Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 12 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.212.2023.2.EA

Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełnił go Pan pismem z 30 maja 2023 r. (data wpływu 31 maja 2023 r.) i pismem w odpowiedzi na wezwanie z 19 czerwca 2023 r. (o tej samej dacie wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zakupił Pan meble kuchenne, które chciałby rozliczyć w ramach nielimitowanych wydatków na cele rehabilitacyjne syna (…). Wydatek ten służy przede wszystkim celom rehabilitacyjnym i w znacznym stopniu ułatwia synowi wykonywanie podstawowych czynności życia codziennego, a zwłaszcza przy schorzeniu na które cierpi od wielu lat (schorzenie narządu ruchu). Szafki dolne i brak szafek górnych umożliwiają szybkie i sprawne poruszanie się w obiekcie kuchennym.  (Pana syn nie musi sięgać wysoko ani też schylać się). Komunikacja jest sprawna, brak barier. Dlatego też chce Pan wydatek ten rozliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Oczekuje Pan wydania interpretacji w swojej indywidualnej sprawie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotem Pana indywidualnego wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego jest Pana wątpliwość prawna w zakresie właściwej interpretacji zapisów art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana syn choruje od 4 roku życia, leczenie trwa od momentu kiedy syn miał zdiagnozowany incydent pierwszego zapalenia stawów dużych skokowych.  Leczenie jest kontynuowane corocznie z okresami zaostrzeń i przerw w leczeniu.

Pierwsze orzeczenie o stopniu niepełnosprawności Pana syna zostało wydane na kilka lat, następne do ukończenia przez syna (…) roku życia, a ostatnie wydane jest do dnia (…), orzeczenie datowane jest od (…) – i wydane jest przez (…).

Choroby stawów są schorzeniami niewyleczalnymi a jedynie zaleczonymi czasowo i Pana syn będzie cierpiał na to schorzenie do końca życia. Aktualnie jest na 3 już leczeniu biologicznym jedna seria trwa średnio po dwa lata. Leczenie biologiczne polega na cotygodniowym podawaniu leków w warunkach ambulatoryjnych, leki są na szczęście refundowane. Pana syn często też pozostaje w leczeniu szpitalnym.

W chwili obecnej w dalszym ciągu trwa szczegółowa diagnostyka w kierunku zmian reumatycznych. Lekarze na dzień dzisiejszy nie wiedzą w co przerodzi się to schorzenie czy np. reumatoidalne czy łuszczycowe, Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów MIZS czy Zesztywniajace zapalenia stawów kręgosłupa ZZSK gdyż objawy i obraz choroby nie są oczywiste.

W rzutach choroby Pana syn samodzielnie nie jest w stanie wykonywać podstawowych czynności (chodzenie, schylanie się, wychodzenie na krzesła, kucanie, sięganie po przedmioty usytuowane wysoko).

Zakupił i zaprojektował Pan kuchnię tak aby wyposażone w niej meble kuchenne służyły niepełnosprawności syna w momentach dla niego najtrudniejszych.

Meble kuchenne zostały przez Pana zaprojektowane tak aby synowi ułatwić wykonywanie tych podstawowych czynności brak wysokich szafek, szuflady gdzie wszystko ma na wyciągnięcie rąk, duża obszerna kuchnia gdzie może poruszać się przy ewentualnym wsparciu osób trzecich.

Meble te są znacznym ułatwieniem dla Pana syna i służą przede wszystkim jego potrzebom wynikłym z ograniczonej ruchomości i choroby stawów dużych.

Meble w znaczny stopniu ułatwiają mu wykonywanie wszystkich czynności domowych dla Pana i żony podstawowych a dla syna trudnych, jeśli jest się chorym ułatwiają sprawną komunikację, wymagającą czasem osób trzecich.

Poniesiony przez Pana wydatek na zakup tych mebli nie został dofinansowany  ze środków (…), - ani też w żadnej innej formie nie został Panu przekazany ani zwrócony (ani w całości ani częściowo, ani też nie otrzymał Pan na ten cel żadnej darowizny. Są to Pana własne oszczędności osiągnięte z tytułu umowy o pracę, która jest jedynym źródłem dochodu. Wydatek na zakup mebli kuchennych nie został i nie zostanie nigdy nigdzie rozliczony.

Na zakup mebli otrzymał Pan fakturę imienną tzn. na Pana imię i nazwisko: (…). Faktura została wystawiona w 2022 r. W opisie faktury widnieje adres mieszkania gdzie zamontowano meble kuchenne i jest to równocześnie adres zamieszkania Pana i syna.

Pana syn jest uczniem ostatniego roku liceum i w 2022 r. nie osiągnął i nie osiąga żadnych dochodów (wynagrodzeń, stypendiów, zapomóg, ani też żadnych innych dochodów).

Tytuł prawny jaki posiada Pan do lokalu to mieszkanie własnościowe współwłasność razem z żoną – majątek wspólny.

Wydatek na zakup mebli nie został zaliczony i nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jak również nie został i nie zostanie odliczany od przychodu opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, obydwoje z żoną pracujecie na umowie o pracę (jedyne źródło przychodu), żona pracuje na umowę zlecenie. Wydatek poniósł Pan z własnych oszczędności.

Wydatki które poniósł Pan na adaptację i dostosowanie pomieszczenia związane z zabudową meblową dolnych szafek kuchennych są związane przede wszystkim z zapewnieniem i ułatwieniem funkcjonowania na co dzień niepełnosprawnego syna i wynikają one z posiadanego przez niego rodzaju niepełnosprawności, niepełnosprawność ruchowa - kod choroby: 05-R wpisany na orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności.

Meble te służą przede wszystkim synowi, a ich funkcjonalność wpływa na likwidację barier w poruszaniu się syna, który nie musi się schylać, lub sięgać wysoko posiłkując się np. krzesłem lub musi wołać innego domownika. Swobodnie może poruszać się po pomieszczeniu kuchennym, korzystając z wszystkich ułatwień tam zamontowanych. Meble kuchenne stanowią znaczne ułatwienie w jego funkcjonowaniu na co dzień, Pana syn z kuchni korzysta każdego dnia.

Pytanie

Pana wątpliwość budzi fakt czy zakup mebli kuchennych tj. zabudowa kuchenna trwale zamontowana w lokalu, w którym zamieszkuje niepełnoletnia osoba niepełnosprawna (niepełnosprawność ruchowa datowana tylko do 2023 r.), zabudowa pozbawiona jest barier (niskie szafki, szuflady, wyciągane carga) może zostać przez Pana zaliczony jako wydatek związany z ułatwianiem funkcjonowania syna i tym samym ma Pan prawo skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej w rozliczeniu rocznym w 2022 r. i czy może Pan dokonać korekty swojego zeznania podatkowego za 2022 r. w związku z tym wydatkiem, tak aby nie narazić się na negatywne konsekwencje organów podatkowych przy ewentualnej kontroli, że został on niesłusznie poniesiony (zwrot ulgi plus ewentualne odsetki).

Pana stanowisko w sprawie

W Pana pełnym przekonaniu wydatek jak najbardziej służy osobie niepełnosprawnej na co dzień jak i będzie jej służył w przyszłości. Pana zdaniem ma Pan prawo skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku i uzupełnieniu jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).:

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b‑3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w art. 26 ust. 7 i 7b-7g, natomiast rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zgodnie z którym:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 463, 583 i 974) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;

4)zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6)odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;

6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;

7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;

8)utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;

9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10)opłacenie tłumacza języka migowego;

11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12)leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;

13)odpłatny przewóz:

a)osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;

15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)na turnusie rehabilitacyjnym,

b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,

d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3.orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Natomiast art. 26 ust. 7e ww. ustawy ma następujący zapis:

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2022 r. poz. 1, 202, 1692 i 2687), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. poz. 1692, 1967, 2236 i 2687), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. poz. 1967, 2127, 2185, 2236, 2243 i 2687), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. poz. 2127, 2243 i 2687), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na runku gazu (Dz.U. poz. 2687), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1.I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

b) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

c) znaczny stopień niepełnosprawności;

2.II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.

W myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego we wniosku oraz uzupełnieniu stanu faktycznego wynika, że Pana syn jest osobą niepełnosprawną. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności datowane jest od (…), wydane przez (…). Orzeczenie o niepełnosprawności oznaczone jest symbolem 05-R (upośledzenie narządu ruchu). Poniósł Pan wydatki na adaptację kuchni (zabudowa dolnych szafek kuchennych), wydatki te są związane z ułatwieniem funkcjonowania na co dzień niepełnosprawnego syna i wynikają z posiadanej przez niego niepełnosprawności ruchowej. Zakup mebli jest udokumentowany fakturą wystawioną w 2022 r. na Pana imię i nazwisko. Poniesiony wydatek został sfinansowany z Pana oszczędności. Wydatek na zakup mebli nie został zaliczony i nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jak również nie został i nie zostanie odliczany od przychodu opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, obydwoje z żoną pracujecie na umowę o pracę.

Odnosząc powyższe do zacytowanych powyżej przepisów należy wskazać, że odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, w tym m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Rozpatrując, czy wymienione wyżej wydatki mieszczą się w pojęciu adaptacji i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu – „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań (budynków mieszkalnych), stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy wskazać, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej – wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11.

Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu.

Wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych nie muszą mieć indywidualnego charakteru. Istotne jest jedynie czy wydatki te są podyktowane potrzebami osoby niepełnosprawnej związanymi z tą niepełnosprawnością.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że:

Nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 pdf, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg "indywidualnego przeznaczenia" w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 pdf, jest to by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 pdf należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku i uzupełnieniu opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że poniesione przez Pana wydatki, związane z dostosowaniem kuchni (zabudowa meblowa dolnych szafek kuchennych) do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pana syna, stanowić będą wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu mieszkalnego, przyczynią się bowiem one do ułatwienia wykonywania codziennych czynności życiowych Pana syna.

W związku z powyższym, wydatki poniesione przez Pana w 2022 r. na adaptację kuchni (zabudowa meblowa dolnych szafek kuchennych), można uznać za wydatki podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki te, w kwocie faktycznie poniesionej, może Pan odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym za 2022 r. w ramach wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.

Przechodząc do kwestii możliwości złożenia korekty zeznania za 2022 r. należy wskazać  na art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), z którego wynika, że:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Natomiast stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

Wobec powyższego wskazać należy, że przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego za 2022 r., w którym dokona Pan odliczenia wydatków poniesionych w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00