Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 15 lutego 2023 r., sygn. II PSKP 37/22

1. W przypadku, gdy ukształtowany system ochrony prawnej, pozbawia jednostkę prawa do ochrony jej praw i wolności konstytucyjnych w ramach toczącego się postępowania sądowego, to sąd rozpoznający sprawę w sytuacji, gdy zachodzi sprzeczność pomiędzy przepisem konstytucyjnym i ustawowym nieusuwalna w drodze dopuszczalnych metod wykładni, zobowiązany jest do pominięcia przepisu ustawy, gdy uzna, że jest on niezgodny z Konstytucją RP.

2. Dokonując wykładni przepisów prawa w zgodzie z Konstytucją sądy powszechne nie decydują o uchyleniu obowiązywania konkretnych przepisów prawnych, nie zastępują również ustawodawcy w jego kompetencjach, natomiast oceniają one, czy przepisy aktów prawnych niższego rzędu nie naruszają uprawnień przyznanych podmiotom w Konstytucji w realiach konkretnej, rozpoznawanej przez sąd sprawy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący) ‎

SSN Bohdan Bieniek ‎

SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa L. W. ‎przeciwko Ministerstwu […] ‎z udziałem Rzecznika Praw Obywatelskich ‎o odszkodowanie za niezgodne z prawem wygaśnięcie stosunku pracy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 lutego 2023 r., ‎skargi kasacyjnej Rzecznika Praw Obywatelskich od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie ‎z dnia 12 maja 2020 r., sygn. akt XIV Pa 59/20,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 12 maja 2020 r., sygn. akt XIV Pa 59/20 Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił apelację powoda L. W. od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 19 listopada 2019 r., sygn. akt VIII P 230/19, w którym Sąd pierwszej instancji oddalił powództwo o odszkodowanie za niezgodne z prawem wygaśnięcie stosunku pracy wniesione przeciwko Ministerstwu […] w W.

W sprawie ustalono, że L. W. od 4 czerwca 2001 r. był zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na podstawie umowy o pracę na czas określony, zaś od 1 listopada 2001 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku radcy ministra w Biurze Spraw Obronnych. Od 1 stycznia 2004 r. L. W. zajmował stanowisko radcy ministra w Biurze Bezpieczeństwa Dyplomatycznego. W dniu 12 sierpnia 2005 r. został mu nadany stopień dyplomatyczny II sekretarza i wyznaczono miejsce pracy w Ambasadzie RP w U. W dniu 23 lipca 2009 r. wyznaczono L.W. stanowisko II sekretarza w Konsulacie Generalnym RP w A. i nadano tytuł konsula. Z dniem 28 kwietnia 2012 r. L. W. został przeniesiony na stanowisko radcy ministra w dyspozycji Biura Spraw Osobowych, a od 25 czerwca 2012 r. został skierowany do wykonywania obowiązków służbowych w Centrum Operacyjnym. Od 1 września 2012 r. L. W. zajmował stanowisko radcy ministra ds. obiegu informacji krytycznej w Wydziale Dyżurnej Służby Operacyjnej w Centrum Operacyjnym. Następnie L. W. został skierowany do Konsulatu Generalnego RP w G. na stanowisko radcy, gdzie rozpoczął pracę z dniem 4 stycznia 2016 r. Z dniem 30 listopada 2018 r. L. W. został odwołany z placówki i przeniesiony na stanowisko radcy generalnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych od 1 grudnia 2018 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00