Interpretacja indywidualna z dnia 13 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.104.2023.1.MF

Dotyczy ustalenia, czy: - otrzymana kwota zwrotu podatku VAT na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) podlega ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. opodatkowaniu podatkiem CIT; - otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

-otrzymana kwota zwrotu podatku VAT na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) podlega ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. opodatkowaniu podatkiem CIT;

-otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego  

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT oraz podatku dochodowego od osób prawnych na zasadach ogólnych. W związku z prowadzeniem długoletniego sporu z organem podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług Spółka po 5 latach otrzymała decyzje o stwierdzeniu nadpłaty podatku od towarów i usług w ramach postępowania podatkowego, o które to sama Spółka zawnioskowała. Sprawa dotyczyła stosowania stawki podatku VAT (8% czy 5%) w zakresie dostawy towarów i usług sprzedawanych przez Spółkę.

W wyniku pozytywnych rozstrzygnięć w zakresie postępowań podatkowych prowadzonych wobec Spółki przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (...) (uprzednio przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w (...)), Spółka otrzymała zwrot środków pieniężnych, tj.:

- Zwrot nienależnie zapłaconego podatku VAT (różnicę w stawkach podatku od towarów i usług)

- oprocentowanie nadpłat.

Wnioskodawca otrzymał zwrot nadpłaty podatku VAT za lata (2011-2015) wraz z oprocentowaniem w kwocie: łączna kwota odsetek (…) zł oraz należność główna (…) zł.

Spółka powzięła wątpliwość, czy otrzymane przez Spółkę oprocentowanie zwrotu Nadpłaty z tytułu zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych za lata 2011-2015 jest objęte zwolnieniem z opodatkowania CIT na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy CIT.

Pytania

1.Czy otrzymana kwota zwrotu podatku VAT na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) podlega ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. opodatkowaniu podatkiem CIT?

2.Czy otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „CIT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Spółki w związku z otrzymaniem zwrotu podatku VAT w kwocie (…) zł - w związku z otrzymaniem z organu podatkowego decyzji stwierdzającej nadpłatę w podatku VAT- po stronie Spółki nie powstał obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania otrzymanej kwoty podatku VAT podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Otrzymana kwota jest zwrotem uprzednio poniesionego zobowiązania publicznoprawnego.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez Spółkę Oprocentowanie zwrotu nadpłaty z tytułu nienależnie uiszczonej zaległości podatkowej w CIT za lata 2015-2016 nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT. Kwota otrzymanego Oprocentowania - zdaniem Wnioskodawcy - została objęta zwolnieniem z opodatkowania zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy CIT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie wprowadził do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ogólnej definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 ustawy CIT, wskazane zostały jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do tej kategorii.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z kolei, w przepisie art. 12 ust. 4 ustawy CIT zawarty został zamknięty katalog przysporzeń neutralnych podatkowo z perspektywy CIT.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy CIT do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten stanowi więc, że zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki i opłaty - co do zasady - nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT, a więc nie powinny podlegać opodatkowaniu.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów.

W kontekście powyższych regulacji, pojawia się wątpliwość czy dyspozycją ww. przepisu objęte są oprocentowania nadpłat.

Zasady wypłaty oprocentowania od nadpłaconych lub nienależnie wpłaconych podatków reguluje art. 78 ustawy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 78 § 3 pkt 1 Ordynacji Podatkowej oprocentowanie przysługuje w przypadkach przewidzianych w art. 77 § 1 pkt 1 i 3 - od dnia powstania nadpłaty, a jeżeli organ podatkowy nie przyczynił się do powstania przesłanki zmiany lub uchylenia decyzji, a nadpłata nie została zwrócona w terminie - od dnia wydania decyzji o zmianie lub uchyleniu decyzji.

Tym samym, „oprocentowanie nadpłaty” to forma zrekompensowania podatnikowi i innym podmiotom uprawnionym do otrzymania zwrotu nadpłaty dysponowania przez wierzyciela podatkowego nieprzysługującymi mu środkami finansowymi. Z kolei, w myśl art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej, od zaległości podatkowych zasadniczo naliczane są odsetki za zwłokę.

Z kolei, „odsetki od zaległości podatkowych” służą natomiast rekompensowaniu Skarbowi Państwa lub jednostce samorządu terytorialnego ubytku dochodów, które nie trafiły do budżetu w ustawowym terminie.

Podsumowując powyższe, choć przedstawione powyżej instytucje są do siebie zbliżone (stawka oprocentowania jest taka sama jak stawka odsetek za zwłokę w sumie określonej na podstawie art. 56 § 1 Ordynacji podatkowej), istotną różnicą jest fakt, iż instytucja „oprocentowania nadpłaty” jest skierowana do podatników, natomiast „odsetek za zaległości podatkowe” - do Skarbu Państwa lub JST.

Przechodząc do wykładni przepisu art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o CIT i odpowiedzi na pytanie czy „oprocentowanie nadpłaty podatku” w świetle omawianej regulacji nie będzie stanowiło przychodu podatkowego, zaznaczyć trzeba, iż z pewnością istnieją argumenty za powyższym, w tym m.in.:

- zawarcie tożsamego stanowiska w interpretacjach prawa podatkowego, np. w:

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 listopada 2009 r., Znak: ILPB3/423-738/09-2/MC, w której uznano, iż „(...) na podstawie wyżej cytowanego przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odsetki za zwłokę zwrócone w związku ze stwierdzoną nadpłatą oraz otrzymane od tej nadpłaty oprocentowanie - nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zatem, zdaniem Spółki, oprocentowanie wyliczone od dnia przelania środków finansowych (na podstawie Decyzji) na konto Urzędu do dnia ich zwrotu na konto Spółki (po uchyleniu Decyzji przez SKO) nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy”;

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 kwietnia 2008 r., Znak: ITPB3/423-35/08/MK, w której wskazano, że „(...) Odnosząc się do możliwości uzyskania ewentualnej kwoty odsetek w związku ze zwrotem nadpłaty, wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów. Zatem, ewentualnie otrzymane odsetki (użyto stwierdzenia „odsetki”, jednak stan faktyczny dotyczył „oprocentowania nadpłaty w rozumieniu art. 78 Ordynacji podatkowej - dopisek własny) w związku ze zwrotem nadpłaty z tytułu uiszczonego podatku od nieruchomości nie będą stanowić przychodu”;

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 21 grudnia 2007 r., Znak: IBPB3/423-160/07/JD, w ramach której uznano, że „(...) zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów. Zwrócona nadpłata podatku od nieruchomości w części nie stanowiącej przychodu w myśl art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy (ad. 1), podobnie jak odsetki za zwłokę zapłacone wraz z należną zaległością podatkową, a także oprocentowanie nadpłaty nie stanowią przychodu (art. 12 ust. 4 pkt 7 ww. ustawy)”;

-interpretacji indywidualnej Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z 3 marca 2006 r., Znak: 1471/DPD2/423/161/05/JB, w której uznano, iż „(...) z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka otrzymała oprocentowanie od nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 rok. W świetle powyższego, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwota otrzymanych odsetek od nadpłaconych zobowiązań podatkowych, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu”;

-uznanie, iż ze zwrotem nadpłaty wiąże się zasadniczo naliczenie oprocentowania nadpłaty, a nie odsetek, co wynika z przedstawionej wcześniej różnicy między tymi instytucjami, przez co omawiany przepis można rozumieć w ten sposób, że nie chodzi w nim o odsetki za zwłokę, zapłacone wcześniej przez podatnika, które są „zwracane”, bo okazały się nienależne, tylko właśnie o oprocentowanie nadpłaty, które powiązane jest ze zwrotem nadpłaty (takie odsetki za zwłokę także nie będą stanowiły przychodu podatkowego, tyle tylko, że na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, tj. jako „inne wydatki” niezaliczone do kosztów podatkowych, a nie stanowią one kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT);

-używanie przez organy podatkowe pojęcia „odsetek od nadpłaty” zamiennie z pojęciem „oprocentowania nadpłaty”, tak jak w przypadku dwóch z przytoczonych powyżej interpretacji indywidualnych, co mogłoby świadczyć o tym, że przepis ten odnosi się do „oprocentowania nadpłaty” („odsetek od nadpłaty”), a nie „odsetek za zwłokę”;

- akceptacja omawianego poglądu w doktrynie prawa podatkowego, gdzie podnosi się przykładowo,

-„(...) w komentowanym przepisie chodzi jednak o dodatkowe odsetki, które otrzymuje podatnik z tytułu niezwróconej w terminie nadpłaty podatku. W piśmie Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego na ten temat czytamy: „Otrzymane przez podatnika odsetki z tytułu oprocentowania nadpłaty podatku nie stanowią przychodu do opodatkowania podatkiem CIT” (por. P. Małecki, M. Mazurkiewicz (w:) P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz. Tom I. Art. 1-14a, wyd. XIII, Warszawa 2022, art. 12);

-„Odsetki z tytułu oprocentowania nadpłaconych zobowiązań podatkowych nie są zaliczane do przychodów podatnika otrzymującego zwrot takiej nadpłaty” (por. A. Mariański (w:) A. Krajewska, A. Nowak-Piechota, M. Wilk, J. Żurawiński, A. Mariański, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, wyd. IV, Warszawa 2016, art. 12);

-„w przepisie tym chodzi nie o „zwrócone” odsetki za zwłokę zapłacone wcześniej przez podatnika, a które okazały się nienależne, ale o odsetki otrzymane przez podatnika w związku ze zwrotem nadpłaty przez organ podatkowy w przypadkach określonych w art. 78 o.p. (a także oprocentowanie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług). Nie oznacza to jednak, że ewentualne odsetki za zwłokę, zapłacone przez podatnika na rzecz organów podatkowych w związku z nieuiszczeniem w terminie zobowiązania podatkowego, które to odsetki zostaną mu zwrócone jako zapłacone niesłusznie, będą stanowić przychód podatkowy. Takie odsetki także nie będą stanowiły przychodu podatkowego, tyle tylko, że na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a (jako „inne wydatki” niezaliczone do kosztów podatkowych, a nie stanowią one kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 pkt 21)” (por. M. Pogoński (w:) Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 2014, art. 12);

-„Artykuł 12 ust. 4 pkt 7 PDOPrU wyłącza z przychodów odsetki otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych należności budżetowych - w tym od zobowiązań podatkowych. W przepisie tym chodzi przede wszystkim o oprocentowanie nadpłat, o którym mowa w art. 78 OrdPU. Przepis dotyczy niewątpliwie odsetek od nadpłaconych zobowiązań podatkowych, opłat oraz niepodatkowych należności budżetu państwa oraz budżetu jednostek samorządu terytorialnego” (por. A. Obońska, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2014, art. 12);

-zawarcie w ustawie o PIT analogicznej regulacji (w formie zwolnienia), w której sprecyzowano, iż odnosi się ona również do „oprocentowania nadpłaty”, a konkretnie przepisu o następującej treści wolne od podatku dochodowego jest oprocentowanie otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowanie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych przepisów (por. art. 21 ust. 1 pkt 111 ustawy o PIT) - powyższe świadczy o tym, iż w dyspozycji przedmiotowego przepisu zawartego w ustawie o PIT zawarto również „oprocentowanie nadpłaty podatku”, co przez analogię można by próbować odnieść również do niemalże takiej samej regulacji z ustawy o CIT.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że otrzymane Oprocentowanie, czyli odsetki z tytułu oprocentowania nadpłaty nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 u.p.d.o.p. do przychodów nie zalicza się bowiem odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, a tym samym otrzymane odsetki przez Wnioskodawcę w związku z decyzją stwierdzającą powstałą nadpłatę nie podlegają podatkowi dochodowemu.

Zdaniem Wnioskodawcy wolne od podatku dochodowego jest oprocentowanie otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowanie zwrotu różnicy podatku od towarów i usług (art. 21 ust. 1 pkt 111 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.).

Odsetki naliczone od dnia zapłaty przez spółkę są zatem przychodem, ale przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Należy bowiem wyjaśnić, że kwota nienależnie wpłaconego podatku oraz nienależnie wpłaconych odsetek za zwłokę stanowi nadpłatę (art. 72 § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1998 r. - Ordynacja podatkowa, tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm. - dalej o.p.).

Nadpłata ta podlega oprocentowaniu od dnia powstania nadpłaty (a więc w tym przypadku zapłaty podatku) do dnia zwrotu nadpłaty (art. 73 § 1 pkt 1 i art. 78 § 3 pkt 1 i § 4 o.p.).

Podobne stanowisko wyrażono m.in. w dawniejszej, choć wciąż aktualnej interpretacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) z 23 lutego 2005 r., USIA/415/2/2005).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop:

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje ściśle pojęcia przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 updop przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii. Jednakże z treści art. 12 updop wynika, że pojęcie „przychodu” jest bardzo szerokie i obejmuje m.in. wszystkie otrzymane pieniądze z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w przepisach. Wyjątkiem takim jest m.in. kwota należnego podatku od towarów i usług.

Jednakże zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4f updop:

Ponadto zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4g updop:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 updop:

Jednocześnie stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 9 updop:

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 10 i 10a updop:

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług jest, co do zasady, neutralne podatkowo. Oznacza to, że ciężar opodatkowania podatkiem pośrednim, jakim jest podatek od towarów i usług, nie obciąża rachunku podatkowego podmiotów opodatkowanych podatkiem dochodowym.

Konstrukcja podatku od towarów i usług oparta jest bowiem na założeniu, że powinien on obciążać jedynie konsumentów towarów i usług, a dla przedsiębiorców podatek ten winien być neutralny. Wyrazem zasady neutralności tego podatku w polskim systemie prawa jest art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931, ze zm., dalej: „uptu”), który stanowi, że:

Skorzystanie przez podatnika z uprawnienia, o którym mowa w tym przepisie powoduje, że podatnik, co do zasady, nie ponosi ciężaru tego podatku.

Jak wskazano powyżej zasada neutralności podatku od towarów i usług znajduje odzwierciedlenie na gruncie podatku dochodowego osób prawnych, poprzez odpowiednie regulacje zawarte w updop. Wyrazem tego są wskazane wyżej przepisy:

- wyłączające z przychodów:

-należny podatek od towarów i usług (art. 12 ust. 4 pkt 9 updop),

-zwróconą, na podstawie odrębnych przepisów, różnicę podatku od towarów i usług (art. 12 ust. 4 pkt 10 updop),

-zwolnione od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług (art. 12 ust. 4 pkt 10a updop),

- wyłączające z kosztów:

- podatek od towarów i usług ( art. 16 ust. 1 pkt 46 updop).

Ustawodawca przewidział także pewne wyjątki od powyższych generalnych reguł wyłączających podatek od towarów i usług z przychodów i kosztów podatkowych, wskazując sytuacje, w których podatek ten (lub pewne jego elementy składowe - podatek naliczony lub podatek należny) podatnik ma obowiązek rozpoznać jako przychód podatkowy lub prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Są to:

- uznawane za przychody:

- w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami – naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów (art. 12 ust. 1 pkt 4f updop),

- kwota podatku od towarów i usług:

1.nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub

2.dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. A

·w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 12 ust. 1 pkt 4g updop),

-uznawane za koszty uzyskania przychodów:

- podatek naliczony:

- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a updop),

- podatek należny w przypadku:

- importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

- przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

- od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b updop),

- kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. c updop).

Przepisy updop nie definiują pojęcia „podatek od towarów i usług”. Dlatego przy jego interpretacji w kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy odnieść się do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 4a pkt 7 updop, ilekroć mowa jest o „ustawie o podatku od towarów i usług” rozumie się przez to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.). Tym samym, art. 12 ust. 4 pkt 9 oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a i b updop, należy interpretować razem z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku zatem prowadzenia działalności gospodarczej przychodem podatkowym jest cena netto, a więc cena należna od kontrahenta w momencie wykonania czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług pomniejszona już o ten podatek. Tak określony przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania stanowi zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 UPDOP podstawę opodatkowania w podatku dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w związku z prowadzeniem długoletniego sporu z organem podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług Spółka po 5 latach otrzymała decyzje o stwierdzeniu nadpłaty podatku od towarów i usług w ramach postępowania podatkowego, o które to sama Spółka zawnioskowała. Sprawa dotyczyła stosowania stawki podatku VAT (8% czy 5%) w zakresie dostawy towarów i usług sprzedawanych przez Spółkę.

W wyniku pozytywnych rozstrzygnięć w zakresie postępowań podatkowych prowadzonych wobec Spółki przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w (...) (uprzednio przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w (…) oraz Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie), Spółka otrzymała zwrot środków pieniężnych, tj.:

- Zwrot nienależnie zapłaconego podatku VAT (różnicę w stawkach podatku od towarów i usług)

- oprocentowanie nadpłat.

Wnioskodawca otrzymał zwrot nadpłaty podatku VAT za lata (2011-2015) wraz z oprocentowaniem w kwocie: łączna kwota odsetek (…) zł oraz należność główna (…) zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy:

- otrzymana kwota zwrotu podatku VAT na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) podlega ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. opodatkowaniu podatkiem CIT;

- otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do pierwszej wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy iż, w ocenie organu interpretacyjnego, rzeczywisty stan rzeczy w momencie wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT nie uległ zmianie i zgodnie z ówczesnym rzeczywistym stanem rzeczy przychodem podatkowym winna być należność otrzymana od klienta przez Spółkę, pomniejszona o podatek od towarów i usług w stawce mniejszej aniżeli ta pierwotnie przyjęta. W konsekwencji, zastosowanie błędnej stawki podatkowej w wyższej wysokości doprowadziło do zaniżenia rzeczywistego przychodu podatkowego.

W tym miejscu podkreślić należy, że kwoty pobrane od klientów stanowią definitywne przysporzenie po stronie Spółki. Nie ma zatem racjonalnych powodów ażeby, na skutek zwrotu kwot odpowiadających przychodowi podatkowemu w rozumieniu UPDOP, uznawać je za zwrot podatku należnego w sytuacji, gdy kwoty te, zgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy, nie stanowiły podatku należnego i sam fakt ich wpłaty nie zmienił ich charakteru.

Ze względu na powyższe za nieprawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1, bowiem kwota uzyskana przez Spółkę nie będzie kwotą neutralną w podatku CIT. Z wniosku nie wynika, aby kwota ta podlegała zwrotowi na rzecz konsumentów, lecz zostanie w majątku Wnioskodawcy. Kwota brutto pobrana zaświadczone usługi nie ulegnie zmianie.

W rezultacie, w przedstawionej sytuacji należałoby dokonać korekty przychodu podatkowego za lata podatkowe (2011 -2015), za które Spółka otrzymała zwrot nienależnie zapłaconego podatku VAT ze względu na stosowanie nieprawidłowej stawki tego podatku.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 3j updop:

W związku z powyższym skoro jak wskazano, pierwotny przychód należny został wykazany w błędnej wysokości, to przepis art. 12 ust. 3j updop nie będzie miał zastosowania. Zatem ww. przychód należy skorygować wstecz do momentu pierwotnie wykazanego przychodu.

Jednocześnie zauważyć należy, że jeżeli zobowiązanie podatkowe za lata 2011 – 2015 uległo przedawnieniu, to Spółka nie będzie miała możliwości dokonania korekty zeznań podatkowych za te lata.  

Odnosząc się natomiast do art. 12 ust. 4 pkt 6 updop, zgodnie z którym:

wskazać należy, że w niniejszej sprawie przepis ten nie znajdzie zastosowania. Wyjaśnić bowiem należy, że literalne brzmienie tego przepisu może prowadzić do błędnego wniosku, iż każdy „zwrot” jakiejkolwiek wartości pieniężnej o charakterze podatkowym, która uprzednio nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodów przekreśla istnienie przychodu podatkowego. W ocenie organu interpretacyjnego, przy interpretacji norm, a mianowicie dokonywania ich prawidłowej subsumpcji konieczne jest rozważenia, która z norm pomimo pozornej zbieżności hipotezy ma zastosowanie w sprawie. Skoro bowiem ustawodawca poprzez normy z art. 12 ust. 1 i 3 w zw. z art. 12 ust. 4 pkt 9 updop jako zasadę przyjmuje obowiązek wykazania w rachunku podatkowym należności w wartości pomniejszonej jedynie o wartość należnego podatku od towarów i usług, to tym samym w ocenie organu błędne jest założenie, iż możliwe jest przełamanie tejże zasady na podstawie wyłączenia z art. 12 ust. 4 pkt 6 updop i przyjęcie, iż przychodem nie jest element należnej ceny. Zastosowanie wprost przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6 updop prowadziłoby do absurdalnej wręcz sytuacji, gdzie część przysporzenia majątkowego, które jak wskazano na wstępie, miało już w momencie wykonywania czynności opodatkowanej podatkiem VAT charakter definitywny, wyłączone byłoby spod opodatkowania, tylko z uwagi na fakt, iż Spółka w sposób nieprawidłowy, wykazuje przychód podatkowy, co niejako zmusza organy podatkowe do zwrotu kwot stanowiących w istocie przychód podatkowy, nie zaś podatek jako taki. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 6 updop nie dotyczy sytuacji związanej ze zwrotem różnicy wynikającej z korekty błędnie zastosowanych stawek podatkowych. W tym przypadku mamy bowiem do czynienia ze zwrotem części ceny netto, która tylko poprzez błędne wykazanie stała się podatkiem zadeklarowanym przez Spółkę. Wyżej wymieniony przepis dotyczy zaś jedynie zwrotu tych wartości, które mogą być uznane w chwili wpłaty za podatek i które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów co potwierdza neutralność w podatku VAT w odniesieniu do opodatkowania podatkiem dochodowym. Przepis ten jest zatem uzupełnieniem regulacji dotyczącej kosztów uzyskania przychodów zakreślonej w art. 16 ust. 1 pkt 46 updop, wyłączającej co do zasady podatek od towarów i usług z opodatkowania podatkiem dochodowym i potwierdza występującą w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zasadę, iż wydatek, który nie jest kosztem podatkowym, nie może stanowić przychodu podatkowego. Nie odnosi się zaś do sytuacji, gdy mylnie wskazana wysokość podatku przekreślała możliwość kalkulacji tej części ceny, która w sposób nieprawidłowy została uznana za należny podatek od towarów i usług w rachunku podatkowym Spółki.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania Nr 2, w zakresie ustalenia, czy otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazać należy, iż stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 7 updop:

Zasady wypłaty oprocentowania od nadpłaconych lub nienależnie wpłaconych podatków reguluje art. 78 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 78 § 1 Ordynacji podatkowej:

Natomiast zgodnie z art. 78 § 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

Z kolei w myśl art. 77 § 1 pkt 1 i 3 Ordynacji podatkowej:

W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że instytucja oprocentowania jest formą zrekompensowania podatnikowi i innym podmiotom uprawnionym do otrzymania zwrotu nadpłaty dysponowania przez wierzyciela podatkowego nieprzysługującymi mu środkami finansowymi. Oprocentowanie nadpłaty naliczane jest z mocy prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka otrzymała oprocentowanie od nadpłaty podatku VAT za lata 2011-2015.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, otrzymane oprocentowanie nadpłaty, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy sprowadzające się do twierdzenia, że otrzymane przez Spółkę Oprocentowanie zwrotu nadpłaty z tytułu nienależnie uiszczonej zaległości podatkowej w CIT za lata 2015-2016 nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem CIT zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 7 updop, należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-otrzymana kwota zwrotu podatku VAT na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) podlega ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych tj. opodatkowaniu podatkiem CIT – jest nieprawidłowe,

-otrzymana kwota odsetek z tytułu niezwrócenia podatku VAT w terminie stanowi dla Wnioskodawcy przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą tut. Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651).