Interpretacja indywidualna z dnia 14 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.211.2023.1.IK

Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania usług pracownikom, klientom i partnerom biznesowym oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania usług pracownikom, klientom i partnerom biznesowym oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

„R.” Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) posiada status podatnika VAT czynnego. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja wyrobów budowlanych z betonu (kod PKD 23.61.Z) oraz produkcja wyrobów budowlanych z gipsu (PKD 23.62. Z), masy betonowej prefabrykowanej (PKD 23.63. Z), zaprawy murarskiej (PKD 23.64. Z), cementu wzmocnionego włóknem (PKD 23.65. Z) i inne. Przedmiotem działalności spółki jest również wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych (PKD 43.39.Z), sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego (PKD 46.73.Z), sprzedaż hurtowa pozostałych półproduktów (PKD 46.76.Z), oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionym (PKD 68.20.Z).

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem VAT - przedmiotem działalności Wnioskodawcy są wyłącznie czynności opodatkowane.

W związku z zamiarem wspierania (i zwiększania) sprzedaży produktów i towarów Spółka podejmuje szereg działań mających na celu zaangażowanie we współpracę nowych partnerów biznesowych (z obszarów: projektowanie, wykonawstwo/wprowadzanie nowych rozwiązań, handel), utrzymanie relacji z obecnymi partnerami biznesowymi, Jak też utrzymywanie relacji z obecnymi klientami i pozyskiwanie nowych klientów.

Dla celów niniejszego wniosku „partnerzy biznesowi” to:

- przedstawiciele handlowi - dystrybutorzy współpracujący ze Spółką, ale nie związani ze Spółką żadną umową;

- pracownicy biur konstrukcyjnych/samozatrudnieni konstruktorzy, którzy ze Spółką związani są umową współpracy (B2B),

- pracownicy biur konstrukcyjnych/samozatrudnieni konstruktorzy, którzy jeszcze nie są związani ze Spółką umową współpracy,

- przedsiębiorstwa budowlane - wykonawcy, którzy nie są związani ze Spółką żadną umową;

- hurtownie, które jako podmioty są związane umową współpracy ze Spółką.

W opisanych powyżej działaniach aktywny udział biorą „pracownicy” Spółki, tj. przedstawiciele handlowi („handlowcy”) zatrudnieni przez Spółkę na podstawie umowy o pracę.

Stan faktyczny nr 1

Jednym z podejmowanych przez Spółkę działań, mających na celu zaangażowanie we współpracę nowych partnerów biznesowych, jest organizacja wspólnych spotkań dla przedstawicieli handlowych współpracujących ze Spółką oraz osób z współpracujących biur konstrukcyjnych, czy też hurtowni. W spotkaniach tych udział biorą także pracownicy Spółki.

W ramach spotkań odbywają się szkolenia (produktowe i techniczne) i pokaz produktów lub ich montażu (pokazy nie odbywają się zawsze - tylko wraz ze szkoleniami dla wykonawców). W celu urozmaicenia szkolenia oraz zacieśnienia relacji pracowników i nowych partnerów biznesowych, w ramach spotkań, Spółka każdorazowo organizuje czas uczestnikom, w którym w swobodniejszy sposób mogą porozmawiać o biznesie, zacieśnić współpracę oraz zbudować pozytywne relacje. Powyższe odbywa się poprzez wspólny posiłek, wspólne wyjście na wydarzenie kulturalne/rozrywkowe/sportowe, wspólne wyjścia na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem itp.

Szkolenie w części teoretycznej najczęściej jest prezentacją multimedialną (rzutnik/ekran). Wnioskodawca organizuje je dla grona kilkunastu lub kilkudziesięciu osób w wynajętej sali/hotelu/restauracji lub ewentualnie w jednym z biur. Szkolenia odbywają się w celu cyklicznego projektowania systemu Spółki do projektów bazowych wykonywanych przez zewnętrzne biura projektowe, z którymi Spółka zawarła umowy lub z którymi chce nawiązać współpracę. Celem takich szkoleń jest przede wszystkim przekazanie informacji technicznych/wykonawczych/ handlowych oraz nawiązanie relacji biznesowych na polu współpracy projektowej/wykonawczej/ handlowej z nowymi partnerami biznesowymi lub zacieśnienie relacji z pracownikami i obecnymi partnerami biznesowymi.

Szkolenia dotyczą zatem przede wszystkim:

- prezentacji produktów i ich parametrów technicznych,

- prezentacji nowości produktowych i zmian w ofercie,

- prezentacji modelu/oferty współpracy projektowej (szkolenia dla pracowników biur projektowych),

- prezentowanie aspektów wykonawczych (szkolenia dla wykonawców),

- prezentowanie modelu/oferty współpracy handlowej (szkolenia dla dystrybutorów).

Celem szkoleń dla projektantów/biur projektowych - poza przekazaniem wiedzy technicznej - jest zaangażowanie projektantów do wykorzystywania w swoich projektach budynków i inwestycji produktów oferowanych przez Spółkę. Przeszkoleni projektanci chcący skorzystać z produktów/rozwiązań Spółki zgłaszają się do jej przedstawicieli, aby dopasować system, wykonać rysunki montażowe i zestawienia materiałów, uzyskać wsparcie techniczne lub analizę cenową na etapie projektu/kosztorysu. Po uzyskaniu potrzebnych informacji projektanci/biura projektowe wkomponowują produkty/rozwiązania Spółki do opracowywanego przez siebie projektu inwestycji. Celem szkoleń dla wykonawców - poza przekazaniem wiedzy technicznej - jest zaangażowanie wykonawców do korzystania z produktów/rozwiązań Spółki na realizowanych przez siebie budowach zwłaszcza, gdy w pierwotnym projekcie zastosowane są inne rozwiązania. Przeszkoleni wykonawcy chcący skorzystać z produktów/rozwiązań Spółki na realizowanej przez siebie budowie zgłaszają się do jej przedstawicieli w celu doboru systemu, wykonania rysunków montażowych i zestawień materiałów oraz uzyskania wyceny, co ma doprowadzić finalnie do zamiany pierwotnie projektowanych rozwiązań na rozwiązania Spółki i sprzedaży tych produktów.

Celem szkoleń dla dystrybutorów - poza przekazaniem wiedzy technicznej - jest zaangażowanie dystrybutorów do korzystania z produktów/rozwiązań Spółki i dalszej ich odsprzedaży swoim klientom (inwestorom/wykonawcom). Przeszkoleni dystrybutorzy zgłaszają się do przedstawicieli Spółki w celu doboru systemu i uzyskania wyceny co ma doprowadzić finalnie do sprzedaży produktów Wnioskodawcy.

Dzięki przeprowadzonym szkoleniom Spółka ma szansę na znaczne zwiększenie sprzedaży poprzez popularyzację swoich rozwiązań. Przeszkoleni projektanci/biura projektowe mogą wykorzystać produkty oferowane przez Spółkę w tworzonych przez siebie projektach budynków i inwestycji, natomiast przedstawiciele handlowi oferować przez dystrybutorów produkty udostępniane przez Spółkę (samodzielnie opracowane projekty budynków i inwestycji).

Po części szkoleniowej, nadal w ramach spotkania, Spółka organizuje czas uczestnikom, w którym w swobodniejszy sposób mogą porozmawiać, zacieśnić współpracę oraz zbudować pozytywne relacje. W tej części spotkania pracownicy i partnerzy biznesowi jedzą wspólnie lunch lub kolację, odbywają wspólne wyjście na biletowane wydarzenie kulturalne/rozrywkowe/sportowe albo uczestniczą we wspólnej rozrywce podczas wyjścia na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem itp. Taki sposób urozmaicenia spotkań szkoleniowych jest przez Wnioskodawcę powszechnie stosowany. Ponadto jest elementem przyciągającym potencjalnych partnerów/klientów na szkolenie i jednocześnie jest jednym z najlepszych działań utrwalającym relację i współpracę, którą trudno zacieśnić w trakcie samego merytorycznego szkolenia. Produkty oferowane przez Spółkę są produktami technicznymi, których udoskonalenie i sprzedaż wymaga współpracy na polu projektowym i wykonawczym. Produktów tych nie da się sprzedać z tzw. „półki” w hurtowniach lub sklepach detalicznych. W związku z powyższym relacje biznesowe i współpraca w zakresie projektowym i wykonawczym są kluczowe dla funkcjonowania i wysokości obrotów Spółki. Dodatkowo, zgodnie ze strategią Spółki polegającą na sprzedaży dystrybucyjnej, dobre relacje biznesowe i międzyludzkie we współpracy z dystrybutorami (przedstawiciele hurtowni) są kluczowe do jej funkcjonowania i rozwoju.

Podstawowym celem biznesowym organizowanych spotkań i budowanych na nich relacji jest zatem zaangażowanie we współpracę ze Spółką nowych lub aktualnych partnerów (projektowanie, wykonawstwo/zamiana innych rozwiązań, handel), co z kolei ma wpływ na korzyści biznesowe (wzrost sprzedaży) oraz korzyści marketingowe (wzrost rozpoznawalności produktów oraz marki firmy).

Z uwagi na powyższe, organizowane przez Spółkę spotkania dają zatem wymierne korzyści handlowe oraz marketingowe, w tym:

- rozpowszechnienie informacji o produktach wśród kluczowych partnerów (projektanci/ wykonawcy/dystrybutorzy),

- budowanie rozpoznawalności produktów i marki firmy,

- budowanie relacji biznesowych niezbędnych do budowania sprzedaży,

- obecność w projektach budowlanych różnych inwestycji,

- szkolenia ekip wykonawczych w produktach Spółki i sposobie ich montażu,

- nawiązanie dobrych relacji międzyludzkich przekładających się na biznes,

- wzrost sprzedaży z racji obecności w projektach biur projektowych,

- wzrost sprzedaży z racji obecności w świadomości wykonawców,

- wzrost sprzedaży z racji dobrych relacji międzyludzkich z przedstawicielami dystrybutorów.

Część pozaszkoleniowa spotkań finansowana jest ze środków obrotowych Spółki. Faktury dokumentujące nabycie usług dotyczących wspólnego wyjścia na wydarzenia wystawiane są na Spółkę.

Stan faktyczny nr 2

Drugim z podejmowanych przez Spółkę działań jest wręczanie biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, jako prezentów, partnerom biznesowym oraz klientom.

Przekazanie biletu w ramach prezentu jest sytuacją sporadyczną i wyjątkową, lecz kiedy ma miejsce jest związane z podziękowaniem partnerowi biznesowemu/klientowi Spółki za współpracę i budowanie dobrej opinii o Spółce. Bilet traktowany jest jako rodzaj gadżetu/prezentu, jakie na co dzień handlowcy wręczają partnerom biznesowym. Wręczany bilet nie jest uznawany przez Spółkę za część wynagrodzenia. Jest to zatem dobrowolne świadczenie ze strony Spółki, do którego nie jest zobowiązana na podstawie postanowień umownych. Obdarowane osoby funkcjonują jako kluczowe i decyzyjne osoby w obszarze prowadzonej działalności gospodarczej i mają wpływ na współpracę w jej ramach. Poprzez podarowanie biletu Spółka ma na celu zacieśnienie relacji biznesowych, reklamę, budowanie dobrej opinii na swój temat, wpływanie na rozpoznawalność firmy przedsiębiorstwa. Działania powyższe mają także wpływ na lepszą współpracę i wymierny wzrost sprzedaży.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że przekazywane prezenty (bilety) nie są prezentami o małej wartości (towarami o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób albo których przekazania nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) nie przekraczają 20 zł), a ich zakup finansowany jest ze środków obrotowych Spółki. Faktury dokumentujące zakup biletów wystawiane są na Spółkę.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (numeracja jak we wniosku)

W zakresie stanu faktycznego nr 1:

1. Czy Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia VAT od nabycia biletów na wspólne wyjście kulturalne/rozrywkowe/sportowe, strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem pracowników i nowych partnerów biznesowych?

2. Czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczenia VAT należnego w związku z udziałem pracowników i partnerów biznesowych w biletowanych, wspólnych wyjściach na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem?

W zakresie stanu faktycznego nr 2:

4. Czy Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia VAT od nabycia biletów wręczanych jako prezent partnerom biznesowym oraz klientom?

5. Czy Wnioskodawca ma obowiązek naliczenia VAT należnego w związku z przekazaniem biletów jako prezentów partnerom biznesowym oraz klientom?

Państwa stanowisko

W zakresie stanu faktycznego nr 1:

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku wspólnego wyjścia kulturalnego/rozrywkowego/ sportowego, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerom biznesowym Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT (zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) od nabycia biletów wstępu na tego typu wydarzenia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest więc związek (choćby pośredni) dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W orzecznictwie podkreśla się, że przesłankę związku wydatku z czynnościami opodatkowanymi spełniają również wydatki związane z kosztami ogólnymi działalności - jak wskazał przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 października 2015 r. (sygn. akt I FSK 1022/14): „w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że co do zasady, niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Zakupy te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia uwzględnioną w cenie. Pewnym odstępstwem od tej zasady będzie możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z wydatków poniesionych na tzw. koszty ogólne. Wtedy chociaż nie istnieje bezpośredni związek tych wydatków z transakcją opodatkowaną, to wydatki te, jako związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą podatnika, stanowią element cenotwórczy świadczenia. Dlatego w związku z poniesieniem tych wydatków, w pewnych sytuacjach, podatnikowi może przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (zob. ww. wyrok NSA I FSK 1430/13)”. O pośrednim związku dokonanych zakupów lub usług z działalnością podatnika można więc mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, lecz wpływa na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości i w ten sposób przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów. Pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu musi więc istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Ustawodawca wskazuje również na inne warunki umożliwiające odliczenie w powyższej sytuacji podatku VAT. Podatnikowi nie przysługuje odliczenie, gdy wykorzystuje nabywane towary i usługi do wykonywania czynności zwolnionych. Dodatkowym warunkiem formalnym stawianym przed podatnikami dla zrealizowania prawa do odliczenia jest wymóg posiadania faktury (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Należy także wskazać, że ustawodawca wyłączył wprost wybrane rodzaje usług z możliwości odliczania od nich podatku naliczonego, tj. np. usługi noclegowe i gastronomiczne (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT).

Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka prowadzi działalność opodatkowaną VAT. Zakupione usługi (w ramach wspólnego wyjścia na wydarzenie kulturalne/rozrywkowe/sportowe lub na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem) służą działalności Spółki, gdyż celem biznesowym organizowanych spotkań, w ramach których są konsumowane, jest budowanie relacji biznesowych oraz zaangażowania we współpracy ze Spółką nowych lub aktualnych partnerów (projektowanie, wykonawstwo/zamiana innych rozwiązań, handel) co z kolei ma wpływ na korzyści biznesowe (wzrost sprzedaży) i korzyści marketingowe (wzrost rozpoznawalności produktów oraz marki firmy). Dzięki spotkaniom następuje rozpowszechnienie informacji o produktach wśród kluczowych partnerów (projektanci/ wykonawcy/dystrybutorzy), budowanie relacji biznesowych niezbędnych do wzrostu sprzedaży, wzrost sprzedaży z racji obecności w projektach biur projektowych, wykonawców, przedstawicieli dystrybutorów. Jak wskazano w stanie faktycznym w związku z odbywającymi się spotkaniami mają miejsce następujące sytuacje:

1) przeszkoleni projektanci zgłaszają się do Spółki z prośbą o wsparcie techniczne/projektowe na wykonywanym przez siebie projekcie. Wynikiem współpracy jest projekt inwestycji z wykorzystaniem rozwiązań Spółki. Gdy realizacja rusza inwestor/wykonawca wycenia materiały zgodne z projektem. Dochodzi do sprzedaży i korzyści biznesowej;

2) przeszkoleni wykonawcy realizują inwestycję budowlaną z wykorzystaniem tradycyjnych technologii stropowych. Zgłaszają się do Spółki w celu wykonania oferty na jej produktach. Akceptują ofertę, wykonywany jest projekt zamienny, dochodzi do sprzedaży i korzyści biznesowej;

3) przeszkoleni dystrybutorzy (przedstawiciele hurtowni) obsługujący klienta (inwestor/wykonawca) który nie zna technologii Spółki, zgłaszają się do niej i wykonana jest oferta. Inwestor akceptuje propozycję dystrybutora, dochodzi do sprzedaży i korzyści biznesowej.

Dzięki przeprowadzonym szkoleniom Spółka ma więc szansę na znaczne zwiększenie sprzedaży poprzez popularyzację swoich rozwiązań. Urozmaicenie spotkań szkoleniowych jest elementem przyciągającym potencjalnych partnerów na szkolenie i jednocześnie jest jednym z najlepszych działań utrwalającym relację i współpracę, którą trudno zacieśnić w trakcie samego merytorycznego szkolenia. Produkty oferowane przez Spółkę są produktami technicznymi, których udoskonalenie i sprzedaż wymaga współpracy na polu projektowym i wykonawczym. Produktów tych nie da się sprzedać z tzw. „półki” w hurtowniach lub sklepach detalicznych. W związku z powyższym relacje biznesowe i współpraca w zakresie projektowym i wykonawczym są kluczowe dla funkcjonowania i wysokości obrotów Spółki. Dodatkowo zgodnie ze strategią Spółki polegającej na sprzedaży dystrybucyjnej, dobre relacje biznesowe i międzyludzkie we współpracy z dystrybutorami (przedstawiciele hurtowni) są kluczowe do jej funkcjonowania i rozwoju.

Podstawowym celem biznesowym organizowanych spotkań i budowanych na nich relacjach jest więc zaangażowanie we współpracę ze Spółką nowych lub aktualnych partnerów (projektowanie, wykonawstwo/zamiana innych rozwiązań, handel) co z kolei ma wpływ na korzyści biznesowe (wzrost sprzedaży) oraz korzyści marketingowe (wzrost rozpoznawalności produktów oraz marki firmy).

Zgodnie z ww. informacjami organizowane przez Spółkę spotkania dają wymierne korzyści handlowe oraz marketingowe:

- rozpowszechnienie informacji o produktach wśród kluczowych partnerów (projektanci/ wykonawcy/dystrybutorzy),

- budowanie rozpoznawalności produktów i marki firmy,

- budowanie relacji biznesowych niezbędnych do budowania sprzedaży,

- obecność w projektach budowlanych różnych inwestycji,

- szkolenia ekip wykonawczych w produktach Spółki i sposobie ich montażu,

- nawiązanie dobrych relacji międzyludzkich przekładających się na biznes,

- wzrost sprzedaży z racji obecności w projektach biur projektowych,

- wzrost sprzedaży z racji obecności w świadomości wykonawców,

- wzrost sprzedaży z racji dobrych relacji międzyludzkich z przedstawicielami dystrybutorów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPP3.4512.801.2016.2.IG), w której to organ wskazał, że „odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, przysługuje podatnikowi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów ustawy dotyczących odliczenia podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że koszty (wydatki) związane z organizacją Imprezy integracyjnej będą miały co do zasady pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nabywane przez Spółkę towary i usługi dotyczące Imprezy integracyjnej nie będą służyły dalszej odsprzedaży, ani nie będą wykorzystywane do świadczenia usług leasingu operacyjnego i finansowego (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości - budowanie pozytywnego wizerunku oraz renomy, poprawę relacji z pracownikami, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych będą związane ze sprzedażą opodatkowaną”.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że jego stanowisko potwierdzone zostało również w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z 14.01.2020r., III SA/Wa 2043/19: „Nie da się bowiem oddzielić merytorycznego rdzenia Wydarzenia (spotkania marketingowego/ konferencji/ szkolenia) od dodatkowych atrakcji, bez doprowadzenia do uszczerbku dla tych, wyodrębnionych elementów. Samoistna organizacja dodatkowych atrakcji nie miałaby dla Skarżącej żadnej ekonomicznej wartości”.

Podobnie WSA w Warszawie wypowiedział się w wyroku z 21.11.2019 r., III SA/Wa 519/19: „Organ pominął aspekt znaczenia dodatkowych atrakcji dla budowania wizerunku Skarżącej i wzmocnienia rozpoznawalności marki, jak również rozwijania relacji z interesariuszami (pracownikami, kontrahentami, partnerami biznesowymi oraz dziennikarzami). Jak już wyżej wskazano, logika i doświadczenie życiowe wskazują, że w branży motoryzacyjnej wypracowane relacje z klientem mogą mieć istotne przełożenie na wyniki sprzedaży. (...) Dodatkowe atrakcje są więc z jednej strony rozrywką, czasem na odpoczynek, punktem urozmaicenia programu Wydarzenia, ale z drugiej strony - czego organ już nie zauważa - jest to nadal dodatkowa okazja dla realizacji gospodarczych celów Skarżącej, tyle że w nieoficjalnych warunkach i luźniejszych rozmowach. Możliwość nawiązania osobistego kontaktu jest bez porównania większa na zajęciach sportowo-integracyjnych niż na przerwie podczas wykładu”.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku wspólnego wyjścia na wydarzenie kulturalne/rozrywkowe/ sportowe, na strzelnicę, kręgle, gokarty, czy też lot szybowcem w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerów biznesowych Spółka nie ma obowiązku naliczenia VAT należnego (w tym na podstawie o art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).

Uzasadniając powyższe, wskazać należy, iż na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie sta­nowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)”.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy” (interpretacja Dyrektora KIS z 05.08.2021r., sygn. 0112-KDIL3.4012.111.2021.5.MS).

Zdaniem Spółki, w świetle ww. przepisu, wspólne wyjście biletowane po szkoleniu, jest nieodpłatnym świadczeniem usług, mającym związek z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, tj. ma ono służyć zwiększeniu sprzedaży systemów stropowych.

Jak wskazywała Spółka, wspólne wyjścia do kina/na spektakl w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerów biznesowych służą działalności Spółki, gdyż celem biznesowym organizowanych spotkań, w ramach których są konsumowane, jest budowanie relacji biznesowych oraz zaangażowania we współprace ze Spółką nowych lub aktualnych partnerów biznesowych, co z kolei ma wpływ na korzyści biznesowe i marketingowe.

Należy zatem stwierdzić, że Spółka nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W zakresie stanu faktycznego nr 2:

Ad 4.

Zdaniem Spółki w przypadku wręczania biletów jako prezentów dla partnerów biznesowych i klientów, Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT (zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) od nabycia tych biletów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest więc związek (choćby pośredni) dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest więc związek (choćby pośredni) dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W orzecznictwie podkreśla się, że przesłankę związku wydatku z czynnościami opodatkowanymi spełniają również wydatki związane z kosztami ogólnymi działalności - jak wskazał przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 9 października 2015 r. (sygn. akt I FSK 1022/14): „w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego podkreśla się, że co do zasady, niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Zakupy te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia uwzględnioną w cenie. Pewnym odstępstwem od tej zasady będzie możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z wydatków poniesionych na tzw. koszty ogólne. Wtedy chociaż nie istnieje bezpośredni związek tych wydatków z transakcją opodatkowaną, to wydatki te, jako związane bezpośrednio z działalnością gospodarczą podatnika, stanowią element cenotwórczy świadczenia. Dlatego w związku z poniesieniem tych wydatków, w pewnych sytuacjach, podatnikowi może przysługiwać prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (zob. ww. wyrok NSA I FSK 1430/13)”. O pośrednim związku dokonanych zakupów lub usług z działalnością podatnika można więc mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, lecz wpływa na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości i w ten sposób przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów. Pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu musi więc istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Jak wskazała Spółka w stanie faktycznym, celem biznesowym przekazania biletu-prezentu jest podziękowanie za współpracę, podtrzymanie współpracy, reklama oraz budowanie pozytywnego wizerunku i dobrych opinii o Spółce. Bilet traktowany jest jako rodzaj gadżetu/prezentu, jakie na co dzień handlowcy wręczają partnerom biznesowym. Przekazanie biletu związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą gdyż osoby obdarowane funkcjonują jako kluczowe i decyzyjne osoby w obszarze prowadzonej działalności gospodarczej i mają wpływ na współpracę w jej ramach. Poprzez wręczenie biletów następuje więc także zacieśnienie relacji biznesowych oraz budowanie lepszej rozpoznawalność marki, co z kolei przekłada się z kolei na lepszą współpracę i wzrost sprzedaży.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2021r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.143.2021.2.WH: „Upominki na rzecz kontrahentów realizują natomiast wszechstronne cele marketingowe i przyczynić się mogą m.in. do zwiększenia renomy Spółki. Zatem w analizowanej sprawie spełnione są przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur dokumentujących nabycie przez Spółkę prezentów”.

Ad 5.

Zdaniem Spółki w przypadku wręczania biletów jako prezentów dla partnerów biznesowych/klientów Spółka nie ma ona obowiązku naliczenia VAT należnego (w tym na podstawie art. 8 ust. ustawy o VAT).

Jak już bowiem wskazano powyżej, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, je­żeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nie­odpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przekazanie biletów, zdaniem Spółki, w świetle ww. przepisu jest nieodpłatnym świadczeniem usług, mającym związek z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej Spółki, tj. ma ono służyć zwiększeniu sprzedaży systemów stropowych. Jak wskazała w stanie faktycznym Spółka, celem biznesowym przekazania biletu-prezentu jest m.in podtrzymanie współpracy oraz reklama Spółki. Ponadto przekazanie biletu związane jest z prowadzoną działalnością gospodarczą gdyż osoby obdarowane funkcjonują jako kluczowe i decyzyjne osoby w obszarze prowadzonej działalności gospodarczej i mają wpływ na współpracę w jej ramach. Poprzez wręczenie biletów następuje więc także zacieśnienie relacji biznesowych oraz budowanie lepszej rozpoznawalność marki, co z kolei przekłada się z kolei na lepszą współpracę i wzrost sprzedaży.

Należy zatem stwierdzić, że Spółka nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z ww. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT,

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z uregulowań ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością opodatkowaną. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług, będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa. Mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez dany podmiot obrotów.

Trzeba też pamiętać, że niezbędnym warunkiem odliczenia podatku naliczonego w przypadku związku pośredniego z działalnością opodatkowaną jest cenotwórczy charakter poczynionych wydatków, a więc ich wpływ na ceny oferowanych towarów czy usług (orzeczenie TSUE C-435/05).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in.: wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/96 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excisie), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Particiationis SA v. Directeur region al des impots du Nord-Pas-de-Calats). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ust. 1 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Państwo są podatnikiem VAT czynnym. Przedmiotem Państwa działalności są wyłącznie czynności opodatkowane. Prowadzą Państwo działalność m.in. w zakresie produkcji wyrobów budowlanych, robót budowlanych wykończeniowych, sprzedaży hurtowej drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionym (PKD 68.20.Z).

W związku z zamiarem wspierania (i zwiększania) sprzedaży produktów i towarów podejmują Państwo szereg działań mających na celu zaangażowanie we współpracę nowych partnerów biznesowych (z obszarów: projektowanie, wykonawstwo/wprowadzanie nowych rozwiązań, handel), utrzymanie relacji z obecnymi partnerami biznesowymi. Jak też utrzymywanie relacji z obecnymi klientami i pozyskiwanie nowych klientów. W opisanych powyżej działaniach aktywny udział biorą „pracownicy” Spółki, tj. przedstawiciele handlowi („handlowcy”) zatrudnieni przez Spółkę na podstawie umowy o pracę.

Jednym z podejmowanych przez Spółkę działań, mających na celu zaangażowanie we współpracę nowych partnerów biznesowych, jest organizacja wspólnych spotkań dla przedstawicieli handlowych współpracujących ze Spółką oraz osób z współpracujących biur konstrukcyjnych, czy też hurtowni. W spotkaniach tych udział biorą także pracownicy Spółki.

W ramach spotkań odbywają się szkolenia (produktowe i techniczne) i pokaz produktów lub ich montażu (pokazy nie odbywają się zawsze - tylko wraz ze szkoleniami dla wykonawców). W celu urozmaicenia szkolenia oraz zacieśnienia relacji pracowników i nowych partnerów biznesowych, w ramach spotkań, Spółka każdorazowo organizuje czas uczestnikom, w którym w swobodniejszy sposób mogą porozmawiać o biznesie, zacieśnić współpracę oraz zbudować pozytywne relacje. Powyższe odbywa się poprzez wspólny posiłek, wspólne wyjście na wydarzenie kulturalne/rozrywkowe/sportowe, wspólne wyjścia na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem itp.

Szkolenie w części teoretycznej najczęściej jest prezentacją multimedialną (rzutnik/ekran). Wnioskodawca organizuje je dla grona kilkunastu lub kilkudziesięciu osób w wynajętej sali/hotelu/restauracji lub ewentualnie w jednym z biur. Szkolenia odbywają się w celu cyklicznego projektowania systemu Spółki do projektów bazowych wykonywanych przez zewnętrzne biura projektowe, z którymi Spółka zawarła umowy lub z którymi chce nawiązać współpracę. Celem takich szkoleń jest przede wszystkim przekazanie informacji technicznych/wykonawczych/ handlowych oraz nawiązanie relacji biznesowych na polu współpracy projektowej/wykonawczej/ handlowej z nowymi partnerami biznesowymi lub zacieśnienie relacji z pracownikami i obecnymi partnerami biznesowymi.

Szkolenia dotyczą zatem przede wszystkim prezentacji produktów i ich parametrów technicznych, prezentacji nowości produktowych i zmian w ofercie, prezentacji modelu/oferty współpracy projektowej (szkolenia dla pracowników biur projektowych), prezentowanie aspektów wykonawczych (szkolenia dla wykonawców), prezentowanie modelu/oferty współpracy handlowej (szkolenia dla dystrybutorów).

Celem szkoleń dla projektantów/biur projektowych - poza przekazaniem wiedzy technicznej - jest zaangażowanie projektantów do wykorzystywania w swoich projektach budynków i inwestycji produktów oferowanych przez Państwa. Przeszkoleni projektanci chcący skorzystać z Państwa produktów/rozwiązań zgłaszają się do jej przedstawicieli, aby dopasować system, wykonać rysunki montażowe i zestawienia materiałów, uzyskać wsparcie techniczne lub analizę cenową na etapie projektu/kosztorysu. Po uzyskaniu potrzebnych informacji projektanci/biura projektowe wkomponowują Państwa produkty/rozwiązania do opracowywanego przez siebie projektu inwestycji. Celem szkoleń dla wykonawców - poza przekazaniem wiedzy technicznej - jest zaangażowanie wykonawców do korzystania z Państwa produktów/rozwiązań na realizowanych przez siebie budowach zwłaszcza, gdy w pierwotnym projekcie zastosowane są inne rozwiązania. Przeszkoleni wykonawcy chcący skorzystać z Państwa produktów/rozwiązań na realizowanej przez siebie budowie zgłaszają się do jej przedstawicieli w celu doboru systemu, wykonania rysunków montażowych i zestawień materiałów oraz uzyskania wyceny, co ma doprowadzić finalnie do zamiany pierwotnie projektowanych rozwiązań na Państwa rozwiązania i sprzedaży tych produktów. Celem szkoleń dla dystrybutorów - poza przekazaniem wiedzy technicznej - jest zaangażowanie dystrybutorów do korzystania z Państwa produktów/rozwiązań dalszej ich odsprzedaży swoim klientom (inwestorom/wykonawcom). Przeszkoleni dystrybutorzy zgłaszają się do Państwa przedstawicieli w celu doboru systemu i uzyskania wyceny co ma doprowadzić finalnie do sprzedaży Państwa produktów.

Dzięki przeprowadzonym szkoleniom mają Państwo szansę na znaczne zwiększenie sprzedaży poprzez popularyzację swoich rozwiązań. Przeszkoleni projektanci/biura projektowe mogą wykorzystać produkty oferowane przez Państwa w tworzonych przez siebie projektach budynków i inwestycji, natomiast przedstawiciele handlowi oferować przez dystrybutorów produkty udostępniane przez Państwa (samodzielnie opracowane projekty budynków i inwestycji).

Po części szkoleniowej, nadal w ramach spotkania, organizują Państwo czas uczestnikom, w którym w swobodniejszy sposób mogą porozmawiać, zacieśnić współpracę oraz zbudować pozytywne relacje. W tej części spotkania pracownicy i partnerzy biznesowi jedzą wspólnie lunch lub kolację, odbywają wspólne wyjście na biletowane wydarzenie kulturalne/rozrywkowe/sportowe albo uczestniczą we wspólnej rozrywce podczas wyjścia na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem itp. Taki sposób urozmaicenia spotkań szkoleniowych jest przez Państwa powszechnie stosowany. Ponadto jest elementem przyciągającym potencjalnych partnerów/klientów na szkolenie i jednocześnie jest jednym z najlepszych działań utrwalającym relację i współpracę, którą trudno zacieśnić w trakcie samego merytorycznego szkolenia. Produkty oferowane przez Państwa są produktami technicznymi, których udoskonalenie i sprzedaż wymaga współpracy na polu projektowym i wykonawczym. Produktów tych nie da się sprzedać z tzw. „półki” w hurtowniach lub sklepach detalicznych. W związku z powyższym relacje biznesowe i współpraca w zakresie projektowym i wykonawczym są kluczowe dla funkcjonowania i wysokości Państwa obrotów. Dodatkowo, dobre relacje biznesowe i międzyludzkie we współpracy z dystrybutorami (przedstawiciele hurtowni) są kluczowe do jej funkcjonowania i rozwoju.

Podstawowym celem biznesowym organizowanych spotkań i budowanych na nich relacji jest zatem zaangażowanie we współpracę z Państwem nowych lub aktualnych partnerów (projektowanie, wykonawstwo/zamiana innych rozwiązań, handel), co z kolei ma wpływ na korzyści biznesowe (wzrost sprzedaży) oraz korzyści marketingowe (wzrost rozpoznawalności produktów oraz marki firmy).

Organizowane przez Państwa spotkania dają wymierne korzyści handlowe oraz marketingowe, w tym:

- rozpowszechnienie informacji o produktach wśród kluczowych partnerów (projektanci/ wykonawcy/dystrybutorzy),

- budowanie rozpoznawalności produktów i marki firmy,

- budowanie relacji biznesowych niezbędnych do budowania sprzedaży,

- obecność w projektach budowlanych różnych inwestycji,

- szkolenia ekip wykonawczych w produktach Spółki i sposobie ich montażu,

- nawiązanie dobrych relacji międzyludzkich przekładających się na biznes,

- wzrost sprzedaży z racji obecności w projektach biur projektowych,

- wzrost sprzedaży z racji obecności w świadomości wykonawców,

- wzrost sprzedaży z racji dobrych relacji międzyludzkich z przedstawicielami dystrybutorów.

Drugim z podejmowanych przez Państwa działań jest wręczanie biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, jako prezentów, partnerom biznesowym oraz klientom.

Przekazanie biletu w ramach prezentu jest sytuacją sporadyczną i wyjątkową, lecz kiedy ma miejsce jest związane z podziękowaniem Państwa partnerowi biznesowemu/klientowi za współpracę i budowanie dobrej opinii o Państwie. Wręczany bilet jest dobrowolnym świadczenie z Państwa strony, do którego nie są Państwo zobowiązani na podstawie postanowień umownych. Obdarowane osoby funkcjonują jako kluczowe i decyzyjne osoby w obszarze prowadzonej działalności gospodarczej i mają wpływ na współpracę w jej ramach. Poprzez podarowanie biletu mają Państwo ma na celu zacieśnienie relacji biznesowych, reklamę, budowanie dobrej opinii na swój temat, wpływanie na rozpoznawalność firmy przedsiębiorstwa. Działania powyższe mają także wpływ na lepszą współpracę i wymierny wzrost sprzedaży.

Przekazywane prezenty (bilety) nie są prezentami o małej wartości (towarami o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób albo których przekazania nie ujęto w ewidencji, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku) nie przekraczają 20 zł).

Część pozaszkoleniowa spotkań oraz zakup biletów finansowane są z Państwa środków obrotowych. Faktury dokumentujące nabycie usług dotyczących wspólnego wyjścia na wydarzenia oraz zakup biletów wystawiane są na Państwa.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jak już wcześniej wskazano, aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tą osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a więc potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

W tym miejscu należy zauważyć, że w wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 Danfoss i AstraZeneca przeciwko Skatteministeriet Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaznaczył, że „Poza sporem jest, że zwykle do pracownika należy wybór rodzaju, dokładnego czasu lub miejsca spożywania posiłku. Pracodawca w tym zakresie nie interweniuje, ponieważ obowiązkiem pracownika jest jedynie powrót do miejsca pracy o odpowiedniej porze i wykonywanie swoich zwykłych zajęć. (…) Wydawanie posiłków pracownikom ma co do zasady na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych i należy do sfery wyboru pracownika, w której pracodawca nie interweniuje. Wynika z tego, że w zwykłych okolicznościach świadczenie usług polegających na nieodpłatnym wydawaniu posiłków pracownikom zaspokaja prywatne potrzeby tych ostatnich w rozumieniu art. 6 ust. 2 szóstej dyrektywy” (pkt 57 wyroku).

W świetle powyższego, należy zauważyć, że wydatków przeznaczonych na wspólne wyjścia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach urozmaicenia spotkań szkoleniowych pracowników i partnerów biznesowych oraz zakup biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe wręczanych jako prezent partnerom biznesowym i klientom nie można zaliczyć do wydatków związanych z Państwa działalnością opodatkowaną.

Wbrew Państwa twierdzeniom korzyści, jakie uzyskają ww. osoby (bezpłatnie korzystające z ww. świadczeń) mają dominujący charakter w stosunku do korzyści, jakie zamierzają Państwo osiągnąć. Nieodpłatne przekazanie świadczeń w postaci wspólnych wyjść kulturalnych/rozrywkowych/sportowych, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerów biznesowych oraz zakup biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe wręczanych jako prezent partnerom biznesowym i klientom służy zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb osób korzystających i odbywa się bez związku z prowadzoną przez Państwa działalnością. Brak jest argumentów przemawiających za innym podejściem, w sytuacji, gdy wskazane osoby same decydują, czy i kiedy z ww. świadczeń skorzystają, gdyż nie wiąże się to z prowadzoną przez podatnika działalnością.

Należy wskazać, że konieczność nieodpłatnego przekazania przez Państwa ww. świadczeń nie wynika z żadnych przepisów, jak również nie jest niezbędne dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólne wyjście na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerów biznesowych na pewno uatrakcyjniają szkolenia, lecz nie mają związku z Państwa działalnością gospodarczą. Bilety przekazywane jako prezenty partnerom biznesowym i klientom również nie przekładają się na działalność opodatkowaną Państwa. To do Partnera biznesowego, pracownika czy klienta należy decyzja czy skorzysta z otrzymanych od Państwa świadczeń.

W związku z tym należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji nieodpłatne przekazanie ww. świadczeń (biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe) oraz wspólne wyjście kulturalne/rozrywkowe/sportowe, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach urozmaicenia spotkań szkoleniowych pracowników i partnerów biznesowych ma na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych ww. osób, zatem nie ma związku z Państwa sprzedażą opodatkowaną. Przekazywanie czy to partnerom biznesowym, czy też klientom, czy też pracownikom opisanych biletów lub wspólnych wyjść wynika wyłącznie z Państwa dobrej woli.

Trudno znaleźć choćby pośredni związek z Państwa opodatkowaną działalnością gospodarczą, a np. lotem szybowcem, czy też grą w kręgle, czy wyjściem do kina. Na pewno przez taką rozrywkę zacieśniają się relacje międzyludzkie, jednakże w żaden sposób nie ma ona związku z działalnością opodatkowaną.

W konsekwencji nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku ze wspólnym wyjściem kulturalnym/rozrywkowym/sportowym, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach urozmaicenia spotkań szkoleniowych pracowników i partnerów biznesowych oraz biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, które przekazywane są nieodpłatnie partnerom biznesowym/klientom.

W związku z powyższym Państwo stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i nr 4 jest nieprawidłowe.

Ponadto Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy mają Państwo obowiązek naliczania podatku VAT należnego w związku z udziałem pracowników i partnerów biznesowych we wspólnych wyjściach kulturalnych/rozrywkowych/sportowych, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem oraz w związku z przekazaniem biletów jako prezentów partnerom biznesowym oraz klientom.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy,

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy,

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy,

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Według art. 7 ust. 2 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2) wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy,

za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

 1) użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

 2) nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przepisy ustawy formułują zatem zasadę, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega co do zasady odpłatne świadczenie usług, a nieodpłatne ich świadczenie traktuje się jako odpłatne w przypadkach określonych w ww. art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

W wyroku z dnia 16 października 1997 r. C-258/95 (Julius Fillibeck Söhne GmbH & Co. KG) Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, że co do zasady, pracodawca, organizując dla pracowników dojazd do zakładu, świadczy nieodpłatną usługę na ich prywatny użytek. Pracodawca w normalnych warunkach nie ma obowiązku zapewnienia pracownikom dojazdu do miejsca pracy, a to w jaki sposób pracownik dostanie się do pracy jest jego indywidualną sprawą. Niemniej jednak, jeżeli z okoliczności wynika, że działalność prowadzona przez podatnika wymaga, aby pracodawca zapewnił transport pomiędzy domem a miejscem pracy, wówczas należy przyjąć, że usługa ta świadczona jest w celu nie innym niż działalność gospodarcza podatnika, natomiast prywatne korzyści pracownika wynikające z możliwości skorzystania z transportu mają znaczenie drugorzędne względem potrzeb podatnika.

W świetle powyższego, oceniając, czy dana usługa służy działalności przedsiębiorstwa podatnika, należy zbadać, czy jest ona dla tego celu niezbędna, jak również zważyć, czyja korzyść jest dominująca. Jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika, wówczas świadczenie to zachowuje swój nieodpłatny charakter i nie podlega opodatkowaniu.

W drugim wyroku z dnia 11 grudnia 2008 r. w sprawie C-371/07 (Danfoss and Astra Zeneca) Trybunał stwierdził, że co do zasady wydawanie pracownikom nieodpłatnych posiłków, służy zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb w rozumieniu art. 6 ust. 2 Szóstej Dyrektywy. Jeżeli natomiast ze szczególnych okoliczności wynika, że zapewnienie posiłków przez pracodawcę nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa, wtedy osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Podobnie jak w pierwszym powołanym wyroku, także i w tym orzeczeniu Trybunał podkreślił znaczenie ścisłego związku pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika, a świadczoną nieodpłatnie usługą. Wskazał ponadto, że usługa ta powinna służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Mając na uwadze kryteria wynikające z powołanego orzecznictwa TSUE można wywieść wniosek, że co do zasady takie usługi, w których zasadniczą korzyść odnoszą pracownicy, należałoby uznać za świadczone na ich osobiste cele, a w konsekwencji usługi te będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy. Z drugiej jednak strony, jeżeli usługa taka nie jest świadczona przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności lub ma z nią nikły związek, to można mówić o świadczeniu usługi nie tyle na cele osobiste, lecz przede wszystkim w ramach innej działalności. W tym przypadku również czynność ta objęta jest opodatkowaniem zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(...) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy

Podstawa opodatkowania powinna obejmować koszt "robocizny" (art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy) wraz z kosztami wykorzystanych materiałów (art. 7 ust. 2 ww. ustawy) oraz kosztami wykorzystanego przy świadczeniu usługi majątku podatnika (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT), o ile przysługiwało od ich zakupu prawo do odliczenia podatku naliczonego (vide pkt 38, 40, 42 opinii Rzecznika Generalnego w sprawie C-371/07 Danfoss).

Jak wynika z przytoczonego wyżej pkt 40 Opinii Rzecznika Generalnego w sprawie C-371/07, przyjęcie za podstawę opodatkowania kosztu dostawy, od której podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia, stanowiłoby naruszenie zasady neutralności podatku VAT dla podatnika.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Zatem nieodpłatnego świadczenia usług związanych ze wspólnym wyjściem na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerów biznesowych oraz biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, które przekazywane są nieodpłatnie partnerom biznesowym/klientom nie można uznać czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Wynika z to z tego, że przy nabyciu tych świadczeń nie przysługuje Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż zakupy te nie są związane z prowadzonym przez Państwa przedsiębiorstwem, lecz zostaną dokonane na potrzeby prywatne osób korzystających z tych świadczeń i biletów. W konsekwencji dla tych świadczeń nie wystąpi podstawa opodatkowania wskazana w art. 29a ust. 5 ustawy, a tym samym nie są Państwo zobowiązani opodatkować nieodpłatnych świadczeń - na wspólne wyjście na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, na strzelnicę, kręgle, gokarty, lot szybowcem w ramach szkoleń/spotkań pracowników i partnerów biznesowych oraz biletów na wydarzenia kulturalne/rozrywkowe/sportowe, które przekazywane są nieodpłatnie partnerom biznesowym/klientom.

W konsekwencji, ww. usługi świadczone przez Państwa nieodpłatnie nie stanowią odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 i nr 5 jest nieprawidłowe, z uwagi na Państwa uzasadnienie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana w odrębnym rozstrzygnięciu.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Natomiast odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków wskazuję, że są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.