Interpretacja indywidualna z dnia 26 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.219.2023.3.TR

Ustalenie rezydencji podatkowej w Norwegii.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 14 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 maja 2023 r. (wpływ: ePUAP – 18 maja 2023 r., pocztą – 25 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W zeszłym roku Wnioskodawczyni pracowała w Norwegii od 4 kwietnia do 26 listopada, ma d-nummer, nie posiada małżonka oraz dzieci. Wnioskodawczyni poprosiła o określenie jej rezydencji podatkowej za zeszły rok, by mogła stosownie do stanu faktycznego rozliczyć się z podatku dochodowego.

Wnioskodawczyni pracowała w Polsce od 1 stycznia 2022 r. do końca marca.

W uzupełnieniu wniosku, Zainteresowana doprecyzowała, jak następuje.

W roku 2022:

a)w okresie zatrudnienia w Norwegii (4 kwietnia 2022 r. – 26 listopada 2022 r.) Wnioskodawczyni przebywała w Polsce podczas dwóch urlopów: od 3 lipca 2022 r. do 16 lipca 2022 r. i od 17 września 2022 r. do 1 października 2022 r.;

b)Wnioskodawczyni posiadała obywatelstwo polskie;

c)Wnioskodawczyni pracę wykonywała stacjonarnie w Norwegii, było to świadczenie usług ogrodniczych, ciężko jej sobie wyobrazić nie będąc fizycznie na terenie posesji klienta;

d)w perspektywie czasu Wnioskodawczyni planowała oraz w dalszym ciągu wiąże swoją przyszłość z Norwegią, aczkolwiek przez sytuację zdrowotną jej mamy (jest niepełnosprawna) i swoją (jest w ciąży) Wnioskodawczyni stacjonuje w Polsce;

e)D-nummer to „tymczasowy numer personalny/identyfikacyjny, a jego zastosowanie można śmiało porównać do tymczasowego, polskiego numeru PESEL”;

f)Wnioskodawczyni nie posiada dokumentu norweskiej rezydencji podatkowej;

g)Wnioskodawczyni czuje bliższą więź z Polską, ale to raczej z tytułu, że w Polsce się urodziła i żyła ponad 30 lat. Wnioskodawczyni uważa, że to pytanie nawet zadane jej po 40 latach mieszkania w Norwegii miałoby tę samą odpowiedź. Jest Polką i nic tego faktu nie zmieni;

h)rodzina Wnioskodawczyni mieszka i mieszkała w Polsce oraz Anglii, przyszła rodzina Wnioskodawczyni, tzn. narzeczony, mieszkał z Wnioskodawczynią w Norwegii. Część przyjaciół mieszka w Polsce i Norwegii;

i)Wnioskodawczyni nie posiada nieruchomości na własność, jest zameldowana w Polsce, a w Norwegii wynajmowała mieszkanie;

j)W Polsce Wnioskodawczyni mieszka w mieszkaniu komunalnym jej matki, w którym jest zameldowana, w Norwegii miała podpisaną umowę na wynajem mieszkania z właścicielem wcześniej wymienionej kwatery;

k)Wnioskodawczyni nie posiada auta, konto w banku ma polskie – jedno z kredytem;

l)fizycznie Wnioskodawczyni przebywała więcej w 2022 roku w Norwegii, stąd aktywność gospodarczą, kulturalną oraz społeczną wykazywała nad krajem fiordów. Robiła zakupy, brała udział w spotkaniach ze znajomymi z pracy, oraz znajomymi z Norwegii, uczestniczyła w atrakcjach organizowanych w (...), interesowała się sytuacją ekonomiczną oraz polityczną tego kraju;

m)wypoczynek oraz wszelka aktywność przez większość czasu była podejmowana w Norwegii;

n)wszelkie umowy dotyczące mediów w Norwegii obejmował kontrakt Wnioskodawczyni na wynajem mieszkania. Opłata za czynsz, w tym m.in. media, zakupy spożywcze, współtankowanie auta, opłaty związane z atrakcjami turystycznymi, opłacanie wizyt lekarskich oraz wykupowanie recept obejmowały większą część wydatków aniżeli opłacanie abonamentu telefonicznego oraz raty kredytu;

o)Wnioskodawczyni nie podejmowała innych działań zarobkowych;

p)ze służby zdrowia Wnioskodawczyni korzystała w obu krajach, z pomocy społecznej w żadnym. Wnioskodawczyni choruje na (…) i miała stałego lekarza w Norwegii oraz uczęszcza do (…) w Polsce.

Pytanie

Wobec którego kraju Wnioskodawczyni ma zobowiązania podatkowe: Norwegii, czy Polski?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna rozliczyć się tylko w Norwegii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Na podstawie art. 3 ust. 2a przywołanej ustawy:

Stosownie do art. 4a tejże ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Jak wynika ze stanu faktycznego opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu, w roku podatkowym 2022, którego dotyczy zapytanie, większość czasu spędziła Pani w Norwegii. Jak bowiem Pani wskazała co do roku 2022, w okresie zatrudnienia w Norwegii (od 4 kwietnia 2022 r. do 26 listopada 2022 r.) przebywała Pani w Polsce jedynie podczas dwóch urlopów: od 3 lipca 2022 r. do 16 lipca 2022 r. i od 17 września 2022 r. do 1 października 2022 r. W Polsce pracowała Pani jedynie od 1 stycznia 2022 r. do końca marca 2022 r. W perspektywie czasu planowała Pani oraz w dalszym ciągu wiążę swoją przyszłość z Norwegią, a w Polsce jak to Pani zaznaczyła – jedynie Pani stacjonuje przez sytuację zdrowotną mamy (jest niepełnosprawna) i swoją (ciąża). Wprawdzie nie posiada Pani norweskiego certyfikatu rezydencji, ale posiada Pani też D-nummer – „tymczasowy numer personalny/identyfikacyjny, a jego zastosowanie można śmiało porównać do tymczasowego, polskiego numeru PESEL”. Mimo, że Pani rodzina mieszka i mieszkała w Polsce oraz Anglii, przyszła Pani rodzina w osobie narzeczonego mieszkała z Panią w Norwegii. Część Pani przyjaciół mieszka w Norwegii. W Polsce nie posiada Pani nieruchomości i mieszka u mamy, natomiast w Norwegii wynajmowała Pani mieszkanie i miała podpisaną umowę na wynajem mieszkania z właścicielem wcześniej wymienionej kwatery. Nie posiada Pani samochodu, a polskie konto w banku dotyczyło jedynie kredytu. Z racji tego, że w roku 2022 fizycznie przebywała Pani więcej w Norwegii, stąd aktywność gospodarczą, kulturalną oraz społeczną wykazywała Pani tamże. To w Norwegii robiła Pani zakupy, brała udział w spotkaniach ze znajomymi, uczestniczyła w atrakcjach, interesowała się sytuacją ekonomiczną oraz polityczną Norwegii. Wypoczynek oraz wszelka aktywność przez większość czasu były podejmowane przez Panią w Norwegii. Pani kontrakt na wynajem mieszkania w Norwegii obejmowała wszelkie umowy dotyczące mediów. Opłata za czynsz, w tym m.in. media, zakupy spożywcze, współtankowanie auta, opłaty związane z atrakcjami turystycznymi, opłacanie wizyt lekarskich oraz wykupowanie recept obejmowały większą część wydatków aniżeli opłacanie abonamentu telefonicznego oraz raty kredytu. Ze służby zdrowia korzystała Pani w obu krajach, a z pomocy społecznej w żadnym, jednak z uwagi na (…), to w Norwegii miała Pani stałego lekarza, a w Polsce jedynie uczęszcza Pani do (…) w Polsce.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że skoro w roku podatkowym 2022 nie przebywała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni, a jednocześnie nie posiadała Pani ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (bo Pani ośrodek interesów życiowych był w znakomitej większości w Norwegii), brak jest przesłanek uprawniających do uznania Panią w przedmiotowym okresie za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu cyt. art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, na terytorium Polski w roku podatkowym 2022 miała Pani jedynie ograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, objawiający się w podleganiu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – które osiągnęła Pani z tytułu pracy w Polsce w okresie od 1 stycznia 2022 r. do końca marca 2022 r.

Wobec powyższego, nie ma Pani racji, że na gruncie opisanego stanu faktycznego nie ma Pani obowiązku rozliczania się w Polsce w żadnym przypadku, ponieważ taki obowiązek ciąży na Pani w stosunku do dochodów osiągniętych z pracy w Polsce. Natomiast ma Pani rację w stosunku do pozostałych dochodów – osiągniętych z tytułu pracy w Norwegii, że nie podlegają one opodatkowaniu w Polsce, w związku z czym nie jest Pani zobowiązana do ich rozliczenia i opodatkowania w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).