Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.58.2023.1.KS

Ustalenie: - czy wydatki związane z podatkiem Plastic Packaging Tax, ponoszone przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, są dla celów CIT kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które powinny być potrącane dla celów CIT w momencie wskazanym w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT, - czy kwoty odpowiadające kwocie należnego podatku Plastic Packaging Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty podatku Plastic Packaging Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

czy wydatki związane z podatkiem Plastic Packaging Tax, ponoszone przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, są dla celów CIT kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które powinny być potrącane dla celów CIT w momencie wskazanym w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT,

czy kwoty odpowiadające kwocie należnego podatku Plastic Packaging Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty podatku Plastic Packaging Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów z tworzyw sztucznych, w tym opakowań z plastiku. Wskazana działalność korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, w związku z posiadanymi zezwoleniami na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej wydanych przez Zarząd (…) S.A. (nr (…) z dn. (…) r., oraz nr (…) z dn. (…) r.).

Otrzymane przez Spółkę Zezwolenia obejmują prowadzenie działalności gospodarczej rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach wymienionych w treści Zezwoleń pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU) Głównego Urzędu Statystycznego – pozycji obejmujących m.in. wyroby z tworzyw sztucznych (kod PKWiU 25.2).

Dodatkowo, Spółka uzyskuje również przychody z innej działalności (podlegającej opodatkowaniu na ogólnych zasadach).

W związku z powyższym, Spółka osiąga zarówno dochody podlegające zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 34 ustawy o CIT, jak i dochody podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Spółka sprzedaje produkowane przez siebie produkty zarówno krajowym, jak i zagranicznym kontrahentom. Część kontrahentów stanowią podmioty z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej również jako: „Kontrahenci UK”).

Przychody ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) realizowanej na rzecz Kontrahentów UK są kwalifikowane jako przychody uzyskiwane z wykonywania działalności gospodarczej na terenie SSE, na podstawie Zezwoleń. Odpowiednio, Spółka wykazuje również koszty uzyskania przychodów z tego źródła. W konsekwencji, dochód z tytułu sprzedaży produktów wytworzonych przez Spółkę na terenie SSE, w ramach działalności wskazanej w Zezwoleniach, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Począwszy od 1 kwietnia 2022 r., w Wielkiej Brytanii wszedł w życie podatek Plastic Packaging Tax (dalej: Plastic Tax). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. import opakowań plastikowych na terytorium Wielkiej Brytanii. Podmiotami zobowiązanymi do zapłaty tego podatku są również podmioty niebędące brytyjskimi rezydentami podatkowymi, które importują opakowania plastikowe na terytorium Wielkiej Brytanii. Mając powyższe na uwadze, w związku ze sprzedażą wyprodukowanych w Polsce na terenie SSE opakowań plastikowych na rzecz Kontrahentów UK, Spółka jest zobowiązana do zapłaty odpowiedniej kwoty Plastic Tax na rzecz brytyjskich władz skarbowych.

Jednocześnie zgodnie z ustaleniami biznesowymi, Spółka obciąża Kontrahentów UK kwotą odpowiadającą kwocie Plastic Tax (tj. kwocie Plastic Tax należnej od dokonanej przez Spółkę sprzedaży wyprodukowanych opakowań plastikowych na rzecz danego Kontrahenta UK, które są dostarczane na rynek Wielkiej Brytanii).

Na fakturach sprzedaży wystawianych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta UK jako odrębna pozycja widnieje kwota Plastic Tax (jako pozycja dodatkowa wobec pozycji dotyczącej sprzedaży opakowań).

Wnioskodawca wpłaca kwotę Plastic Tax na rzecz brytyjskich władz skarbowych po uzyskaniu od Kontrahentów UK zapłaty z tytułu sprzedaży produktów objętych opodatkowaniem tym podatkiem, uwzględniającej również kwotę należnego Plastic Tax.

Spółka jako przychód należny dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznaje całość wynagrodzenia otrzymanego od Kontrahentów UK (tj. cenę sprzedanych produktów oraz kwotę odpowiadającą kwocie należnego Plastic Tax). Jednocześnie, również kwota Plastic Tax, wpłaconego właściwemu organowi podatkowemu z Wielkiej Brytanii, jest przez Spółkę rozpoznawana jako koszt uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego.

Należy podkreślić, iż z perspektywy chronologicznej mogą występować sytuacje w których:

(i) Spółka najpierw otrzymuje kwotę z tytułu należnego Plastic Tax od Kontrahentów UK (w związku z fakturą wystawioną na rzecz danego Kontrahenta UK), a następnie ponosi wydatki związane z zapłatą Plastic Tax w Wielkiej Brytanii (tj. wpłaca ten podatek na rzecz brytyjskich władz skarbowych);

(ii) jak również sytuacje odwrotne (tj. Spółka najpierw wpłaca kwotę Plastic Tax na rzecz brytyjskich władz skarbowych a dopiero w następnej kolejności otrzymuje zapłatę z tego tytułu od Kontrahentów UK).

Spółka nie posiada na terytorium Wielkiej Brytanii zagranicznego zakładu (permanent establishment).

Pytania

1.Czy wydatki związane z Plastic Tax, ponoszone przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, są dla celów CIT kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które powinny być potrącane dla celów CIT w momencie wskazanym w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT?

2.Czy kwoty odpowiadające kwocie należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT?

3.W razie uznania stanowiska wyrażonego w pytaniu nr 2 za nieprawidłowe – czy kwoty odpowiadające kwocie należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów działalności opodatkowanej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z Plastic Tax, ponoszone przez Spółkę z Wielkiej Brytanii, są dla celów CIT kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które powinny być potrącane dla celów CIT w momencie wskazanym w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być łącznie spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

został właściwie udokumentowany,

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek z tytułu zapłaty w Wielkiej Brytanii należnego Plastic Tax spełnia wszystkie powyższe warunki, a więc powinien stanowić koszt uzyskania przychodów dla celów CIT. Przede wszystkim wydatek ten zostaje faktycznie poniesiony - Spółka odprowadza ten podatek do właściwych organów podatkowych w danym państwie, a więc dokonuje faktycznej zapłaty tego podatku.

Dodatkowo, należy podkreślić, iż wydatki związane z Plastic Tax mają ścisły i bezpośredni związek ze sprzedażą wyprodukowanych w Polsce, na terenie SSE opakowań plastikowych do Wielkiej Brytanii na rzecz Kontrahentów UK, a zatem z podstawową działalnością Spółki, wskazaną w Zezwoleniach (należy wskazać, iż przychody, które Spółka uzyskuje od Kontrahentów UK obejmują poza ceną sprzedaży również kwotę odpowiadającą wartości należnego Plastic Tax). Poniesienie wydatków z tytułu Plastic Tax warunkuje możliwość sprzedaży opakowań plastikowych na terenie Wielkiej Brytanii zgodnie z wewnętrznymi przepisami obowiązującymi w tym państwie. Wskazane wydatki pozostają zatem w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami uzyskiwanymi przez Spółkę ze sprzedaży produkowanych przez Spółkę na rzecz Kontrahentów UK w ramach Zezwoleń opakowań plastikowych.

Jednocześnie należy wskazać, iż podatki jako obciążenia publicznoprawne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów z tej działalności, dlatego co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodów (np. podatek od środków transportu, podatek od czynności cywilnoprawnych, itp.). Ponadto, Spółka zwraca uwagę, że omawiane wydatki nie zostały wymienione w ustawie o CIT jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Jedynie wydatki poniesione na uregulowanie niektórych podatków zostały wprost wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, tj. przede wszystkim wydatki na uregulowanie:

-podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach (pkt 15),

-podatku od towarów i usług (pkt 46), z wyjątkami wskazanymi w tej regulacji:

-podatku od wydobycia niektórych kopalin (pkt 67),

-podatku, o którym mowa w ustawie z dn. 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji finansowych (Dz.U.2019.1836)

-(pkt 70),

-tzw. podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ustawy o CIT (pkt 74).

A contrario, wydatki poniesione na uregulowanie pozostałych podatków (niewymienionych w art. 16 ust. 1) powinny w ocenie Wnioskodawcy stanowić koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca zwraca przy tym również uwagę na to, że mogą występować następujące sytuacje:

(i)Spółka najpierw otrzymuje kwotę z tytułu należnego Plastic Tax od Kontrahentów UK (w związku z fakturą wystawioną na rzecz danego Kontrahenta UK), a następnie ponosi wydatki związane z zapłatą Plastic Tax w Wielkiej Brytanii (tj. wpłaca ten podatek na rzecz brytyjskich władz skarbowych);

(ii)jak również sytuacje odwrotne (tj. Spółka najpierw wpłaca kwotę Plastic Tax na rzecz brytyjskich władz skarbowych a dopiero w następnej kolejności otrzymuje zapłatę z tego tytułu od Kontrahentów UK).

Mając na względzie powyższe regulacje oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, wskazać należy, że w ocenie Wnioskodawcy wskazane wydatki związane z Plastic Tax mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów dla celów ustawy o CIT.

Jednocześnie zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody przy uwzględnieniu art. 15 ust. 4b i 4c ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1.sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania taki ego sprawozdania, albo

2.złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji kosztu „bezpośredniego” oraz kosztu „pośredniego” - brak takiej definicji związany jest z brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie, te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, etc. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami danego podmiotu, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 stycznia 2015 r. sygn. akt II FSK 338/13 wskazane zostało: „analiza treści art. 15 ust. 1, ust. 4 ust. 4d ustawy o CIT (chociażby przez użycie zwrotu: „koszty (...) bezpośrednio związane z przychodami” wyraźnie wskazuje, że o zaliczeniu podatkowych kosztów uzyskania przychodów do kategorii kosztów bezpośrednich albo innych niż bezpośrednie decyduje ich relacja do przychodu, jaki mają one obiektywnie zapewnić powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że jeżeli dany wydatek odnosi się do konkretnego przychodu, należy zaliczyć go do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów w przypadku natomiast, gdy dany wydatek dotyczy szerszego spektrum aktywności gospodarczej podatnika i nie można go powiązać ze skonkretyzowanym przychodem, zasadna jest jego kwalifikacja do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodem. Inaczej mówiąc, bezpośrednio związane z przychodami są takie koszty, gdy można wskazać konkretny przychód, do którego odnoszą się koszty mające na celu jego generowanie albo zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów”.

Jednocześnie, jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zgodnie z brytyjskim ustawodawstwem, opodatkowaniu Plastic Tax podlega m.in. import opakowań plastikowych na terytorium Wielkiej Brytanii. W związku z powyższym poniesienie wydatków z tytułu Plastic Tax warunkuje możliwość sprzedaży opakowań plastikowych na terenie Wielkiej Brytanii zgodnie z wewnętrznymi przepisami obowiązującymi w tym państwie.

Ponadto, mając na uwadze ustalenia biznesowe z Kontrahentami UK, wynagrodzenie Spółki składa się łącznie z dwóch elementów: (i) ceny sprzedawanych opakowań plastikowych (ii) kwoty odpowiadającej należnemu Plastic Tax od opakowań plastikowych sprzedanych w ramach danej transakcji na rzecz Kontrahentów UK.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki wydatki związane z Plastic Tax są kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami (ze sprzedaży opakowań na rzecz Kontrahentów UK), gdyż są to wydatki, które przekładają się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów (w związku ze sprzedażą opakowań plastikowych do Wielkiej Brytanii, które podlegają opodatkowaniu Plastic Tax), warunkując przy tym ich uzyskanie (bez regulowania Plastic Tax w Wielkiej Brytanii, sprzedaż opakowań plastikowych w Wielkiej Brytanii byłaby efektywnie niemożliwa). Jednocześnie, poza ceną sprzedaży Spółka otrzymuje od Kontrahentów UK należności z tytułu Plastic Tax, w odniesieniu do produktów sprzedawanych do Wielkiej Brytanii. Tym samym, poza przychodem ze sprzedaży wyrobów gotowych, Spółka wykazuje przychód odpowiadający kwocie należnego Plastic Tax.

Podsumowując, wydatki związane z Plastic Tax, ponoszone przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, są dla celów CIT kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które powinny być potrącane dla celów CIT w momencie wskazanym w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty odpowiadające wartości należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Art. 7 ust. 3 pkt 1) i 3) ustawy o CIT zaś stanowi, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku.

(…)

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład;

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d ustawy o CIT, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 z późn. zm.).

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy o CIT, zwolnienie podatkowe, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

W związku z powyższym, by dochód Spółki mógł podlegać zwolnieniu podatkowemu, musi on łącznie spełnić dwa warunki:

wynikać z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE,

wynikać z działalności gospodarczej objętej zakresem Zezwolenia.

Jak wskazano, Spółka prowadzi działalność gospodarczą na podstawie Zezwoleń, obejmującą m.in. sprzedaż wyprodukowanych w SSE opakowań plastikowych (w tym na rzecz Kontrahentów UK) – jak bowiem wskazano w Zezwoleniach, wydane zostało ono na rzecz Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wskazanych kodów PKWiU. Otrzymana przez Spółkę od Kontrahentów UK kwota w związku ze sprzedażą opakowań plastikowych obejmuje zarówno wynagrodzenie (cenę) za same opakowania, jak i kwotę odpowiadającą kwocie należnego Plastic Tax od produktów objętych sprzedażą. Należy wskazać, iż do produkcji produktów sprzedawanych na rzecz Kontrahentów UK przyczyniają się te same środki trwałe, zasoby ludzkie itp. – angażowane na terenie SSE, co w przypadku produkcji opakowań plastikowych, które są sprzedawane na rzecz pozostałych klientów Spółki (niebędących Kontrahentami UK). Uzyskiwanie należności i ponoszenie kosztów w związku z Plastic Tax jest więc nierozerwalnie związane ze sprzedażą opakowań plastikowych na rzecz Kontrahentów UK, które to opakowania zostały wyprodukowane w ramach działalności strefowej Spółki. Z racji pochodnego względem działalności strefowej charakteru przychodów i kosztów związanych z Plastic Tax, w ocenie Spółki nie powinny być one alokowane do innej kategorii działalności, niż produkcja i sprzedaż opakowań plastikowych do Wielkiej Brytanii. Należy zatem uznać, że w przypadku Spółki jest spełniony pierwszy warunek zwolnienia z CIT dochodu z tytułu tej części wynagrodzenia, otrzymywanego od Kontrahentów UK, która odpowiada kwocie należnego Plastic Tax od danej transakcji sprzedaży opakowań plastikowych, tj. wynika on z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE.

W celu oceny, czy spełniony jest drugi warunek, należy ustalić w pierwszej kolejności, jak należy rozumieć wymóg prowadzenia działalności gospodarczej objętej zakresem zezwolenia. Pojęcie „działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia” jest pojęciem szerszym niż samo uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży produktów lub usług określonych w Zezwoleniach za pomocą kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług 2015 (dalej: „PKWiU”), ponieważ Zezwolenia określają wyroby i usługi, dochód z których podlega zwolnieniu, a nie tylko sam dochód ze sprzedaży określonych produktów czy usług wskazanych w Zezwoleniach. Zdaniem Spółki, za działalność gospodarczą określoną w Zezwoleniach należy więc uznać każdą działalność, która jest bezpośrednio związana z produkcją wyrobów lub świadczeniem usług wskazanych w Zezwoleniach.

W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia działalności gospodarczej. W związku z tym, w ocenie Spółki, należy odwołać się do definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 162). Zgodnie z art. 3 Prawa przedsiębiorców, działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Mając na uwadze, że powyższa definicja odwołuje się do działalności prowadzonej w sposób zorganizowany i ciągły, w ocenie Wnioskodawcy należy przyjąć, że pojęcie działalności gospodarczej powinno obejmować zarówno zasadniczą część działalności przedsiębiorcy (w przypadku Spółki - proces produkcyjny), jak również wszelkie dodatkowe działania ściśle powiązane z tą działalnością, np. takie które nie mogłyby być wykonywane w oderwaniu od działalności zasadniczej - jak uzyskiwanie należności związanych z Plastic Tax. Zdaniem Spółki, pojęcie dochodu z działalności gospodarczej powinno więc obejmować wszelki efekt ekonomiczny (finansowy) szeroko rozumianej działalności gospodarczej, obejmujący zarówno przychody osiągnięte ze sprzedaży wyrobów lub usług, jak również przychody i koszty ściśle związane z uzyskiwaniem tych przychodów ze sprzedaży.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, zwolnienie z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, nie powinno obejmować wyłącznie przychodu (dochodu) wynikającego z ceny uzyskanej ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na terenie SSE, ale powinno obejmować również przychody uzyskane na skutek innych zdarzeń gospodarczych, które są jednak bezpośrednio i ściśle związane z prowadzeniem działalności produkcyjnej na podstawie Zezwoleń. W przeciwnym razie, mając na uwadze założenie o racjonalności prawodawcy, brzmienie analizowanego przepisu nie powinno odnosić się do dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwolenia (brzmienie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT - przyp. Wnioskodawcy), ale np. do dochodu ze sprzedaży produktów lub usług wytworzonych na terenie SSE.

Mając powyższe na uwadze, uzyskiwanie przez Spółkę należności z tytułu Plastic Tax nie może być traktowane jako samoistny, zupełnie odrębny przedmiot działalności gospodarczej. Otrzymywanie przez Spółkę należności związanych z Plastic Tax obiektywnie nie mogło przy tym zostać wskazane w Zezwoleniach (przez brak kodu PKWiU w tym zakresie), a otrzymanie tego przychodu (dochodu) jest zależne wprost od produkcji opakowań plastikowych oraz ich sprzedaży (w tym przypadku na rzecz Kontrahentów UK) i pochodny w stosunku do niej. Uzyskiwanie należności z tytułu Plastic Tax jest ściśle powiązane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, związaną z produkcją opakowań plastikowych wskazaną w Zezwoleniach.

Wynika to także z tego, że uzyskiwanie należności związanych z Plastic Tax w oderwaniu od produkcji opakowań plastikowych i ich sprzedaży na rzecz Kontrahentów UK byłoby niemożliwe. Bez sprzedaży ww. opakowań na terenie Wielkiej Brytanii po stronie Spółki nie powstałby obowiązek zapłaty Plastic Tax – wówczas uzyskiwanie należności z tytułu Plastic Tax byłyby zasadniczo niemożliwe i ekonomicznie nieuzasadnione (nie sposób oczekiwać, że Spółka uzyskałaby od Kontrahentów UK ekwiwalent kwoty podatku, którego nie musiałaby płacić). Spółka nie uzyskałaby więc należności związanych z Plastic Tax bez jednoczesnej sprzedaży opakowań produkowanych w SSE. Należności z tytułu Plastic Tax są zatem nierozerwanie i funkcjonalnie związane z produkcją na terenie SSE opakowań plastikowych sprzedawanych na terytorium UK i mają wobec niej charakter pochodny - powinny więc stanowić przychody z działalności zwolnionej z opodatkowania.

W przedmiocie alokacji wydatków związanych z Plastic Tax do działalności, z której dochód korzysta ze wskazanego powyżej zwolnienia podatkowego Wnioskodawca wskazuje, że – zgodnie ze stanowiskiem Spółki w zakresie pytania nr 1 – niniejsze wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu bezpośrednio związany z przychodami, które Spółka uzyskuje wskutek sprzedaży opakowań plastikowych na rynku brytyjskim, podlegających opodatkowaniu Plastic Tax (tj. z przychodami obejmującymi zarówno cenę sprzedaży opakowań plastikowych, jak i kwoty odpowiadające należnemu Plastic Tax od ww. transakcji sprzedaży). Mając na uwadze ww. bezpośredni związek kosztu z przychodem, w ocenie Wnioskodawcy alokacja kosztu (do działalności zwolnionej / opodatkowanej) musi odpowiadać alokacji przychodu. Przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby do niemożliwych do zaakceptowania rezultatów, które stoją w oczywistej sprzeczności z ciągiem logicznym i przyczynowo - skutkowym, które determinują sposób ustalania wyniku (dochodu) z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie zezwolenia. Należy więc stwierdzić, że nie tylko należności z tytułu sprzedaży opakowań plastikowych na rzecz Kontrahentów UK, ale również wydatki związane z Plastic Tax powinny stanowić element kalkulacji dochodu z działalności zwolnionej.

Efektywnie należy uznać, iż koszty związane z Plastic Tax są wydatkami ściśle i nierozerwalnie związanymi z przychodami, które są kwalifikowane do źródła, z którego dochód korzysta z zezwolenia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT (tj. z przychodami ze sprzedaży opakowań plastikowych do Wielkiej Brytanii). Efektywnie na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 1 oraz pkt 3) ustawy o CIT koszty te nie powinny być uwzględniane przy kalkulacji dochodu opodatkowanego, lecz powinny stanowić koszt uzyskania przychodów działalności zwolnionej z opodatkowania.

Końcowo spółka zauważa, że podobne podejście, zostało potwierdzone w wyrokach sądów administracyjnych i w interpretacjach indywidualnych, takich jak:

wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) z 9 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 312/18, dotyczący możliwości zwolnienia z CIT dodatkowego wynagrodzenia, jakie kontrahent wypłaca spółce produkcyjnej w związku z przeprowadzeniem prac inżynieryjnych mających na celu przygotowanie procesu produkcyjnego, w którym NSA stwierdził, że: „Zakwalifikowanie danych czynności do działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy może nastąpić wówczas, gdy pomiędzy tymi czynnościami a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek, a zatem wówczas, gdy stanowią one integralną część działalności strefowej (wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 września 2015 r, II FSK 1766/13; z dnia 9 sierpnia 2017 r, II FSK 1853/15; z dnia 15 lutego 2018 r, II FSK 1276/16). Istotne jest też, by spełniony został wymóg subsydiarności, w tym wypadku świadczonej usługi do produktu głównego wytworzonego w strefie. (...)Należy także zauważyć, że przepis art. 17 ust. 1 pkt 34u.p.d.o.p. nie mówi o dochodach ze sprzedaży towarów i usług, ale o „dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”, który to zwrot jest niewątpliwe szerszy aniżeli zwrot - dochód ze sprzedaży towarów i usług”

wyrok NSA z 22 marca 2019 r., sygn. II FSK 896/17, dotyczący ujęcia rekompensaty płatnej w przypadku, gdy faktycznie zrealizowany poziom sprzedaży jest niższy niż zakładany na moment nawiązania współpracy między kontrahentami, w którym organ stanął na stanowisku, że: „Przedstawione wyżej uwagi prowadzą do wniosku, że za dochód z działalności gospodarczej należy uznać wszelki efekt ekonomiczny (finansowy) zarobkowej działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej, usługowej oraz poszukiwania, rozpoznawania i wydobywania kopalin ze złóż, a także działalności zawodowej, wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Jednocześnie trzeba stwierdzić, że nie ma uzasadnionych podstaw, aby twierdzić, że przez dochód taki należy rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń”

wyrok NSA z 15 lutego 2018 r., sygn. II FSK 245/16, w przedmiocie rekompensaty z tytułu zmniejszenia zamówienia po zapewnieniu przez podatnika odpowiednich mocy produkcyjnych, Sąd stwierdził, że: „Trzeba bowiem mieć na uwadze, że zarówno cena uzyskana bezpośrednio ze sprzedaży towarów i usług jak i inne świadczenia, które Spółka otrzymuje w ramach realizacji umowy przedmiotowo mieszczącej się w granicach wyznaczonych zezwoleniem, są dochodami z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Podkreślić należy, że wskazany przepis nie mówi o dochodach ze sprzedaży towarów i usług, ale o „dochodach uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia”, który to zwrot jest niewątpliwie szerszy aniżeli zwrot - dochód ze sprzedaży towarów i usług”

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) z 18 lutego 2021 r., sygn. 0111KDIB1-3.4010.534.2020.1.APO, dotycząca zwolnienia z CIT opłaty z tytułu zarezerwowania mocy produkcyjnych i gwarancji dostaw w działalności strefowej, w której organ stwierdził, że: „Fakt, iż podmiot prowadzący działalność strefową otrzymuje z tytułu swojej działalności dodatkowe wynagrodzenie inne niż cena za wykonane usługi/sprzedane towary nie oznacza, iż takie wynagrodzenie nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania. Zwolnienie przewidziane treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 oraz 34a updop, nie ma wprawdzie charakteru podmiotowego, jednak przesłanka zwolnienia winna odnosić się do prowadzonej działalności, nie zaś do rodzajów przychodów osiąganych z działalności gospodarczej. Należy uznać, że Opłaty to przychody związane z procesem wytworzenia wyrobów sprzedawanych przez Spółkę, czyli działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy. Opłaty te zabezpieczają kontrahentom dostawy od Spółki, ale jednocześnie w pewien sposób gwarantują Spółce zbyt towarów. Nie można także uznać, że jest to przychód z działalności pozastrefowej, ponieważ nie jest objęty treścią zezwolenia/decyzji o wsparciu. Ujęcie w zwolnieniu wszystkich zdarzeń prowadzących do uzyskania przychodu związanego z określoną działalnością wykonywaną na terenie SSE jest niemożliwe. Podsumowując, otrzymywanie opłat za gwarancję dostaw nie jest samodzielną, odrębną działalnością. Widoczny jest ścisły i nierozerwalny funkcjonalny związek z działalnością produkcyjną Spółki korzystającą ze zwolnienia, co pozwala na stwierdzenie, że dochód w postaci otrzymywanych opłat powstał w wyniku działalności prowadzonej na terenie SSE.”

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, kwoty odpowiadające wartości należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT

Ad. 3)

Zdaniem Wnioskodawcy – w razie uznania stanowiska wyrażonego w odpowiedzi na pytanie nr 2 za nieprawidłowe – kwoty odpowiadające kwocie należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy w przedmiocie pytania nr 2, w ocenie Spółki kwoty odpowiadające wartości należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów uzyskiwane z wykonywania działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia i tym samym dochód z tego tytułu powinien korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Niemniej w przypadku uznania stanowiska Spółki za nieprawidłowe, w szczególności uznania, iż należności z tytułu Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK powinny być kwalifikowane jako przychody opodatkowane, również wydatki z tytułu Plastic Tax powinny być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy – w razie uznania stanowiska wyrażonego w odpowiedzi na pytanie nr 2 za nieprawidłowe – kwoty odpowiadające wartości należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów działalności opodatkowanej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”, „ustawy CIT”):

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Treść art. 12 ust. 3 updop wskazuje na:

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, że przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 updop przysporzenia, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w Rozdziale 2 updop, winny być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę przysporzeń (stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu) które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Z treści cyt. art. 12 ust. 3 updop wynika więc, że przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia.

Przychody należne odnoszą się do przychodów związanych z działalnością gospodarczą. Jako takie przychody nie powinny być więc traktowane wyłącznie przychody ściśle wynikające z tej działalności, przykładowo z tytułu sprzedaży towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Za przychody związane z działalnością gospodarczą należy uznać nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale również przychody z każdej innej działalności z nią związanej. Jako przychody należne powinny być zatem traktowane te przysporzenia, które nie powstałyby gdyby podatnik nie prowadził działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14 ust. 1 updop:

Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej.

Wskazać również należy, że w art. 15 ust. 1 updop, wyrażono ogólną regułę, że:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zgodnie z powyższymi uregulowaniami podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowanie albo zabezpieczenie.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

-wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,

-musi być definitywny, a więc bezzwrotny,

-musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

-musi zostać właściwie udokumentowany,

-nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Do ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Za koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu uznaje się te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z art. 15 ust. 4b ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo

2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zatem z art. 15 ust. 4 i 4b-c ustawy o CIT wynika, że koszty bezpośrednie potrącalne są, co do zasady, w momencie uzyskania przychodu, z którymi ich poniesienie jest związane, tzw. pomniejszają one podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym dopiero w momencie, w którym zostanie uznany przychód, w celu uzyskania którego zostały poniesione, chyba że zostaną one poniesione po dniu, w którym mija termin złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym osiągnięto przychód. W takim przypadku, stanowią koszty uzyskania przychodu w roku następnym.

Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle wyżej wskazanych zasad, data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania kosztów z przychodem podatkowym.

Należy także wskazać, że zasady ustalania przychodów i kosztów podatkowych wynikają wyłącznie z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie z przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120). Przepisy rachunkowe nie są podatkotwórcze, nie mogą zmieniać zasad zawartych w ustawach podatkowych. Ustawa o rachunkowości nie jest częścią prawa podatkowego, w związku z czym jej postanowienia nie mogą modyfikować obowiązków podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Teza ta była wielokrotnie potwierdzana w orzecznictwie sądów oraz interpretacjach organów podatkowych (np. wyrok z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 1703/13).

Podkreślić należy, że rozliczenie kosztów podatkowych związanych z różnymi przychodami ma na celu ustalenie tej ich części, która powinna mieć wpływ na dochód do opodatkowania. Z całej bowiem ogólnej masy przychodów i kosztów podatkowych podatnik musi wyodrębnić te, które mają wpływ na dochód do opodatkowania i wyeliminować te, które nie powinny mieć tego wpływu, uwzględniając przy tym odrębności wynikające z działalności zwolnionej z opodatkowania oraz działalności opodatkowanej.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2023 r., poz. 91, dalej: „ustawa o SSE”).

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o SSE:

Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Treść art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”) stanowi:

Wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z kolei, na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2023 r., poz. 74, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop:

Wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1670 oraz z 2021 r. poz. 2105), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;.

W myśl art. 17 ust. 4 updop:

Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Z ww. przepisów wynika, że aby dany dochód korzystał ze zwolnienia z opodatkowania musi być uzyskany z działalności:

-prowadzonej na terenie SSE lub na terenie wskazanym w decyzji o wsparciu,

-prowadzonej na podstawie wydanego zezwolenia lub decyzji o wsparciu.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 updop:

Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej art. 9 ust. 1 updop, są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2023 r., poz. 120).

W związku z powyższym, konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością zwolnioną prowadzoną w strefie oraz działalnością opodatkowaną prowadzoną poza terenem strefy.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów z tworzyw sztucznych, w tym opakowań z plastiku. Wskazana działalność korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, w związku z posiadanymi zezwoleniami na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółka sprzedaje produkowane przez siebie produkty zarówno krajowym, jak i zagranicznym kontrahentom. Część kontrahentów stanowią podmioty z siedzibą w Wielkiej Brytanii (Kontrahenci UK). 1 kwietnia 2022 r. w Wielkiej Brytanii wszedł w życie podatek Plastic Packaging Tax (Plastic Tax). Opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. import opakowań plastikowych na terytorium Wielkiej Brytanii. Podmiotami zobowiązanymi do zapłaty tego podatku są również podmioty niebędące brytyjskimi rezydentami podatkowymi, które importują opakowania plastikowe na terytorium Wielkiej Brytanii. W związku ze sprzedażą wyprodukowanych w Polsce na terenie SSE opakowań plastikowych na rzecz Kontrahentów UK, Spółka jest zobowiązana do zapłaty odpowiedniej kwoty podatku Plastic Tax na rzecz brytyjskich władz skarbowych, którą wpłaca po uzyskaniu od Kontrahentów UK zapłaty z tytułu sprzedaży produktów objętych opodatkowaniem tym podatkiem, uwzględniającej również kwotę należnego Plastic Tax. Zgodnie z ustaleniami biznesowymi, Spółka obciąża Kontrahentów UK kwotą odpowiadającą kwocie podatku Plastic Tax (tj. kwocie Plastic Tax należnej od dokonanej przez Spółkę sprzedaży wyprodukowanych opakowań plastikowych na rzecz danego Kontrahenta UK, które są dostarczane na rynek Wielkiej Brytanii). Na fakturach sprzedaży wystawianych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta UK jako odrębna pozycja widnieje kwota podatku Plastic Tax (jako pozycja dodatkowa wobec pozycji dotyczącej sprzedaży opakowań). Spółka podkreśla, że z perspektywy chronologicznej mogą występować następujące sytuacje:

(i) Spółka najpierw otrzymuje kwotę z tytułu należnego Plastic Tax od Kontrahentów UK (w związku z fakturą wystawioną na rzecz danego Kontrahenta UK), a następnie ponosi wydatki związane z zapłatą Plastic Tax w Wielkiej Brytanii (tj. wpłaca ten podatek na rzecz brytyjskich władz skarbowych);

(ii) jak również sytuacje odwrotne (tj. Spółka najpierw wpłaca kwotę Plastic Tax na rzecz brytyjskich władz skarbowych a dopiero w następnej kolejności otrzymuje zapłatę z tego tytułu od Kontrahentów UK).

Spółka jako przychód należny dla celów polskiego podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznaje całość wynagrodzenia otrzymanego od Kontrahentów UK (tj. cenę sprzedanych produktów oraz kwotę odpowiadającą kwocie należnego Plastic Tax).

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie:

czy wydatki związane z zapłatą podatku Plastic Tax, ponoszone przez Spółkę w Wielkiej Brytanii, są dla celów podatku dochodowego od osób prawnych kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które powinny być potrącane dla celów CIT w momencie wskazanym w art. 15 ust. 4, 4b i 4c ustawy o CIT oraz

czy kwoty odpowiadające kwocie należnego Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Rozważając możliwość zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu należy dokonać analizy opisu sprawy pod względem oceny, czy dany wydatek jest bezsprzecznie związany z sprzedażą wyrobów podatnika.

Jak już wcześniej wskazano, data potrącalności kosztów zależy od charakteru powiązania kosztów z przychodem podatkowym. Należy zgodzić się z Państwem, że wydatki na zapłatę podatku Plastic Tax wykazują bezpośredni związek z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży produktów produkowanych w ramach Zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, w danej sprawie należy wskazać, że istnieje ścisły związek między obowiązkiem zapłaty podatku Plastic Tax na rzecz na rzecz brytyjskich władz skarbowych, a prowadzoną produkcją wyrobów z tworzyw sztucznych, w tym opakowań z plastiku i tym samym przychodami pochodzącymi ze sprzedaży tych produktów. Zobowiązanie to nie powstałoby, gdyby Spółka nie sprzedawała swoich produktów na rynku brytyjskim. Co więcej, jak Państwo wskazali, wysokość podatku Plastic Tax uzależniona jest od (odpowiada) dokonanej przez Spółkę sprzedaży wyprodukowanych opakowań plastikowych na rzecz danego Kontrahenta UK, które są dostarczane na rynek Wielkiej Brytanii. Zatem wysokość zobowiązania (podatku) bezpośrednio przekłada się na uzyskanie danych przychodów.

Wydatki poniesione przez Spółkę na zapłatę podatku Plastic Tax są zatem związane z uzyskaniem przychodów przez co wypełniona została przesłanka celowościowa, o jakiej mowa w art. 15 ust. 1 updop, przy czym ww. wydatki związane są w sposób bezpośredni z przychodami. Wobec tego, wydatki te stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4 updop.

W związku z tym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym koszt związany z zapłatą podatku Plastic Tax ponoszony przez Spółkę w Wielkiej Brytanii jest dla celów podatku dochodowego od osób prawnych bezpośrednio związany z przychodami ze sprzedaży produktów (opakowań plastikowych) na rzecz Kontrahentów UK, które dla celów podatku CIT powinny być potrącane w momencie wskazanych w art. 15 ust. 4, 4b i 4c updop jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii związanych z kwalifikacją wskazanych we wniosku przychodów i kosztów do działalności zwolnionej z opodatkowania na postawie Zezwolenia wskazać należy, że za dochód z działalności gospodarczej należy uznać wszelki efekt ekonomiczny zarobkowej działalności. Nie ma podstaw, aby przez dochód taki rozumieć tylko takie świadczenie, które stanowi bezpośrednio cenę za konkretny towar lub usługę, z kategorycznym wyłączeniem jakichkolwiek innych świadczeń. Zatem, należy przyjąć, że dochodem z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT są wszelkie przysporzenia wynikające z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE, o ile tytuł ich otrzymania zawiera się w zakresie przedmiotowym działalności określonej w zwolnieniu. Fakt, że podmiot prowadzący działalność strefową otrzymuje z tytułu swojej działalności dodatkowe wynagrodzenie inne niż cena za wykonane usługi/sprzedawane towary nie oznacza, że takie wynagrodzenie nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania.

Dochód zwolniony (strefowy) to dochód, jaki jest bezpośrednio generowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w strefie, albo też stanowi nieodłączne (nie dające się uniknąć ze względu na naturę stosunku prawnego) następstwo działalności gospodarczej. Dochodem uzyskiwanym bezpośrednio z działalności są dochody w postaci należności uzyskiwanych od kontrahentów, jeżeli zakres świadczonych w ramach umów czynności objęty jest zakresem zezwolenia/decyzji o wsparciu.

Odnosząc powyższe rozważania na grunt analizowanej sprawy, należy uznać, że wyodrębniona na fakturze kwota odpowiadająca kwocie należnego podatku Plastic Tax stanowi przychód związany z procesem wytworzenia wyrobów sprzedawanych przez Spółkę, czyli działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Z kolei zapłata podatku Plastic Tax związana jest bezpośrednio z możliwością dostarczenia na rynek Wielkiej Brytanii produktów/opakowań od Spółki, zatem w pewien sposób umożliwia Spółce zbyt oferowanych przez nią towarów na ten rynek. Należy zatem uznać, że kwota podatku Plastic Tax stanowi odpowiednio przychód i koszt uzyskania przychodu z działalności strefowej (nieopodatkowanej), ponieważ jest bezpośrednio związana ze zbytem produktów oferowanych przez Spółkę w ramach posiadanego Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Zatem, stanowisko Spółki, zgodnie z którym kwoty odpowiadające wartości należnego podatku Plastic Tax otrzymywane przez Spółkę od Kontrahentów UK oraz kwoty podatku Plastic Tax wpłacane przez Spółkę na rzecz brytyjskich władz skarbowych powinny być kwalifikowane jako odpowiednio przychody / koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej, objętej Zezwoleniami, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że uzależnili Państwo odpowiedź na pytanie nr 3 od stanowiska organu w zakresie pytania nr 2 tzn. oczekują Państwo odpowiedzi na pytanie nr 3 jedynie w sytuacji uznania jej stanowiska w zakresie pytania nr 2 za nieprawidłowe (organ ocenił stanowisko Spółki do pytania nr 2 za prawidłowe), Organ odstąpił od udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 3.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych należy wskazać, że Organ co do zasady zgadza się z ich tezami, jednak podkreślić należy, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Podkreślić jednocześnie należy, że indywidualny charakter każdej osądzanej sprawy i każdego konkretnego przychodu/kosztu musi być oceniany pod kątem wypełnienia przesłanki ścisłego i nierozerwalnego, funkcjonalnego związku z działalnością strefową.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651)

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00