – jako komornika – działań?

b)czy działania te zostały udokumentowane?

c)czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika?

Odpowiedź Wnioskodawcy:

Komornik 14 lipca 2023 r. wystąpił z żądaniem udzielenia informacji do Dłużnika (odpis pisma w załączeniu). W przypadku otrzymania odpowiedzi od Dłużnika, odpis pisma zostanie niezwłocznie doręczony Dyrektorowi KIS. Ubocznie jednak Wnioskodawca wskazał, że Dłużnik dotychczas nie odbierał korespondencji od komornika.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że udokumentowane działania komornika nie doprowadziły do jednoznacznej odpowiedzi czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 9, 10, 10a ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności należy wskazać, iż komornik pismem z 14 lipca 2023 r. wezwał Dłużnika do złożenia wyjaśnień celem ustalenia, czy sprzedaż (dostawa) nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) oraz (…) korzysta ze zwolnienia od podatku od towaru i usług, a złożone przez Dłużnika wyjaśnienia nie dają jednoznacznej odpowiedzi na ustalenie tej okoliczności.

Pytania

1.Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości Dłużnika (prawa odrębnej własności lokalu) w trybie licytacji publicznej (zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego) objęta będzie podatkiem od towarów i usług (VAT)?

2.W przypadku odpowiedzi twierdzącej (na pytanie nr 1) wnoszę o wskazanie czy podatek od towarów i usług (VAT) należy doliczyć do wartości nieruchomości oszacowanej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego (metoda „od sta”), czy też należy zastosować metodę „w stu” (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 18 lipca 2023 r.)?

 Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w piśmie z 18 lipca 2023 r.)

Ad 1.

W ocenie komornika sprzedaż nieruchomości (prawa odrębnej własności lokalu) będzie objęta podatkiem od towarów i usług VAT – dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Ad 2.

Podatek od towarów i usług (VAT) należy doliczyć do wartości nieruchomości oszacowanej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego (metoda „od sta”).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością Dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – Dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością Dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany Dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem Dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący Dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatemkomornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowej oceny okoliczności faktycznych danej sprawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać trzeba, że w przypadku, gdy Dłużnik – właściciel danej nieruchomości – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas Komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym prowadzi postępowanie egzekucyjne, przeciwko Dłużnikowi. Dłużnik jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Postępowanie egzekucyjne prowadzone jest z nieruchomości Dłużnika.

Przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana jest w miejscowości (…) i stanowi:

lokal użytkowy nr 1 usytuowany na trzecim piętrze składający się z xx pokoi o powierzchni użytkowej 267,46 m2 oraz dwóch piwnic – pomieszczeń przynależnych o powierzchni 24,10 m2 wraz z prawem współwłasności do 292/2160 części wspólnych budynku, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności w budynku administracyjno-usługowym, położonym w (…), dla którego urządzona jest KW (…), oraz prawo współużytkowania wieczystego 292/2160 części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, o powierzchni 2006 m2,objętej KW (…).

lokal użytkowy nr 2 usytuowany na trzecim piętrze składający się z jednego pokoju oznaczonego nr 1/2 o powierzchni użytkowej 19,70 m2 wraz z prawem współwłasności do 20/2160 części wspólnych budynku, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności w budynku administracyjno-usługowym, położonym w (…), dla którego urządzona jest KW (…), oraz prawo współużytkowania wieczystego 20/2160 części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, o powierzchni 2006 m2, objętej KW (…).

Z tytułu nabycia lokalu użytkowego nr 1 Dłużnikowi najprawdopodobniej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem w chwili nabycia nieruchomości Dłużnik nie był podatnikiem podatku od towaru i usług. Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT od 31 grudnia 2003 r., a do nabycia nieruchomości (odrębnej własności lokalu) doszło 29 grudnia 1997 r.

Dłużnik nie wybudował ww. lokalu. Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal został wybudowany w 1975 r.

Z tytułu nabycia lokalu użytkowego nr 2 Dłużnikowi najprawdopodobniej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem w chwili nabycia nieruchomości Dłużnik nie był podatnikiem podatku od towaru i usług. Dłużnik jest zarejestrowany jako podatnik VAT od 31 grudnia 2003 r., a do nabycia nieruchomości (odrębnej własności lokalu) doszło 26 kwietnia 2000 r.

Dłużnik nie wybudował ww. lokalu. Budynek, w którym znajduje się przedmiotowy lokal został wybudowany w 1975 r.

Nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego nr 1 i nr 2 w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu użytkowego nr 1 i nr 2 a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie i przebudowę lokali użytkowych nr 1 i nr 2, ale najprawdopodobniej nie stanowiły one co najmniej 30% wartości początkowej lokalu. Wydatki te były ponoszone przez Dłużnika ok. 10 lat temu (2013 r.) i najprawdopodobniej odliczano od tych wydatków podatek naliczony. Ulepszenie nie doprowadziło do przebudowy i dokonania istotnych zmian. Po dokonaniu ulepszeń lokale oddano do użytkowania na potrzeby własnej działalności gospodarczej. W momencie dostawy ww. lokali minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania tych obiektów do użytkowania po dokonaniu ulepszeń.

Wskazane we wniosku lokale nr 1 i nr 2 nie były wykorzystywane przez Dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości Dłużnika (prawa odrębnej własności lokalu użytkowego nr 1 i nr 2) w trybie licytacji publicznej objęta będzie podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze fakt, że Dłużnikiem jest Spółka, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a przedmiotem sprzedaży będzie majątek należący do przedsiębiorstwa Spółki – Dłużnika, to w odniesieniu do dostawy lokali użytkowych nr 1 i nr 2 oraz dwóch piwnic – pomieszczeń przynależnych wraz z prawem współwłasności do części wspólnych budynku, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności w budynku administracyjno-usługowym, oraz prawo współużytkowania wieczystego części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, o powierzchni 2006 m2, Dłużnik będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, dostawa przez Pana jako Komornika sądowego lokali użytkowych nr 1 i nr 2, pomieszczeń przynależnych (piwnic) wraz z prawem współwłasności do części wspólnych budynku, oraz prawo współużytkowania wieczystego części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli” czy „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Na mocy art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1) towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2) przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o własności lokali:

1.W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

2.Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

1.Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.

2.Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle powyższych przepisów przy sprzedaży budynków lub budowli albo części takich budynków lub budowli (np. lokali), dokonywanej wraz z dostawą gruntu (prawa użytkowania wieczystego), na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu Dłużnika bezskuteczne.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że pomimo, iż Dłużnik nie udzielił odpowiedzi na wezwanie Komornika sądowego, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, to na podstawie informacji, które przedstawił Komornik sądowy tutejszy Organ jest w stanie ustalić ww. kwestię.

Mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione przez Komornika sądowego należy stwierdzić, że dostawa lokali użytkowych nr 1 i nr 2 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Powyższe wynika z faktu, że w odniesieniu do lokali użytkowych nr 1 i nr 2 nastąpiło pierwsze zasiedlenie oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem wskazanych lokali użytkowych, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Co prawda – jak wskazał Komornik – Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie i przebudowę lokali użytkowych nr 1 i nr 2, jednakże najprawdopodobniej nie stanowiły one co najmniej 30% wartości początkowej każdego z lokali, ponadto były ponoszone przez Dłużnika ok. 10 lat temu (2013 r.), a po dokonaniu ulepszeń ww. lokale oddano do użytkowania na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Zatem, w momencie dostawy ww. lokali użytkowych nr 1 i nr 2 minie okres dłuższy niż dwa lata licząc od momentu oddania ich do użytkowania po dokonaniu ulepszeń.

Analizując zatem okoliczności sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dostawa lokali użytkowych nr 1 i nr 2 będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż – jak wskazano powyżej – zostaną spełnione warunki wynikające z tego przepisu umożliwiające jego zastosowanie.

W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, na którym posadowione są te lokale użytkowe, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dla planowanej sprzedaży lokali użytkowych nr 1 i nr 2, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, sprzedaż lokali użytkowych nr 1 i nr 2, pomieszczeń przynależnych (piwnic) wraz z prawem współwłasności do części wspólnych budynku, oraz prawo współużytkowania wieczystego części działki pod budynkiem, oznaczonej nr 1/1, w trybie licytacji publicznej, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.

W zakresie dotyczącym udzielenia odpowiedzi na zawarte we wniosku pytanie nr 2 tutejszy Organ wyjaśnia, że w związku z uznanym za prawidłowe stanowiskiem w zakresie pytania nr 1, nie dokonano oceny Pana stanowiska w zakresie pytania nr 2, ponieważ zagadnienie zawarte w tym pytaniu stało się bezprzedmiotowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie nadmienia się, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z dołączonych do niego dokumentów. W związku z tym załączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00