Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.280.2023.2.AN

- Czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w związku z czym kwoty przyznane tytułem odszkodowania za zniszczoną halę produkcyjno-magazynową, do wysokości wydatkowanych kwot na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej i dodatkowej hali magazynowej wraz z instalacjami zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu, zwolnione będą z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych; - czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w przypadku gdy planuje przyjąć niższe stawki amortyzacyjne niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru; - czy i kiedy powstanie przychód w zakresie każdej otrzymanej transzy odszkodowania w sytuacji, gdy wydatki na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej nie przekroczą kwoty otrzymanych transz odszkodowania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2023 r., za pośrednictwem poczty wpłynął Państwa wniosek z 27 kwietnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia:

- czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w związku z czym kwoty przyznane tytułem odszkodowania za zniszczoną halę produkcyjno-magazynową, do wysokości wydatkowanych kwot na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej i dodatkowej hali magazynowej wraz z instalacjami zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu, zwolnione będą z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych;

-czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w przypadku gdy planuje przyjąć niższe stawki amortyzacyjne niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru;

-czy i kiedy powstanie przychód w zakresie każdej otrzymanej transzy odszkodowania w sytuacji, gdy wydatki na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej nie przekroczą kwoty otrzymanych transz odszkodowania.

Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 14 lipca 2023 r. (data wpływu do Organu tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”), prowadziła i prowadzi działalność w zakresie produkcji (...). Wnioskodawca prowadził i prowadzi działalność na terenie wynajmowanego obiektu. Cały obiekt stanowił część większego kompleksu produkcyjno-magazynowo-biurowego, na który składa się kilka obiektów należących również do innych firm. Część hali produkcyjno-magazynowej oraz gruntu była i jest wynajmowana przez wnioskodawcę. Wcześniej Spółka za zgodą właściciela poniosła nakłady inwestycyjne na wynajmowaną halę produkcyjno-magazynową. W ewidencji środków trwałych Spółki figurowały m.in. następujące środki trwałe, amortyzowane wg, następujących stawek:

- Hala produkcyjno-magazynowa (KŚT 101) -10% (dzierżawiona);

-Instalacja wodno-kanalizacyjna (KŚT 211) - 10%;

-Instalacja gazowa (KŚT 211) -10%;

-Instalacja wentylacyjna (KŚT 652) - 10%;

-Instalacja elektryczna (KŚT 659) - 10%;

-Bramy do budynku (KŚT 659) - 10%;

-Drzwi wewnętrzne (KŚT 809) - 20%.

W dniu (...) w wynajmowanej przez Spółkę hali wybuchł pożar. Na skutek pożaru zniszczeniu uległa większa część użytkowanej hali produkcyjno-magazynowej oraz całe wyposażenie (...). W związku ze zdarzeniem konstrukcja hali uległa zniszczeniu, dach hali uległ zawaleniu. Hala nie mogła być dalej użytkowana i została rozebrana.

Spółka zlikwidowała całkowicie lub częściowo następujące środki trwałe związane ze zniszczonym budynkiem wraz z instalacjami, które widniały w ewidencji środków trwałych Spółki:

- Hala produkcyjna-magazynowa (KŚT 101);

- Instalacja wodno-kanalizacyjna (KŚT 211);

- Instalacja gazowa (KŚT 211);

- Instalacja wentylacyjna (KŚT 652);

- Instalacja elektryczna (KŚT 659);

- Bramy do budynku (KŚT 659);

- Drzwi wewnętrzne (KŚT 809) .

Śledztwo w sprawie pożaru prowadziła policja. Z uwagi na niewykrycie sprawcy przestępstwa, policja wydała postanowienie o umorzeniu śledztwa. Postanowienie to zatwierdziła Prokuratura Rejonowa. W związku z ww. zdarzeniem spółka zgłosiła szkodę do swojego ubezpieczyciela. Ubezpieczyciel wypłacił ubezpieczenie (odszkodowanie) w łącznej kwocie (…) w zakresie szkody dotyczącej budynku wraz z instalacjami. Odszkodowanie zostało wypłacone Spółce w kilku transzach:

-(…) (data otrzymania odszkodowania 14 marca 2022 r.),

- następnie, po przedstawieniu poniesionych kosztów (faktury za wykonane prace i materiały), ubezpieczyciel zweryfikował kwotę wypłaconego odszkodowania i podjął decyzję o kolejnych wypłatach:

- (…) (data otrzymania odszkodowania 23 sierpnia 2022 r.);

-(…) (data otrzymania odszkodowania 17 stycznia 2023 r. );

-(...) (data otrzymania odszkodowania 7 kwietnia 2023 r.).

Sprawa wypłaconego odszkodowania nie jest ostatecznie zamknięta. Spółka sukcesywnie dosyła faktury za wykonane prace i materiały.

Spółka podjęła decyzję, iż dotychczasowa działalność będzie kontynuowana, a zniszczona hala produkcyjno-magazynowa zostanie odbudowana.

Wnioskodawca rozpoczął odbudowę hali zniszczonej przez pożar. Z uwagi na wysoki wzrost cen robót budowlanych i materiałów budowlanych w roku 2022 podjęto decyzję, że w pierwszej kolejności powstanie część produkcyjno-magazynowa, a w drugiej kolejności dodatkowa część magazynowa. Oba budynki będą ze sobą bezpośrednio połączone i będą stanowiły całość produkcyjno-magazynową, której wykorzystanie będzie takie samo jak pierwotnej, spalonej hali. Na całość inwestycji spółka uzyskała pozwolenie na budowę. Odbiór budowlany będzie przebiegał w dwóch etapach:

- pierwszy - hala produkcyjno-magazynowa,

- drugi - dodatkowa powierzchnia magazynowa.

Spółka po zakończeniu inwestycji planuje wprowadzić do ewidencji środków trwałych następujące pozycje z niższymi, niż uprzednio stawkami amortyzacyjnymi:

- Hala produkcyjna-magazynowa (KŚT 101) - 1,5 %;

- Hala magazynowa (KŚT 101) -1,5 %;

- Instalacja wodno-kanalizacyjna (KŚT 211) - 6 % ;

- instalacja gazowa (KŚT 211) - 6%;

- Instalacja wentylacyjna (KŚT 652) - 6%;

- Instalacja elektryczna (KŚT 659) - 6%;

- Bramy do budynku (KŚT 659) - 6%;

- Drzwi wewnętrzne (KŚT 809) - 12 %;

oraz środki trwałe, które uprzednio nie figurowały w ewidencji, ale zostaną wyodrębnione w budowanej hali „dodatkowo”:

- Instalacja grzewcza (KŚT 211) - 6%;

- Kocioł grzewczy (KŚT 310) - 4,2%.

Spółka wyodrębni też dodatkowe środki trwałe związane z budynkiem: instalację grzewczą (KŚT 211) oraz kocioł grzewczy (KŚT 310), jako oddzielne pozycje w ewidencji środków trwałych związanych z budynkiem.

W związku z powyższym Spółka planuje skorzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, zgodnie z którym wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączaniem samochodu, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego z godnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana był taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

Pytania

1. Czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w związku z czym kwoty przyznane tytułem odszkodowania za zniszczoną halę produkcyjno-magazynową, do wysokości wydatkowanych kwot na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej i dodatkowej hali magazynowej wraz z instalacjami zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu, zwolnione będą z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych?

2. Czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w przypadku gdy planuje przyjąć niższe stawki amortyzacyjne niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru?

3. Czy i kiedy powstanie przychód w zakresie każdej otrzymanej transzy odszkodowania w sytuacji, gdy wydatki na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej nie przekroczą kwoty otrzymanych transz odszkodowania?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, w ramach zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Należy wskazać, iż przychodem z działalności gospodarczej są m.in. otrzymane środki pieniężne, w tym otrzymane odszkodowania. Jednakże ustawodawca dla pewnych sytuacji przewidział zwolnienie z podatku dla odszkodowań.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

Natomiast, art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT wskazuje, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że podatnik, który skorzysta ze zwolnienia i nie zaliczy do przychodów uzyskanego odszkodowania, nie będzie miał prawa zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W ocenie Wnioskodawcy, w planowanym zdarzeniu przyszłym zostaną spełnione wszystkie przesłanki do zastosowania w/w zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dla otrzymanego odszkodowania.

Uwzględniając treść przepisu art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT - wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT) wydaną na podstawie odrębnych przepisów, zwaną dalej „Klasyfikacją”, do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda - zdaniem Wnioskodawcy, przepis może mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie, za czym przemawiają argumenty przedstawione poniżej.

Po pierwsze, uzyskane przez Spółkę odszkodowanie dotyczyło szkody w środkach trwałych (nie był to samochód osobowy), kwota uzyskana z odszkodowania wydatkowana będzie na zakup lub wytworzenie środków trwałych, które będą środkiem trwałym tego samego rodzaju (zgodnie z Klasyfikacją) co środki trwałe z którymi związana była szkoda. Odbudowany zostanie zatem taki sam środek trwały, który był uprzednio wykorzystywany przez Wnioskodawcę. Zdaniem Spółki nie ma znaczenia fakt, iż Spółka prowadzi odbudowę w dwóch etapach - najpierw budowa hali magazynowo-produkcyjnej, później dodatkowej części magazynowej (powierzchnia całości będzie większa od spalonej hali o ok. 167m²).

Zatem, jeśli w wyniku inwestycji zostanie wytworzony we własnym zakresie środek trwały zaliczony do tego samego rodzaju klasyfikacji środków trwałych co środek trwały, który był przedmiotem szkody, co będzie stanowić spełnienie przesłanki, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe zdaniem Wnioskodawcy, jeśli w miejsce jednego budynku powstaną dwa budynki połączone ze sobą zaliczone zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, to możliwe będzie skorzystanie ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Wskazuje na to m.in. interpretacja indywidualna Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (Dyrektor KIS) z dnia 20 kwietnia 2022 r. 0111-KDIB1-3.4010.40.2022.1.IM, w której wskazano, iż: „(...) stwierdzić należy, że aby skorzystać z omawianego zwolnienia spełnione muszą być następujące warunki:

1. Odszkodowanie musi dotyczyć szkody w środku trwałym (z wyłączeniem samochodu osobowego),

2. Odszkodowanie musi być wydatkowane na ściśle określone w art. 17 ust. 1 pkt 54a cele tj. na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym

zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda,

3. W ściśle określonym okresie, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym,

4. Wydatki pokryte odszkodowaniem nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zatem, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, w zakresie kwoty odszkodowania wydatkowanej do końca 2021 r. na wytworzenie (poprzez dobudowanie do istniejącej już części hali G-8, części nowej) części hali magazynowej G-8 oraz na zakup jej wyposażenia, zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie oznaczonym pytaniem Nr 1 należało uznać za prawidłowe”.

Ponadto, w powyższej interpretacji Dyrektor KIS wskazał, iż „W zaistniałym stanie faktycznym Spółka poniosła szkody w budynkach, które uległy spaleniu w skutek pożaru. W ramach prowadzonych prac odtworzeniowych Spółka pokrywała koszty budowy części hali magazynowej G-8 z odszkodowania otrzymanego tytułem zniszczenia tych budynków. Jak wynika ze stanu faktycznego, wszelkie nakłady oraz wydatki poniesione na rzecz budowy części hali magazynowej G-8, w szczególności koszty zakupu towarów i usług, celem jej wytworzenia, pochodziły z uzyskanego odszkodowania za zniszczone budynki, wchodzące w skład Kompleksu. Zatem należy uznać, że skoro Spółka dążąc do odtworzenia mocy produkcyjnych, przeznaczyła odszkodowanie otrzymane tytułem szkody w budynkach

wchodzących w skład Kompleksu, na wybudowanie nowej części hali G-8, spełniony został cel uregulowanego w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT zwolnienia przedmiotowego”.

Dyrektor KIS w powyższej interpretacji potwierdził, iż stanowisko podatnika co do zastosowania zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, jest prawidłowe także w zakresie dobudowania nowej części hali. Tak więc nie nastąpiło tylko odtworzenie środka trwałego w skali 1:1, lecz także jego rozbudowa.

Powyższe potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lutego 2021 r. (znak 0111-KDIB2-1.4010.507.2020.1.AR), w której wskazano, iż: „W celu kontynuowania działalności, w obiektach wynajmowanych od podmiotu zewnętrznego, Spółka rozpoczęła odbudowę parku maszynowego zniszczonego przez pożar. Zakupione zostały odpowiednie maszyny. Maszyny te stanowią środki trwałe zaliczone zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co maszyny, które uległy spaleniu. Równowartość kwot uzyskanych z odszkodowania będzie wydatkowana na nowe maszyny, może być też tak, że wydatkowana będzie kwota niższa.

(...) Uzyskane przez Spółkę odszkodowanie dotyczyło szkody w środkach trwałych (nie był to samochód osobowy), kwota uzyskana z odszkodowania wydatkowana będzie na zakup lub wytworzenie środków trwałych, które będą środkiem trwałym tego samego rodzaju (zgodnie z Klasyfikacją) co środki trwałe z którymi związana była szkoda, wydatkowanie środków nastąpi w roku podatkowym w którym uzyskano odszkodowanie lub w roku bezpośrednio po nim następującym. Przy czym w sytuacji gdyby na nowe maszyny wydatkowana była tylko część kwoty uzyskanej z odszkodowania Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia tylko w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na te nowe maszyny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma w przepisach ustawy o CIT żadnej normy prawnej, z której by wynikało, że wytworzenie dwóch środków tej samej kategorii zamiast jednego zniszczonego wskutek pożaru może powodować, że nie można skorzystać z w/w zwolnienia. Rozbudowa hali również nie jest odtworzeniem środka trwałego w stosunku 1:1, a mimo tego w cytowanej powyższej interpretacji z dnia 20 kwietnia 2022 r. 0111-KDIB1- 3.4010.40.2022.1.IM Dyrektor KIS potwierdził, iż w takim przypadku możliwe jest zastosowanie w/w zwolnienia.

Ponadto, zgodnie z celem tego zwolnienia wolne od podatku mają być odszkodowania przeznaczone na odtworzenie środków trwałych, tak aby podatnicy mieli możliwość odtworzenia środków trwałych w celu kontynuacji prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z uzasadnieniem do ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2244), brak konieczności odprowadzania podatku dochodowego od dochodu stanowiącego równowartość otrzymanego odszkodowania wpłynie na poprawę płynności finansowej poszkodowanego podatnika i ułatwi sfinansowanie przez takiego podatnika wydatków mających na celu przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź wydatków na zakup środka trwałego który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały - (Pismo z dnia 15 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (0111-KDIB1-3.4010.172.2020.1.MBD); Interpretacja indywidualna z dnia 12 lutego 2021 r. (0111-KDIB2-1.4010.507.2020.1.AR).

Tożsame stanowisko przyjął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2020 r. (0111-KDIB1-3.4010.401.2020.1.PC): „Jak wynika z powyższego celem wprowadzonego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania odszkodowania za szkody w środku trwałym, przeznaczonego na przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały”.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż w sytuacji gdyby na budowę nowej hali produkcyjno-magazynowej i dodatkowej części magazynowej z instalacjami wydatkowana była tylko część kwoty uzyskanej z odszkodowania Wnioskodawca skorzysta ze zwolnienia tylko w odniesieniu do kwoty wydatkowanej na nową halę produkcyjno-magazynową i dodatkową część magazynową z instalacjami.

Po drugie, wydatkowanie środków nastąpi w roku podatkowym, w którym uzyskano odszkodowanie lub w roku bezpośrednio po nim następującym. W przypadku Spółki odszkodowanie było wypłacone odpowiednio w roku 2022 (1.959.025,75 PLN) i 2023 (194.438,13 PLN) i odpowiednio do końca roku 2023 i 2024 będzie wydatkowane. Tym samym, zostanie spełniony warunek o wydatkowaniu kwoty otrzymanego odszkodowania w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego z godnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana był taka szkoda.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż wydatki pokryte odszkodowaniem nie będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego Spółka po zakończeniu inwestycji planuje wprowadzić do ewidencji środków trwałych następujące pozycje z niższymi, niż uprzednio stawkami amortyzacyjnymi:

- Hala produkcyjna-magazynowa (KŚT 101) - 1,5%;

- Hala magazynowa (KŚT 101) - 1,5%;

- Instalacja wodno-kanalizacyjna (KŚT 211) - 6%;

- Instalacja gazowa (KŚT 211) – 6%;

- Instalacja wentylacyjna (KŚT 652) - 6%;

- Instalacja elektryczna (KŚT 659) - 6%;

- Bramy do budynku (KŚT 659) – 6%;

- Drzwi wewnętrzne (KŚT 809)m - 12%;

oraz środki trwałe, które uprzednio nie figurowały w ewidencji, ale zostaną wyodrębnione w budowanej hali „dodatkowo”:

- Instalacja grzewcza (KŚT 211) - 6%;

- Kocioł grzewczy (KŚT 310) - 4,2%.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, jest on uprawniony do skorzystania ze zwolnienia wynikającego z przepisów art. 17 ust.1 pkt 54a ustawy o CIT, w zakresie kwot przyznanych tytułem odszkodowania za zniszczoną halę produkcyjno-magazynową wraz z instalacjami, do wysokości wydatkowanych kwot odpowiednio do końca 2023 i 2024, na budowę hali produkcyjno-magazynowej z instalacjami zaliczonych zgodnie z klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w ramach zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w przypadku gdy planuje przyjąć niższe stawki amortyzacyjne niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru.

Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 48 CIT wskazuje, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art.16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że podatnik, który skorzysta ze zwolnienia i nie zaliczy do przychodów uzyskanego odszkodowania nie będzie miał prawa zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z tego względu przyjęcie przez Wnioskodawcę niższych stawek amortyzacyjnych, niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru, nie będzie miało znaczenia dla możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, gdyż środek trwały, który został sfinansowany z odszkodowania z tytułu zniszczenia wskutek pożaru nie będzie podlegał amortyzacji podatkowej, gdyż nie został wytworzony ze środków własnych. Zaś stawki amortyzacyjne przyjęte dla celów rachunkowych nie mają żadnego wpływu na rozliczenia podatkowe.

Jednocześnie, jeśli Wnioskodawca dokona wytworzenia środka trwałego o wartości wyższej, niż otrzymana kwota odszkodowania, to wartość sfinansowana ze środków własnych Wnioskodawcy będzie podlegać amortyzacji podatkowej na zasadach ogólnych, a wydatkowana w całości kwota otrzymana tytułem odszkodowania za szkody w środku trwałym będzie podlegać zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

W ocenie Wnioskodawcy, w ramach zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, przychód w zakresie każdej otrzymanej transzy odszkodowania (w sytuacji gdy wydatki na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej nie przekroczą kwoty otrzymanych transz odszkodowania), powstanie po upływie pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin określony w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, ale tylko w odniesieniu do kwot otrzymanego odszkodowania wydatkowanych po datach wskazanych poniżej.

W przypadku Wnioskodawcy odszkodowanie było wypłacone w trzech transzach:

1) 1.732.679,13 PLN (data otrzymania odszkodowania 14 marca 2022 r.) - ewentualny przychód I/2024,

2) 226.346,62 PLN (data otrzymania odszkodowania 23 sierpnia 2022 r.) - ewentualny przychód I/2024,

3) 194.438,13 PLN (data otrzymania odszkodowania 17 stycznia 2023 r.) - ewentualny przychód I/2025,

4) 212.079,92 PLN (data otrzymania odszkodowania 7 kwietnia 2023 r.) - ewentualny przychód I/2025.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy w przypadku transz odszkodowania otrzymanych w roku 2022, ewentualny przychód z kwoty odszkodowania w części nie wydatkowanej na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, nastąpi w styczniu roku 2024, gdyż wtedy upłynie drugi rok podatkowy w którym należało wydatkować środki z odszkodowania, aby skorzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Natomiast w przypadku transzy odszkodowania otrzymanej w roku 2023 ewentualny przychód z kwoty odszkodowania w części nie wydatkowanej na remont tego środka

trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, nastąpi w styczniu roku 2025, gdyż wtedy upłynie drugi rok podatkowy w którym należało wydatkować środki z odszkodowania, aby skorzystać ze zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 października 2019 r. 0111-KDIB1-2.4010.299.2019.1.MS, w której organ stwierdził, że: „Wolą ustawodawcy było bowiem zwolnienie z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p., otrzymanego odszkodowania za szkody na środkach trwałych, przy jednoczesnym spełnieniu zawartych w ww. przepisach przesłanek co do sposobu i terminu wydatkowania tych środków.

Literalne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 54a u.p.d.o.p. nie pozostawia wątpliwości, że odszkodowanie za szkody w środku trwałym jest wolne od podatku, jeżeli zaistnieją warunki określone wprost w tym przepisie, tj. rzeczywiste wydatkowanie uzyskanego odszkodowania na wskazane cele: remont, zakup bądź wytworzenie środka trwałego oraz określony przedział czasu na wydatkowanie: w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym. Z takiej konstrukcji przepisu wynika, że tylko niespełnienie jednego z tych warunków oznacza obowiązek opodatkowania uzyskanego odszkodowania z tytułu szkody w środkach trwałych”.

Zatem weryfikacja, czy ww. warunki zostały spełnione może natomiast nastąpić dopiero po upływie terminu wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Powyższe potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 lipca 2021 r. 0114-KDIP2-2.4010.104.2021.1.AS, w której wskazano: „Należy podkreślić, że przedmiotowe zwolnienie obejmuje odszkodowanie za szkody w środkach trwałych powstałe po dniu 31 grudnia 2018 r. Przepisy nie regulują wprost sytuacji, w której otrzymane odszkodowanie nie zostało przeznaczone w ustawowo określonym terminie na remont uszkodzonego środka trwałego. W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowym postępowaniem będzie rozpoznanie przychodu na bieżąco, tj. w pierwszym miesiącu 2021 r. Skoro bowiem ustawodawca założył, że otrzymana kwota odszkodowania będzie wolna od podatku, jeśli we wskazanym okresie zostanie przeznaczona na remont zniszczonego środka trwałego, to ewentualny przychód z tego tytułu należy rozpoznać dopiero po upływie tego terminu.

Reasumując, wypłacona przez Ubezpieczyciela kwota, stanowiąca zaliczkę na poczet odszkodowania za szkodę w środku trwałym, która nie została przeznaczona na remont zniszczonego środka trwałego w ustawowo określonym terminie, powinna zostać rozpoznana przez Spółkę jako przychód, a momentem jego powstania będzie pierwszy miesiąc następujący po miesiącu, w którym upłynął termin określony w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop,

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

-przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

-kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 updop,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244, dalej: ustawa nowelizująca) została m.in. dodana do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nowa regulacja zamieszczona w art. 17 ust. 1 pkt 54a oraz art. 17 ust. 10a.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 54a updop,

wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 updop,

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 10a updop,

zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 54a, stosuje się także do otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z powyższych regulacji wynika, że od 1 stycznia 2019 r. podatnicy nie muszą rozpoznawać przychodu tytułem otrzymanego odszkodowania za szkody powstałe na środkach trwałych z pominięciem samochodów osobowych. Pierwszym warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest spożytkowanie otrzymanego odszkodowania na remont środka trwałego, który był przedmiotem szkody lub zakup albo wytworzenie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju klasyfikacji środków trwałych co środek trwały, który był przedmiotem szkody. Jeżeli odszkodowanie zostało wydane w części na ww. cele, wówczas ze zwolnienia korzysta tylko ta część (pozostała kwota będzie przychodem z działalności gospodarczej podatnika). Drugim warunkiem jest wydatkowanie środków w określonym terminie, tj. w danym lub bezpośrednio po nim następującym roku podatkowym.

Zgodnie z uzasadnieniem do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (druk nr 2862): „Zmiana zakłada dodanie w art. 17 ust. 1 nowego punktu 54a wprowadzającego nowe zwolnienie podatkowe dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez podatnika środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego). Warunkiem zastosowania tego zwolnienia będzie wydatkowanie przez podatnika – w okresie nie późniejszym niż do upływu kolejnego roku podatkowego – równowartości otrzymanego odszkodowania na remont uszkodzonego środka trwałego bądź na zakup lub wytworzenie analogicznego środka trwałego, mogącego zastąpić środek trwały uprzednio zniszczony lub uszkodzony. Brak konieczności odprowadzania podatku dochodowego od dochodu stanowiącego równowartość otrzymanego odszkodowania wpłynie na poprawę płynności finansowej poszkodowanego podatnika i ułatwi sfinansowanie przez takiego podatnika wydatków mających na celu przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź wydatków na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały.

Powyższe rozwiązanie polepsza więc otoczenie prawno-podatkowe przedsiębiorców w sposób, który ułatwia inwestowanie w środki trwałe”.

Jak wynika z powyższego celem wprowadzonego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania odszkodowania za szkody w środku trwałym, przeznaczonego na przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji. Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie.

Wprowadzony od 1 stycznia 2019 r. przepis przewiduje zwolnienie dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez niego środka trwałego.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN (wydanie internetowe, https://sip.pwn.pl/) „szkoda” to „1. strata, uszczerbek”.

Słowo „strata” jest definiowana jako:

„1. w rozliczeniach: wielkość, o którą zmniejszyły się fundusze;

2. coś co się przestało posiadać;

3. fakt, że się przestało coś posiadać”. Natomiast „uszczerbek” to „poniesiona szkoda”.

Ad. 1

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz pytania oznaczonego nr 1 stwierdzić należy, że aby skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, spełnione muszą być następujące warunki:

1. Odszkodowanie musi dotyczyć szkody w środku trwałym (z wyłączeniem samochodu osobowego),

2. Odszkodowanie musi być wydatkowane na ściśle określone w art. 17 ust. 1 pkt 54 cele tj. na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda,

3. W ściśle określonym okresie, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym,

4. Wydatki pokryte odszkodowaniem nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zatem, odwołując się do treści powołanych wyżej przepisów, a także opisu sprawy należy uznać, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, w zakresie kwoty przyznanej tytułem odszkodowania za zniszczoną halę produkcyjno-magazynową, do wysokości wydatkowanych kwot na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej i dodatkowej hali magazynowej wraz z instalacjami zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Odnosząc się do wątpliwości wskazanych w pytaniu oznaczonym nr 2 należy wskazać, że podatnik który skorzysta ze zwolnienia o którym mowa w powołanym wyżej art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, i nie zaliczy do przychodów uzyskanego odszkodowania, nie będzie miał prawa zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z tego względu przyjęcie przez Państwa niższych stawek amortyzacyjnych, niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru, nie będzie miało znaczenia dla możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 54a updop.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, w przypadku gdy planuje przyjąć niższe stawki amortyzacyjne niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Przedmiot Państwa wątpliwości objętych pytaniem nr 3 związany jest z ustaleniem, czy i kiedy powstanie przychód w zakresie każdej otrzymanej transzy odszkodowania w sytuacji, gdy wydatki na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej nie przekroczą kwoty otrzymanych transz odszkodowania.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 updop,

przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z powołanego przepisu wynika, że do przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Zgodnie z powołanym na wstępie art. 17 ust. 1 pkt 54a updop,

Literalne brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, odnosi się wprost do momentu wydatkowania środków, za który uważa się dany rok podatkowy lub rok bezpośrednio po nim następujący.

Analizując powyższe nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że w przypadku transz odszkodowania otrzymanych w roku 2022, ewentualny przychód z kwoty odszkodowania w części nie wydatkowanej na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, nastąpi w styczniu roku 2024, a w przypadku transzy odszkodowania otrzymanej w roku 2023 ewentualny przychód z kwoty odszkodowania w części nie wydatkowanej na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, nastąpi w styczniu roku 2025.

Wskazania wymaga, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, wyraźnie określa datę graniczną, po upływie której następuje utrata prawa do wydatkowania kwoty odszkodowania i tym samym skorzystania ze zwolnienia od podatku. Przedmiotowe wydatkowanie powinno zatem nastąpić alternatywnie w roku podatkowym bądź (najpóźniej) do końca roku bezpośrednio po nim następującego.

Należy ponadto odwołać się do treści art. 25 ust. 4 updop, zgodnie z którym jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po terminie w nich określonym - podatek od tego dochodu, bez wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wydatku lub w którym upłynął termin do dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.

W świetle wymienionego przepisu skorelowanego z treścią analizowanego art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, w przypadku niespełnienia ustawowego warunku (tj. wydatkowania, w stosownym terminie, otrzymanego odszkodowania na remont środka trwałego albo zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z KŚT do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była szkoda), dokonanie opodatkowania otrzymanego odszkodowania powinno nastąpić w dacie upływu terminu określonego w przepisie (tj. z końcem następnego roku podatkowego) lub we wcześniejszym terminie, jeżeli podatnik przed upływem terminu dokonał wydatku odszkodowania na inne cele.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie ustalenia:

- czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, w związku z czym kwoty przyznane tytułem odszkodowania za zniszczoną halę produkcyjno-magazynową, do wysokości wydatkowanych kwot na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej i dodatkowej hali magazynowej wraz z instalacjami zaliczonych zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych do tego samego rodzaju co środki trwałe, które uległy zniszczeniu, zwolnione będą z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, jest prawidłowe;

- czy Wnioskodawca w ramach opisanego zdarzenia przyszłego może skorzystać ze zwolnienia art. 17 ust. 1 pkt 54a updop, w przypadku gdy planuje przyjąć niższe stawki amortyzacyjne niż w przypadku pierwotnych środków trwałych, które zostały zniszczone podczas pożaru, jest prawidłowe;

- czy i kiedy powstanie przychód w zakresie każdej otrzymanej transzy odszkodowania w sytuacji, gdy wydatki na odbudowę hali produkcyjno-magazynowej nie przekroczą kwoty otrzymanych transz odszkodowania, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów w odmiennych stanach faktycznych/zdarzenia przyszłych od omawianego i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.280.2023.2.AN