Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.233.2023.1.DD

Czy nabyta Dokumentacja projektowa stanowi podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną. Czy rozpoczęcie amortyzacji podatkowej Dokumentacji jest możliwe w chwili udzielenia licencji Gminie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 5 czerwca 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy nabyta Dokumentacja projektowa stanowi podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną,

- czy rozpoczęcie amortyzacji podatkowej Dokumentacji jest możliwe w chwili udzielenia licencji Gminie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zakład Komunalny w (…) Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” albo „Spółka”) jest spółką prawa handlowego, w której 100% udziałów posiada Gmina (…) (dalej jako: Gmina).

Gmina posiada 100% pokrycie siecią wodociągową, jednak ciągle powstają na jej obszarze nowe rurociągi dostarczające wodę do kolejnych obszarów i poprawiające bezpieczeństwo dostaw wody. Systematycznie rozbudowywany jest także system kanalizacji sanitarnej. Gmina jest obecnie w trakcie realizacji programu kompleksowego rozwiązania problemu gospodarki ściekowej – skanalizowanie Gminy jest na poziomie około 55%.

Zasadniczo, zadania własne Gminy z zakresu gospodarki wodno-ściekowej realizowane są za pośrednictwem Spółki. Spółka prowadzi działalność w zakresie:

-transportu publicznego;

-zaopatrzenia w wodę;

-odbioru ścieków;

-prac porządkowych,

świadczoną na rzecz mieszkańców Gminy (…).

Zgodnie z powstałymi kilka lat temu planami, Spółka zamierzała przeprowadzić inwestycję pn. „(…)” (dalej jako: Inwestycja). W związku z tym Spółka przygotowała projekt budowlany przedsięwzięcia.

W szczególności, Spółka zleciła S. Sp. z o.o. Sp. k. opracowanie dokumentacji projektowej dla inwestycji (Dokumentacja). Spółka nabyła do Dokumentacji prawa autorskie. Koszty poniesione w związku z rzeczoną inwestycją odniesiono w księgach Spółki na konto inwestycji rozpoczętych (inwestycji w toku).

Wartość projektu opracowanego przez S. Sp. z o.o. Sp. k. to (...) zł netto.

Przedmiotem wątpliwości jest wyłącznie podatkowe rozliczenie usług zakupionych od S. Sp. z o.o. Sp. k. od wszystkich faktur związanych z nabyciem dokumentacji projektowej.

Inwestycja miała być w zamyśle realizowana przez Spółkę. Natomiast już po zakończeniu prac projektowych Gmina (…) wystąpiła i otrzymała środki z rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych, w ramach Polskiego Ładu w kwocie 10.000.000 zł na budowę kanalizacji sanitarnej na podstawie ww. Dokumentacji. Wskazane dofinansowanie było dostępne tylko dla jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, a nie dla spółek komunalnych.

W okresie, gdy Dokumentacja była już nabyta przez Wnioskodawcę, doszło do zmiany koncepcji realizacji Inwestycji. Zgodnie z obecnym planem, Gmina środki uzyskane z ww. Funduszu przeznaczy na realizacje Inwestycji, tzn. wybuduje kanalizację sanitarną z tych właśnie środków, po czym przekaże gotową sieć kanalizacyjną (Inwestycję) Spółce w dzierżawę.

Aby zoptymalizować ekonomiczne koszty Inwestycji, Gmina nie będzie zamawiać nowej dokumentacji projektowej, lecz skorzysta już z istniejącej Dokumentacji. Z uwagi na fakt, że Spółka jest posiadaczem praw autorskich do projektu, dojdzie do użyczenia Dokumentacji w formie ustanowienia nieodpłatnej licencji na rzecz Gminy. Jest to działanie racjonalne i gospodarne.

Elementem stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) jest okoliczność, że wybudowana Inwestycja z pewnością zostanie wydzierżawiona Spółce i będzie przez nią wykorzystywana w działalności gospodarczej przedsiębiorstwa wodociągowego Wnioskodawcy. Na obszarze Gminy nie działa inne przedsiębiorstwo wodociągowe, mogące świadczyć usługi w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków na podstawie stosownych zezwoleń. Czynsz dzierżawny za Instalację zostanie ustalony w oparciu o wartość nakładów na wytworzenie Inwestycji, jako odpowiedni procent tej wartości, zatem jako procent wszelkich kosztów wybudowania Inwestycji – z pominięciem Dokumentacji projektowej (licencji na jej wykorzystanie), uzyskanej bez wynagrodzenia.

Należy wyraźnie zaznaczyć, że powyższy opis stanowi zdarzenie przyszłe, bowiem na dzień składania niniejszego wniosku:

1.Nie została zawarta umowa udzielenia licencji na Dokumentację;

2.Nie zakończono jeszcze realizacji robót budowlanych, do wykonania których niezbędna jest Dokumentacja;

3.Nie zawarto umowy dzierżawy sieci, bowiem jej zawarcie nastąpi po wykonaniu urządzenia.

Celem precyzyjnego wyjaśnienia konieczne jest także wskazanie, że udostępnienie Dokumentacji Gminie będzie miało charakter nieodpłatny i nie będzie miało bezpośredniego wpływu na wysokość przyszłego czynszu dzierżawnego, który zostanie ustalony wyłącznie w oparciu o poniesione przez Gminę koszty realizacji inwestycji. Wobec powyższego, mając na uwadze nieodpłatność udostępnienia Dokumentacji, fakt ten będzie neutralny w kontekście przyszłego ustalania wzajemnych zobowiązań z tytułu umowy dzierżawy.

Należy także mieć na uwadze, że nieodpłatne przekazanie Dokumentacji Gminie wpłynie w efekcie na minimalizację wydatków środków publicznych, bowiem umożliwi Gminie uniknięcie wydatku, który został już poniesiony przez Spółkę. Ponadto, konieczność nabycia przez Gminę niezbędnych do wykonania inwestycji dokumentów (niezależnie czy będzie to nowa dokumentacja, której wykonanie zleci Gmina, czy też Spółka udzieliłaby odpłatnej licencji Gminie) w efekcie doprowadzi do wzrostu poniesionych przez Gminę wydatków na realizację inwestycji, co mogłoby przełożyć się na wysokość przyszłego czynszu dzierżawnego, który to koszt będzie następnie uwzględniany przy kalkulacji taryf w sposób określony w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 27 lutego 2018 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryfy oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1074). Udzielenie nieodpłatnej licencji pozwoli więc z jednej strony na uniknięcie niepotrzebnego wydatkowania środków publicznych, a ponadto wpłynie na realizację wynikającego z ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków obowiązku ochrony interesów odbiorców przed nieuzasadnionym wzrostem cen.

W kontekście powyższego zdarzenia przyszłego powstała wątpliwość odnośnie ujęcia w kosztach podatkowych wydatków na nabycie Dokumentacji projektowej przez Wnioskodawcę.

Istotny element opisu zdarzenia przyszłego zawarty został również we własnym stanowisku w sprawie gdzie wskazaliście Państwo, że analiza umowy z projektantem, który stworzył Dokumentację, prowadzi do wniosku, że prawa autorskie zostały przeniesione na Wnioskodawcę, który ma prawo udzielić licencji na jej wykorzystanie Gminie – stanowi to element stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) niniejszego Wniosku.

Pytania

1.Czy nabyta Dokumentacja projektowa stanowi podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną?

2.Czy rozpoczęcie amortyzacji podatkowej Dokumentacji jest możliwe w chwili udzielenia licencji Gminie?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Państwa zdaniem, nabyta Dokumentacja projektowa stanowi podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 (winno być: art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: ustawa CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte (winno być: nabyte od innego podmiotu) nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się, w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 tejże ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W myśl art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

W ust. 1 art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, winno być: t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2509) prawodawca wskazał, że przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W tym miejscu należy wskazać, iż w przypadku dokumentacji budowlanej w świetle prawa autorskiego stanowi ona „utwór”, z jednej strony podlegający ochronie, z drugiej strony podlegający eksploatacji na określonych polach. W myśl bowiem ust. 2 art. 1 (winno być: art. 1 ust. 2 pkt 6) cytowanej ustawy przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Przepis art. 50 pkt 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że odrębne pola eksploatacji stanowi w szczególności: w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy.

Natomiast art. 41 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie, zwana dalej licencją, obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione.

Analiza umowy z projektantem, który stworzył Dokumentację, prowadzi do wniosku, że prawa autorskie zostały przeniesione na Wnioskodawcę, który ma prawo udzielić licencji na jej wykorzystanie Gminie – stanowi to element stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego) niniejszego Wniosku.

W przypadku zamawiających, którzy podlegają obowiązkowi zawarcia umowy o roboty budowlane (wykonanie albo zaprojektowanie i wykonanie robót) w trybie zamówień publicznych, ustawodawca przewidział w art. 31 ust. 1 ustawy prawo zamówień publicznych wymóg opisu przedmiotu zamówienia za pomocą dokumentacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych. Dodatkowo, w sytuacji gdy przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie i wykonanie robót budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane, zamawiający opisuje przedmiot zamówienia za pomocą programu funkcjonalno-użytkowego. Częścią wspomnianej dokumentacji projektowej jest m.in. projekt budowlany.

Przepisy prawa nie wyłączają możliwości zakwalifikowania projektu budowlanego jako przedmiotu prawa autorskiego w związku z otwartym katalogiem kategorii utworów wskazanym w art. art. 1 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Podsumowując powyższe, „Dokumentacja projektowa” nabyta przez Spółkę stanowi projekt budowlany, stanowiący zbiór opracowań o charakterze technicznym, będący przejawem działalności twórczej człowieka uzewnętrzniony w sposób umożliwiający zapoznanie się z nim przez inną osobę, o charakterze twórczym i indywidualnym. Spółka nabyła zaś prawa autorskie do projektu (utworu) i może nim swobodnie dysponować.

W świetle definicji z art. 16b ust. 1 ustawy CIT Spółka dysponuje nabytymi, nadającymi się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskimi prawami majątkowymi do Dokumentacji budowlanej.

Spełnione są także pozostałe warunki definicyjne uznania nabytej dokumentacji za wartość niematerialną i prawną (WNiP), gdyż udzielona zostanie licencja, zatem dojdzie do oddania prawa używania Gminie, natomiast okres licencjonowania jest zgodnie z przewidywaniami dłuższy niż jeden rok.

Podkreślić należy, że z perspektywy prawa cywilnego poprzez używanie należy rozumieć korzystanie z danej rzeczy lub prawa; prawo podatkowe nie posiada własnej definicji tego pojęcia. Owo cywilnoprawne korzystanie powinno mieć miejsce z poszanowaniem przeznaczenia rzeczy i zgodnie z jej naturą. Używanie znajduje swoje źródło w posiadaniu pewnego przedmiotu lub prawa. Nie ma przeszkód ani na gruncie prawa cywilnego, ani prawa podatkowego – co wynika z treści przepisu art. 16b ust. 1 ustawy CIT, by owo oddanie do używania miało charakter nieodpłatny. W szczególności racjonalny prawodawca nie wykluczył, definiując wartości niematerialne i prawne sytuacji, w których oddanie do używania następuje nieodpłatnie.

W zaistniałym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) istnieją zatem podstawy, by zmienić pierwotną klasyfikację Dokumentacji jako elementu Inwestycji realizowanej przez Wnioskodawcę (element „inwestycji w toku”) w „samodzielną” wartość niematerialną i prawną w ujęciu prawa podatkowego – podlegającej amortyzacji podatkowej.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że pierwotny zamiar Spółki – samodzielna realizacja Inwestycji został zarzucony z przyczyn ekonomicznie uzasadnionych, gdyż inny podmiot zobowiązał się wykonać wymagane prace.

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowym, posiadającym wszelkie stosowne zezwolenia, bez których prowadzenie działalności w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków jest niemożliwe (działalność regulowana). Jednocześnie Wnioskodawca jest spółką komunalną, realizującą zadania własne Gminy. Ustawa o samorządzie gminnym oraz ustawa o gospodarce komunalnej przewidują bowiem, że w zakresie wykonywania zadań użyteczności publicznej gmina wykonywać te zadania za pośrednictwem utworzonych przez siebie w tym celu jednostek organizacyjnych, w szczególności spółek prawa handlowego (art. 9 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) i art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 679)). Do zadań własnych Gminy – realizowanych poprzez Wnioskodawcę – należy zbiorowe zaopatrzenie w wodę oraz zbiorowe odprowadzenie ścieków. Żaden inny podmiot nie może (nie jest wg obecnego stanu uprawniony) do realizowania tego rodzaju zadań.

Operatorem wszelkich sieci wodociągowych i kanalizacyjnych na obszarze Gminy jest zatem Wnioskodawca, przy czym świadczyć on może usługi za pośrednictwem sieci własnych lub dzierżawionych.

W zarysowanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) Wnioskodawca zakupił Dokumentację, by samodzielnie zrealizować Inwestycję, która bezsprzecznie ma związek z działalnością gospodarczą. Zmiana okoliczności spowodowała, że to Gmina ostatecznie zrealizuje projekt i wybuduje Inwestycję w oparciu o Dokumentację – udzieloną Gminie w formie nieodpłatnej licencji. Doszło do zmiany przeznaczenia Dokumentacji, w stosunku do pierwotnych zamierzeń. Inwestycja będzie jednak wybudowana i wykorzystywana przez Spółkę do działalności zarobkowej, nie ma innej alternatywy.

Uprawniona jest zatem teza, że po zmianie pierwotnej koncepcji zakupiona Dokumentacja, wykorzystana zostanie do pozyskania źródła przychodów. Inwestycja, wobec pozyskania finansowania przez Gminę i zawarcia stosownych umów, zostanie zrealizowana przez jednostkę samorządu terytorialnego. Jednocześnie owa jednostka nie może świadczyć usług w oparciu o wybudowaną w ramach Inwestycji Infrastrukturę – bowiem w tym celu powołała spółkę komunalną, dysponującą stosownymi zezwoleniami, posiadającą know-how oraz wykwalifikowany personel. Infrastruktura wybudowana w oparciu o Dokumentację będzie zatem wykorzystywana przez Spółkę, co wynika z samych postanowień preambuły do umowy licencyjnej. Brak oddania Infrastruktury Wnioskodawcy do używania i pobierania pożytków, stanowiłby niegospodarność, inkryminowaną szeregiem aktów rangi ustawowej, w tym przepisami ustawy o dyscyplinie finansów publicznych.

Owo używanie Infrastruktury przez Spółkę może teoretycznie wystąpić bez wynagrodzenia, albo – co preferują strony umowy licencyjnej – wybudowana na podstawie Dokumentacji sieć będzie udostępniona Gminie za wynagrodzeniem, na mocy umowy dzierżawy. Czynsz dzierżawny zostanie ustalony w oparciu o wartość obiektów Infrastruktury, jako określony procent tej wartości. Wartość ta zostanie określona jako suma wydatków poniesionych na wytworzenie Infrastruktury; nieodpłatna licencja nie będzie stanowiła wydatku Gminy na wytworzenie Infrastruktury, a Wnioskodawca nie będzie ponosił kosztów w tym zakresie, w jakim sam „współuczestniczył” w projekcie.

Należy podkreślić, że taki sposób kształtowania czynszu za infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, tj. w oparciu o koszt wytworzenia obiektów akceptowany jest przez organy administracji skarbowej, przykładowo w interpretacji podatkowej nr 0111-KDIB3-2.4012. 767.2019.1.SR z 27 listopada 2019 r. albo nr 0114-KDIP2-1.4010.431.2019.2. JF.

W efekcie uprawnionym jest twierdzenie, że Dokumentacja projektowa stanowić będzie dla Spółki, od chwili udzielenia licencji wartość niematerialną i prawną w ujęciu podatkowym, wykorzystywaną do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Ustawa podatkowa nie ogranicza gospodarczego wykorzystania WNiP do sytuacji, gdy licencja udzielana jest odpłatnie, co pozwala na udzielenie licencji na WNiP także bez wynagrodzenia.

Owo wykorzystanie gospodarcze ma w analizowanym przypadku charakter pośredni, lecz oczywisty – w wyniku udzielania licencji na Dokumentację powstanie Infrastruktura kanalizacyjna, której jedynym operatorem (użytkownikiem) w świetle regulacji wskazanych ustaw regulujących działalność jednostek samorządu terytorialnego oraz ustaw branżowych, regulujących działalność przedsiębiorstw wodociągowych, zostanie Wnioskodawca. Zatem dojdzie do poszerzenia bazy odbiorców usług kanalizacyjnych i pozyskania nowych źródeł przychodów. Jednocześnie spółka zyska ową Infrastrukturę do używania w taki sposób, że fakt udzielenia licencji będzie uwzględniony podczas naliczania czynszu dzierżawnego, jednakże będzie on neutralny przy ustaleniu jego wysokości. Fakt udzielenia nieodpłatnej licencji nie będzie bowiem stanowił co do zasady czynnika wpływającego bezpośrednio na wysokość czynszu jako element kalkulacji (jako wartość podwyższająca lub obniżająca stawkę czynszu), ale pozwoli on obniżyć wysokość poniesionych przez Gminę nakładów na realizację inwestycji, co w efekcie skutkować będzie ustaleniem niższej stawki czynszu dzierżawnego, którego wysokość będzie korelować z sumą faktycznie poniesionych przez Gminę kosztów.

Udzielenie licencji na Dokumentację będzie więc dokonane w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę, a koszt nabycia praw autorskich do dokumentacji będzie w efekcie stanowił dla Spółki koszt uzyskania przychodu stosownie do definicji określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i stanowić będzie podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną.

Ad. 2.

Państwa zdaniem, rozpoczęcie amortyzacji podatkowej Dokumentacji jest możliwe w chwili udzielenia licencji Gminie.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania autorskie lub pokrewne prawa majątkowe – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Rozpoczęcie amortyzacji WNiP następuje w myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym WNiP wprowadzono do ewidencji i trwa do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Licencja, jako wartość niematerialna i prawna, podlega wprowadzeniu do ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania jej do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie wartości niematerialnej i prawnej.

W zarysowanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) Dokumentacja uzyska status wartości niematerialnej i prawnej w chwili udzielenia licencji, tj. oddania przez Spółkę prawa do używania Dokumentacji na podstawie umowy licencyjnej. W tym samym momencie dojdzie do stosownego przeksięgowania w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa. Nie ma przy tym znaczenia moment rozpoczęcia i zakończenia samej Inwestycji. Samo oddanie Dokumentacji do używania stanowi przesłankę do kwalifikacji praw do wskazanego utworu jako WNiP i do rozpoczęcia amortyzacji podatkowej na zasadach wskazanych w ustawie o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.,

Jednocześnie zauważyć należy, że Państwa stanowisko oceniono wyłącznie w kontekście zadanych we wniosku pytań wyznaczających granice rozpatrzenia wniosku.

Wskazać także trzeba, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.),

nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania – za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

W konsekwencji odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej wskazanej we wniosku licencji nieodpłatnej nie mogą stanowić kosztów podatkowych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo przywołać należy pełne brzmienie art. 15 ust. 6 oraz art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy CIT,

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Stosowanie natomiast do treści art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy CIT,

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy zaznaczyć, że zasadność zaliczenia wskazanych przez Państwa wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00