Interpretacja indywidualna z dnia 20 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.215.2023.2.ŁS

Do przychodów osiągniętych z tytułu uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę twórczą w ramach zawartej umowy z Uniwersytetem, nie można zastosować 50% kosztów uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z 15 czerwca 2023 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prosi Pan o interpretację możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu do całości swoich dochodów w roku 2022 z aktualnie obowiązującego stosunku pracy w ramach którego wykonuje Pan działalność badawczo rozwojową - naukową na etacie obowiązującym do czerwca 2023.

W roku 2022 do sierpnia włącznie pracował Pan na umowie o prace w instytucie (...) na stanowisku adiunkta w grupie badawczej (...) prowadząc badania dotyczące (...).

W ramach prowadzonych badań Pana obowiązkiem jest dokumentacja uzyskanych przez Pana wyników eksperymentalnych w formie raportów, protokołów doświadczalnych i publikacji w czasopismach naukowych.

(...)

Od początku września 2022 r. w ramach rozpoczętej wcześniej bliskiej współpracy naukowej został Pan zatrudniony na umowę o pracę przez Uniwersytet w (...) na analogicznym do polskiego (...) wykonując te same obowiązki co wcześniej na analogicznym stanowisku w Polsce. Umowa nie obejmuje innych obowiązków badawczych oraz niebadawczych poza przeprowadzaniem, raportowaniem i publikacją wyników eksperymentalnych.

We wrześniu 2022 r. pracował Pan i mieszkał w Niemczech. Natomiast od października 2022 r. w ramach zatrudnienia w Uniwersytecie w (...) został Pan oddelegowany do pracy na terenie instytutu (...) w Polsce, w którym kontynuuje Pan badania w ramach rozpoczętej wcześniej współpracy naukowej pozostając na finansowaniu z niemieckiego projektu i wykonując działalność o tym samym charakterze – działalność twórczą naukową o indywidualnym charakterze.

Projekt realizowany dla grupy badawczej na Uniwersytecie w (...) i wcześniejszy projekt, w którym był Pan zatrudniony i finansowany przez polski grant badawczy w tej samej instytucji (...), dotyczą tej samej tematyki badawczej (...).

W obecnej pracy w projekcie niemieckim wykorzystuje Pan te same zaawansowane techniki eksperymentalne, które wcześniej wykorzystywał Pan w projekcie polskim. Wyniki uzyskane przez Pana wcześniej i część wyników uzyskanych przez grupę niemiecką zostały nawet opublikowane w formie wspólnego doniesienia konferencyjnego w listopadzie 2022.

Zasadniczo poza źródłem finansowania z innego projektu grantowego i obowiązkiem raportowania wyników dla strony niemieckiej Pana praca nie różni się w charakterze od tej wykonywanej wcześniej na terenie tej samej instytucji w ramach finansowania polskiego.

Wniosek dotyczy umowy o pracę wykonywanej w Polsce w roku 2022 w jednostce (...) w ramach oddelegowania z niemieckiego uniwersytetu, tj. od października 2022 r. do grudnia 2022 r. Przychody uzyskiwane w tym okresie ze stosunku pracy łączącego Pana z Uniwersytetem w (...) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Niemczech, lecz są opodatkowane podatkiem dochodowym wyłącznie w Polsce.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stan faktycznego

Wniosek dotyczy okresu, w którym umowa o pracę zawarta z Uniwersytetem w (...) była wykonywana w Polsce w jednostce (...) w ramach oddelegowania z niemieckiego uniwersytetu, tj. okresu od października 2022 r. do grudnia 2022 r.

W powyższym okresie miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wykonywana przez Pana praca, zgodnie z zawartą umową o pracę z Uniwersytetem w (...), miała charakter twórczy, a jej efektem było powstawanie utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), a tym samym był Pan twórcą w rozumieniu tej ustawy.

W wyniku prowadzonych przez Pana badań na Uniwersytecie w (...) powstały utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Utwory stworzone przez Pana w ramach zawartej umowy o pracę z Uniwersytetem w (...) były przejawem działalności twórczej w dziedzinie wymienionej w art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działalność naukowa – działalność badawczo rozwojowa (zgodnie z przepisami ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, badania naukowe i prace rozwojowe mieszczą się w pojęciu działalności naukowej twórczej).

Przysługiwały Panu osobiste prawa autorskie do utworów będących rezultatem prowadzonych przez Pana prac. Natomiast majątkowe prawa autorskie do tych utworów przysługiwały od momentu ich powstania Uniwersytetowi w (...).

W konsekwencji nie przenosił Pan na Uniwersytet w (...) autorskich praw majątkowych do utworów. Zawarta umowa o pracę nie zawierała regulacji w tym zakresie.

W ramach umowy o pracę z Uniwersytetem w (...) nie wykonywał Pan czynności niebędących czynnościami o charakterze twórczym.

Wynagrodzenie uzyskane z zawartej umowy o pracę z Uniwersytetem w (...), zgodnie z treścią umowy, nie stanowiło honorarium za rozporządzenie prawami autorskimi do utworów.

Z tytułu zawartej umowy o pracę z Uniwersytetem w (...) nie uzyskiwał Pan przychodu za wykonywanie innych zadań, niemających charakteru twórczego.

Umowa o pracę z Uniwersytetem w (...), ani inne regulacje nie przewidywały zróżnicowania należnych Panu wynagrodzeń na cześć związaną z korzystaniem z praw autorskich i część związaną z wykonywaniem innych obowiązków.

Wynagrodzenie za pracę wykonywaną zgodnie z zawartą umową z Uniwersytetem w (...) wypłacał (...) ze środków kraju związkowego (...).

Prowadzi Pan dokumentację wyników w postaci folderu z wynikami badań, a także dokumentację cyfrową. Część wyników została opublikowana w postaci utworu plakatu zaprezentowanego na międzynarodowej konferencji w listopadzie 2022. Na podstawie tych dokumentów możliwe jest ustalenie daty wykonania utworów oraz identyfikowanie Pana jako ich autora.

Ponadto, ustalenie daty stworzenia utworu jest możliwe ze względu na to, że dokumentacja uzyskanych przez Pana wyników eksperymentalnych jest przekazywana przez Pana w formie raportów, protokołów doświadczalnych drogą mailową. Także z uwagi na powyższy sposób przekazywania dokumentów z wynikami badań nie budzi żadnych wątpliwości Pana identyfikacja jako autora ww. utworów naukowych.

Natomiast poza ww. dokumentami nie prowadzi Pan innej, odrębnej ewidencji stworzonych przez Pana utworów w sposób umożliwiający Pana identyfikację jako autora oraz daty stworzenia utworu.

Pytanie

Czy w stosunku do przychodów z tytułu pracy świadczonej na rzecz Uniwersytetu w (...), wykonywanej w Polsce w jednostce(...) w ramach oddelegowania, możliwe jest zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% przychodu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w stosunku do przychodów ze stosunku pracy w ramach którego wykonuje działalność badawczo rozwojową - naukową świadczoną na rzecz Uniwersytetu w (...), wykonywaną w Polsce w jednostce (...) w ramach oddelegowania, możliwe jest zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.

(...)

W Pana ocenie w przedstawionym stanie faktycznym powyższe koszty uzyskania przychodów mogą być zastosowane również w stosunku do przychodów z tytułu pracy świadczonej na rzecz Uniwersytetu w (...), wykonywanej w Polsce w jednostce (...) w ramach oddelegowania.

Jak wskazano na wstępie, w ramach powyższego stosunku pracy kontynuuje Pan badania prowadzone uprzednio w instytucie (...) w ramach rozpoczętej wcześniej współpracy naukowej.

Mianowicie:

–obecnie jest Pan oddelegowany przez Uniwersytet w (...) do tego samego instytutu (...), w którym wcześniej był zatrudniony,

–projekt realizowany dla grupy badawczej na Uniwersytecie w (...) i wcześniejszy projekt, w którym był Pan zatrudniony w instytucji (...) dotyczą tej samej tematyki badawczej (...),

–w obu projektach wykorzystuje Pan te same zaawansowane techniki eksperymentalne, które wcześniej wykorzystywał w projekcie polskim.

Ponadto, analogiczny jest również zakres obowiązków wykonywanych w ramach obecnego stosunku pracy i wcześniejszego stosunku pracy w Polsce - umowa o pracę z Uniwersytetem w (...) nie obejmuje innych obowiązków badawczych oraz niebadawczych poza przeprowadzaniem, raportowaniem i publikacją wyników eksperymentalnych.

Powyższe okoliczności świadczą o tym, że pomijając źródło finansowania i obowiązek raportowania wyników dla strony niemieckiej, Pana praca wykonywana na podstawie umowy z Uniwersytetem w (...), w ramach oddelegowania do jednostki naukowej (...), nie różni się swoim charakterem od pracy wykonywanej wcześniej na podstawie umowy o pracę zawartej z tą samą jednostką.

Zważywszy, że ta ostatnia praca stanowiła działalność twórczą naukową o indywidualnym charakterze, tak samo powinna być kwalifikowana praca o identycznym charterze wykonywana w ramach stosunku pracy z Uniwersytetem w (...).

Podsumowując, obecnie wykonywana praca stanowi kontynuację badań naukowych o tym samym charakterze na tym samym rodzaju stanowiska ((...) na terenie tego samego instytutu (...), w którym pracował Pan wcześniej. Przemawia to za wnioskiem, że również w stosunku do przychodów uzyskiwanych z tytułu pracy świadczonej na rzecz Uniwersytetu w (...), wykonywanej w Polsce w jednostce (...) w ramach oddelegowania powinno przysługiwać Panu prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu.

Jednocześnie w tym miejscu zwraca Pan uwagę na to, że zgodnie z przepisami ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w przypadku braku innych postanowień umowy o pracę pracodawca z mocy prawa nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe do utworu stworzonego przez pracownika. Okoliczność ta (podobnie jak kwestia braku zawarcia w umowie o pracę zapisów dotyczących honorarium za przeniesienie praw autorskich) w żadnym stopniu nie wpływa jednak na fakt, że zgodnie z prawem, wykonywanie obowiązków pracownika naukowego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych co uprawnia do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu tej działalności.

Zatem również w przypadku przychodów uzyskiwanych z tytułu wykonywania działalności naukowej w ramach umowy o pracę zawartej z Uniwersytetem w (...) powyższe okoliczności nie powinny mieć znaczenia dla dopuszczalności zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przy czym – stosownie do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie zaś do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z analizy przedstawionego we wniosku opisu stan faktycznego wynika, że Pana wątpliwości, jako podatnika posiadającego nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, dotyczą możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do uzyskiwanych przychodów ze stosunku pracy w ramach zawartej umowy z Uniwersytetem w (...).

Przechodząc zatem do kwestii dotyczącej kosztów uzyskania przychodów, to są one uregulowane w przepisach rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1)wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2)nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

3)wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł - w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

4)nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

Jak z powyższego wynika, osobom posiadającym status pracownika, uzyskującym przychody m. in. ze stosunku pracy, przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów, niezależnie od wymiaru czasu pracy.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

W takim przypadku, koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że:

Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy:

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z kolei art. 22 ust. 9aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

W przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 lit. a, pkt 152 lit. a, pkt 153 lit. a oraz pkt 154 w zakresie przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, suma łącznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, oraz przychodów zwolnionych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 lit. a, pkt 152 lit. a, pkt 153 lit. a oraz pkt 154 w zakresie przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 22 ust. 9b cytowanej ustawy:

Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:

1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;

2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;

3)produkcji audialnej i audiowizualnej;

4)działalności publicystycznej;

5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;

6)działalności konserwatorskiej;

7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062 oraz z 2022 r. poz. 655), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;

8)działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Jak z powyższego przepisu wynika, tylko ww. rodzaje działalności pozwalają na zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 10a ww. ustawy:

Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a.

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu korzystania z praw autorskich lub pokrewnych (lub rozporządzania tymi prawami), i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

O zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje zatem fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za korzystanie z praw autorskich i pokrewnych (lub rozporządzania tymi prawami) do utworu, będącego przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje bowiem pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak, np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak, np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ww. ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1)wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);

2)plastyczne;

3)fotograficzne;

4)lutnicze;

5)wzornictwa przemysłowego;

6)architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;

7)muzyczne i słowno-muzyczne;

8)sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;

9)audiowizualne (w tym filmowe).

Jak wskazuje art. 1 ust. 2¹ powoływanej ustawy:

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażenia; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy:

Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Zatem, twórca – pracownik nabywa prawa autorskie majątkowe i osobiste, z tym, że prawa osobiste są niezbywalne. Podstawową zasadą prawa autorskiego jest, że prawo to powstaje w sposób pierwotny na rzecz twórcy. Zatem, z chwilą powstania utworu pracownik nabywa do niego prawa majątkowe i osobiste.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Jest to nabycie następcze w drodze tzw. cessio legis. Przed przyjęciem utworu prawa autorskie majątkowe przysługują twórcy. W konsekwencji, z chwilą przyjęcia utworu dochodzi do rozporządzenia majątkowym prawem autorskim.

Aby zatem można było zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodu do wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

–praca, która jest wykonana przez pracownika stanowi przedmiot prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych (przedmiotem umowy o pracę jest powstanie utworu),

–pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z rozporządzania prawami autorskimi (niezbędne jest rozporządzenie prawem autorskim na rzecz pracodawcy),

–z umowy o pracę (lub innego dokumentu) wynika rozróżnienie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z rozporządzeniem prawem autorskim i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych,

–przychody muszą być uzyskiwane z tych rodzajów działalności, o których mowa w art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc przedstawiony we wniosku opis zdarzenia na grunt powołanych wcześniej regulacji prawnych, podkreślić należy, że samo posiadanie statusu twórcy utworów jest niewystarczające do zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu. Niezbędne jest by twórca osiągał przychód bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych lub rozporządzaniem tymi prawami, co powinno wynikać z zawartej umowy o pracę.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że nie przenosił na Uniwersytet w (...) autorskich praw majątkowych do utworów. Zawarta umowa o pracę nie zawierała regulacji w tym zakresie. Przysługiwały Panu osobiste prawa autorskie do utworów będących rezultatem prowadzonych przez Pana prac. Natomiast majątkowe prawa autorskie do tych utworów przysługiwały od momentu ich powstania Uniwersytetowi w (...). Ponadto wyjaśnił Pan także, że wynagrodzenie uzyskane z zawartej umowy o pracę z Uniwersytetem w (...), zgodnie z treścią umowy, nie stanowiło honorarium za rozporządzenie prawami autorskimi do utworów.

Tym samym na tle takiego opisu zdarzenia stwierdzić należy, że do przychodów osiągniętych przez Pana z tytułu uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę twórczą w ramach zawartej umowy z Uniwersytetem w (...), nie można zastosować 50% kosztów uzyskania przychodu.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).