Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 15 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.140.2023.4.JSZ

Opodatkowanie podatkiem VAT usług udostępniania budynków na rzecz gości w celach turystyczno-wypoczynkowych oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywanymi towarami i usługami związanymi z ww. działalnością.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 27 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT usług udostępniania budynków na rzecz gości w celach turystyczno-wypoczynkowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywanymi towarami i usługami związanymi z ww. działalnością, a także podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 maja 2023 r. (wpływ 5 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, od 4 grudnia 2017 r. prowadzącym jednoosobową działalność na podstawie wpisu do CEIDG pod firmą ... Wnioskodawca świadczy usługi samodzielnie, na własny rachunek i własne ryzyko. Na podstawie wpisu w CEIDG przeważającym rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność sklasyfikowana kodem 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”. Działalność Wnioskodawcy opodatkowana jest podatkiem liniowym. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca zamierza utworzyć nowe gospodarstwo rolne i na jego terenie wznieść 5 domków mieszkalnych. Inwestycja, zgodnie z prawomocnym pozwoleniem budowlanym, nosi nazwę: „…”. Łączna powierzchnia nieruchomości wymienionych w pozwoleniu wynosi 1 ha. Wnioskodawca posiada także drugą działkę w … o powierzchni 0,6 ha. Każdy z wybudowanych budynków będzie składał się z jednego pokoju, kuchni oraz łazienki. Na terenie gospodarstwa rolnego nie będą znajdowały się inne pokoje gościnne usytuowane w innych budynkach mieszkalnych wynajmowanych na rzecz gości.

W gminie, na terenie której planowana jest inwestycja, Wnioskodawca jest zameldowany od lipca 2022 roku. Do końca 2023 roku planuje zdobycie kwalifikacji rolniczych.

W 2023 roku planuje realizację inwestycji polegającej na budowie 2 nieruchomości mieszkalnych (dalej: „Budynki”), które będą wykorzystywane do świadczenia usług zakwaterowania oraz najmu krótkoterminowego na rzecz gości. Pozostałą część inwestycji planuje realizować, w zależności od dostępności środków finansowych, w latach 2024-2025.

Inwestycja zostanie sfinansowana w całości z majątku prywatnego Wnioskodawcy, a nowopowstałe budynki wraz z gruntem będą stanowić jego majątek prywatny, tj. nie będą wchodziły do majątku prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje udostępniać Budynki gościom odwiedzającym … w celach turystyczno-wypoczynkowych, świadcząc na ich rzecz usługi zakwaterowania i najmu krótkoterminowego.

W uzupełnieniu wniosku na zadane w wezwaniu pytania udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi:

a)„Jaka jest klasyfikacja usług zakwaterowania i wynajmu krótkoterminowego, które zamierza Pan świadczyć na rzecz gości, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 poz. 556)?”

Odpowiedź: Klasyfikacja zgodnie z PKWiU to: 55.20.19.0 Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi.

b)„Jakie towary i usługi nabywane w związku ze świadczeniem usług udostępniania budynków w celach turystyczno-wypoczynkowych objęte są zakresem zadanego pytania Nr 4 wniosku?”

Odpowiedź: Towary i usługi będą nabywane w związku z tą działalnością będą uzależnione od okresu, w którym podatnik będzie prowadził swoją działalność. Początkowo będą to usługi i towary związane z budową obiektów (np. usługi budowlane, materiały budowlane), a następnie związane ściśle ze świadczeniem usług, przykładowo zakup umeblowania, pościeli czy środków czystości.

c)„Do wykonywania jakich czynności będą wykorzystywane nabywane towary i usługi związane ze świadczeniem usług udostępniania budynków w celach turystyczno-wypoczynkowych, tj. do czynności:

opodatkowanych podatkiem pod towarów i usług,

zwolnionych od podatku od towarów i usług,

niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”

Odpowiedź: Nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem pod towarów i usług.

Pytania

1.Czy usługi w zakresie udostępniania Budynków na rzecz gości sklasyfikowane jako PKWiU 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi” stanowią opodatkowaną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT, pomimo faktu, że Budynki będą stanowić majątek prywatny Wnioskodawcy? (oznaczone we wniosku nr 3, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 3 będzie twierdząca, to czy w opisanej sytuacji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabywanymi towarami i usługami związanymi z tą działalnością, pomimo faktu, iż wynajem będzie związany z majątkiem prywatnym?(oznaczone we wniosku nr 4)

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zdaniem Wnioskodawcy świadczenie usług – usługi w zakresie udostępniania Budynków rzecz gości sklasyfikowane jako PKWiU 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi” będą stanowić opodatkowaną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Działalność ta spełnia bowiem przesłanki z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto we wniosku w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3 wskazano, że zdaniem Wnioskodawcy, usługi udostępniania Budynków na rzecz gości, wyłącznie na cele zakwaterowania (w celach wypoczynkowych lub turystycznych) będą podlegały opodatkowaniu według stawki podatku od towarów usług (VAT) w wysokości 8% tj. właściwej dla usług związanych z zakwaterowaniem, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej „ustawa o VAT”), jako czynność wymieniona w załączniku nr 3 do ustawy o VAT w pozycji 47.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Zatem, w świetle powyższych definicji, należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, że czynności udostępnienia nieruchomości na rzecz gości, wypełniają określoną w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definicję świadczenia usług, która na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie zaś do art. 43 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT pod pozycją nr 47 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. "Usługi związane z zakwaterowaniem". W tym miejscu należy podkreślić, że ustawodawca w poz. 47 załącznika nie poprzedził "PKWIU 55" symbolem "ex", co oznacza, że stawka obniżona podatku ma zastosowanie do wszelkich towarów i usług zawierających się w tym grupowaniu.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – z uwzględnieniem art. 146aa ustawy o VAT – stawka podatku wynosi 8%.

W świetle powyższych przepisów, usługa najmu lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, w sytuacji gdy umowa najmu dotyczy lokalu mieszkalnego i lokal ten może być wykorzystany przez najemcę tylko w celach mieszkaniowych (warunki dla zwolnienia z VAT muszą być spełnione łącznie).

W przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie zdarzenia przyszłego nie będzie spełniony żaden z tych warunków. Przede wszystkim wskazano, iż celem udostępnienia Budynków nie będzie cel mieszkaniowy, lecz krótkotrwałego zakwaterowania. W rezultacie udostępnianie Budynków przez Wnioskodawcę na rzecz gości, nie będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, z uwagi na brak spełnienia przesłanki wykorzystania Budynków w celach mieszkaniowych.

Zastosowanie natomiast przez Wnioskodawcę względem usług świadczonych na rzecz gości wskazanej powyżej preferencyjnej stawki VAT (w wysokości 8%) będzie uzależnione od tego czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą zaklasyfikowane w opisanym powyżej dziale 55 PKWiU jako "Usługi związane z zakwaterowaniem" wymienione w pozycji nr 47 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreśla, że jak zostało przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, udostępnienie Budynków na rzecz gości nie będzie służyło zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych, ale potrzeb związanych z czasowym pobytem, np. w celach turystycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy świadczona przez niego usługa udostępnienia Budynków na rzecz gości powinna podlegać opodatkowaniu według stawki VAT w wysokości 8%, tj. stawki właściwej dla usług związanych zakwaterowaniem.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zakupu towarów i usług związanych ze świadczeniem usług udostępniania Budynków, będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości. Wystarczającym jest to, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju planowanej przez podatnika działalności będzie wynikało, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca nie musi wprowadzać nieruchomości do działalności gospodarczej aby móc odliczyć cały podatek VAT naliczony, ponieważ istnieje możliwość rozliczania najmu również przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej. Skoro Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. 

Brak jest bowiem podstaw prawnych, na gruncie podatku od towarów i usług do różnicowania najmu nieruchomości na najem w ramach działalności gospodarczej oraz na tzw. najem prywatny. Oba te przejawy aktywności wypełniają autonomiczną (wobec regulacji z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych) definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy przedmiot najmu stanowi własność jednej osoby, czy też współwłasność. Zatem w opisanym przypadku Wnioskodawca występował będzie w charakterze podatnika VAT.

Powyższe stanowisko potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15 listopada 2013 r. sygn. IBPP1/443-725/13/LSz.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, bez względu na to, czy najem jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sam charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Należy tu zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem według stawki właściwej dla wykonywanej czynności.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 2224 oraz z 2022 r. poz. 807 i 1561).

Powyższe wskazuje, że przesłanki do zastosowania zwolnienia są następujące:

świadczenie usługi na własny rachunek,

charakter mieszkalny nieruchomości,

mieszkaniowy cel najmu lub dzierżawy.

Zaistnienie wszystkich powyższych przesłanek skutkuje zastosowaniem zwolnienia od podatku. Brak któregokolwiek z powyższych elementów nie pozwala natomiast na zastosowanie zwolnienia i w konsekwencji następuje opodatkowanie świadczonej usługi.

Należy ponadto zauważyć, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 47 wymienione zostały usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 55, tj. „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Z okoliczności sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną, od 4 grudnia 2017 r. prowadzącą jednoosobową działalność. Świadczy Pan usługi samodzielnie, na własny rachunek i własne ryzyko. Na podstawie wpisu w CEIDG przeważającym rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej jest działalność sklasyfikowana kodem 70.22.Z „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania”. Jest Pan zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. W 2023 roku planuje Pan realizację inwestycji polegającej na budowie 2 nieruchomości mieszkalnych (Budynki), które będą wykorzystywane do świadczenia usług zakwaterowania oraz najmu krótkoterminowego na rzecz gości. Pozostałą część inwestycji planuje realizować, w zależności od dostępności środków finansowych, w latach 2024-2025. Inwestycja zostanie sfinansowana w całości z Pana majątku prywatnego, a nowopowstałe budynki wraz z gruntem będą stanowić Pana majątek prywatny, tj. nie będą wchodziły do majątku prowadzonej działalności gospodarczej. Planuje Pan udostępniać Budynki gościom odwiedzającym w celach turystyczno-wypoczynkowych, świadcząc na ich rzecz usługi zakwaterowania i najmu krótkoterminowego. Klasyfikacja zgodnie z PKWiU to: 55.20.19.0 Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi. Towary i usługi będą nabywane w związku z tą działalnością i będą uzależnione od okresu, w którym podatnik będzie prowadził swoją działalność. Początkowo będą to usługi i towary związane z budową obiektów (np. usługi budowlane, materiały budowlane), a następnie związane ściśle ze świadczeniem usług, przykładowo zakup umeblowania, pościeli czy środków czystości. Nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem pod towarów i usług.

W kontekście wyżej przedstawionych przepisów prawa należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy czynność udostępniania budynków na rzecz gości wypełnia definicję działalności gospodarczej określoną w art. 15 ust. 2 ustawy. Bez wpływu na powyższe pozostaje okoliczność, że ww. czynność nie będzie prowadzona w ramach Pana działalności gospodarczej na podstawie wpisu w CEIDG. Wskazać należy, że skoro jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług to wszystkie czynności wykonywane przez Pana mieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem podlegają opodatkowaniu.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że skoro – jak wynika z okoliczności sprawy – budynki, o których mowa we wniosku po wybudowaniu planuje Pan udostępniać gościom w celach turystyczno-wypoczynkowych, świadcząc na ich rzecz usługi zakwaterowania i najmu krótkoterminowego, to ww. budynki na gruncie podatku od towarów i usług nie stanowią Pana majątku prywatnego. Stanowią bowiem majątek wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

W związku z powyższym wskazać należy, że będzie Pan świadczył usługi udostępniania budynków na rzecz gości w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy i będzie działał Pan jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym czynności te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.

Przy czym dla świadczonych przez Pana usług udostępniania budynków na rzecz gości w celach turystyczno-wypoczynkowych, sklasyfikowanych zgodnie z PKWiU 55.20.19.0, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych do tej ustawy nie przewidują zwolnienia, a zatem usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki dla świadczonych usług.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1  (oznaczonego we wniosku jako nr 3) należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a)nabycia towarów i usług,

b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 – ust. 6 ustawy.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1)sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a)wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b)(uchylona);

2)transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3)(uchylony)

4)wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a)stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b)podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c)potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5)faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6)(uchylony)

7)wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami wyłącznie opodatkowanymi VAT podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – nabywane towary i usługi związane ze świadczeniem usług udostępniania budynków w celach turystyczno-wypoczynkowych będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem pod towarów i usług.

W związku z powyższym, będzie przysługiwało Panu – będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT – prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku ze świadczeniem usług udostępniania budynków rzecz gości. Przy czym prawo to przysługuje, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 (oznaczonego we wniosku jako nr 4) należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Pana opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie wyjaśnienia wymaga, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o wysokości stawki podatku VAT dla świadczonych przez Pana usług udostępniania budynków rzecz gości w celach turystyczno-wypoczynkowych. W tym zakresie Pan na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług.

Ponadto wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00