Interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.541.2022.4.KFK

Prawo do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 usług najmu mieszkań, garaży i miejsc postojowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 grudnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 31 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy dla świadczonych usług najmu.

Uzupełniła go Pani pismem z 2 stycznia 2023 r, dołączając potwierdzenie opłaty oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2023 r. (wpływ 27 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani mężatką. Z mężem pozostaje Pani w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Mąż prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną pod symbolem (…). Pani pracuje na etacie. Nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Mąż ma (…) dzieci z pierwszego małżeństwa. Razem wychowują Państwo (…) wspólnych dzieci.

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem mieszkanie w (…), do majątku wspólnego. Mieszkanie w momencie zakupu było przedmiotem umowy najmu na cele mieszkaniowe z terminem do (…) r. W treści aktu notarialnego zobowiązali się Państwo nie rozwiązywać umowy najmu przed jej wygaśnięciem. Powyższą nieruchomość remontowali Państwo w okresie (…). W trakcie remontu dokonali Państwo podziału pokoju na dwa mniejsze, aby mieszkanie było bardziej funkcjonalne. Od (…) do chwili obecnej w mieszkaniu przebywa (…), której bezpłatnie udostępnia Pani mieszkanie.

W dniu (…) r. kupiła Pani wraz z mężem drugie mieszkanie w (…), do majątku wspólnego. Do dnia (…) r. we wskazanej nieruchomości zamieszkiwał (…). Natomiast od (…) r. mieszkanie jest przedmiotem długoterminowego najmu na cele mieszkaniowe.

W dniu (…) r. kupiła Pani wraz z mężem kolejne mieszkanie do majątku wspólnego, położone w (…). Powyższa nieruchomość pozostaje przedmiotem najmu na cele mieszkaniowe od dnia (…).

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego czwarte mieszkanie w (…). Mieszkanie wymagało generalnego remontu, który był prowadzony blisko (…) miesięcy. Umowa najmu na cele mieszkaniowe dotycząca tej nieruchomości została zawarta w dniu (…) r. Natomiast w dniu (…) r. podpisała Pani z dotychczasowym najemcą aneks, na mocy którego najemca zgłosił lokal jako siedzibę prowadzenia swojej działalności i również wykorzystuje jeden pokój do prowadzenia tej działalności.

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego garaż położony w (…). Garaż miał służyć jako miejsce postojowe dla (…), który planowała Pani nabyć z mężem. Do obecnej chwili garaż nie pozostaje przedmiotem jakiejkolwiek umowy najmu.

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego garaż, położony w (…). Garaż pozostaje przedmiotem najmu od (…) r.

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego 3 miejsca postojowe, położone w (…). Dwa miejsca postojowe w chwili nabycia były przedmiotem umowy najmu. Umowy te nie zostały rozwiązane do chwili obecnej. Trzecie miejsce postojowe wynajęła Pani (…).

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego garaż, położony w (…). Garaż pozostaje przedmiotem umowy najmu od (…) r., zaś umowa została zawarta na czas nieokreślony.

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego garaż, położony w (…). Umowa najmu wskazanego garażu została zawarta ze spółką (…) na czas nieokreślony, jako miejsce postojowe samochodu firmowego spółki.

W dniu (…) r. kupiła Pani z mężem do majątku wspólnego garaż, położony w (…). Garaż został wynajęty na czas nieokreślony od dnia (…) r.

Wszystkie nabyte nieruchomości zostały zakupione w celu (...). Garaże oraz miejsca postojowe zakupione zostały jako forma finansowego zabezpieczenia (…). Decyzja o zakupie wyżej wskazanych nieruchomości, zarówno stanowiących lokale mieszkalne, jak i garaże czy miejsca postojowe, była podyktowana wyłącznie ochroną oszczędności przed szybką utratą wartości związaną z rosnącą inflacją, a także bliskim zerowemu oprocentowaniu lokat bankowych oraz potencjalnym ryzykiem niewypłacalności systemu bankowego. Na powyższe złożyła się również ogromna niepewność lokowania środków pieniężnych, związana z ogłoszonym stanem epidemii.

Nabyte dotychczas nieruchomości są wyłącznymi, które zamierza Pani przeznaczać pod wynajem.

Wynajęcie powyższych składników majątkowych pozwala na ich utrzymanie, tym bardziej, że nie wszystkie wymienione nieruchomości pozostają przedmiotem najmu lub generują przychód.

Nie zamierza Pani rejestrować działalności gospodarczej związanej z najmem w CEIDG, jak również wprowadzać nieruchomości do ewidencji środków trwałych. Najem wykonuje Pani we własnym imieniu. Zawarte przez Panią umowy najmu mają charakter umów długoterminowych.

W związku z tym Pani działania dotyczące poszukiwania najemcy (prowadzone we własnym zakresie) mają charakter okazjonalny. Przy prowadzeniu najmu nie korzysta Pani z obsługi księgowej ani zarządczej, nie zleca Pani również osobom trzecim żadnych czynności związanych z najmem. Ponadto w wynajmowanych lokalach nie zapewnia Pani dodatkowych usług, np. sprzątania itp., najemcy sami są odpowiedzialni za utrzymanie czystości.

Zarówno Pani wykształcenie, jak i doświadczenie zawodowe w żaden sposób nie jest związane z najmem, w związku z tym prowadzony przez Panią najem ma cechy najmu prywatnego, a nie profesjonalnego. Nabyte lokale mieszkalne były remontowane (należy tutaj podkreślić, że nie wszystkie kupione lokale były remontowane) wyłącznie w takim zakresie, w jakim wymagała tego sytuacja. Prowadzone prace remontowe nie miały na celu dostosowania do popytu rynkowego, a jedynie zwiększenie funkcjonalności zakupionych nieruchomości i dostosowania do naszych potrzeb. Zawierane przez Panią umowy najmu nie były zawierane przez biuro pośrednictwa zajmujące się wyszukiwaniem potencjalnych najemców. Sama umieszczała Pani ogłoszenia na stronie (…) o możliwości najmu konkretnej nieruchomości i tak pozyskiwała Pani najemców. Niektóre umowy najmu były lub są kontynuacją umów zawartych z poprzednimi właścicielami nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, należy zaznaczyć, że prowadzony przez Panią najem nie posiada cech zorganizowanego. Pomimo, iż wszystkie nieruchomości zostały zakupione do majątku wspólnego, to jednak stroną wszystkich umów najmu pozostaje wyłącznie Pani. Również na Pani ciąży obowiązek rozliczania najmu. Przychody osiągane z najmu w każdym roku nie przekraczają kwoty 200 000 zł.

Dnia 27 stycznia 2023 r. (wpływ 27 stycznia 2023 r.) uzupełniła Pani wniosek o następujące informacje:

 1. Nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT i nigdy nie była Pani zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

2.Nie wykonuje Pani innych usług niż najem mieszkań, garaży i miejsc postojowych.

3.Nie wykonuje Pani i nie zamierza wykonywać żadnej z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

4.W latach 2016-2017 nie była Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

5.W roku 2016 mieszkanie przy ul. (…) wynajmowała Pani przez 10 miesięcy (od marca do grudnia) i osiągnęła Pani przychód z najmu w kwocie (…). Nie przekroczyła Pani zatem limitu uprawniającego do zwolnienia z art. 113. W roku 2017 osiągnęła Pani przychód z najmu w kwocie (…).

6.Podane we wniosku „Przychody osiągane z najmu w każdym roku nieprzekraczające 200 000 zł” dotyczą sumy wpłat dokonywanych przez wynajmujących, na które składały się: wpłaty za najem mieszkania, czynsz do spółdzielni oraz opłaty za media (prąd i gaz).

W roku 2019 rozliczyła Pani najem ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych i osiągnęła Pani przychód z najmu w kwocie (…).

W roku 2020 rozliczyła Pani najem na zasadach ogólnych, osiągnęła Pani przychód (…), koszty uzyskania przychodu wyniosły (…), rok zakończyła Pani stratą (…).

W roku 2021 rozliczyła Pani najem na zasadach ogólnych, osiągnęła Pani przychód (…), koszty uzyskania przychodu wyniosły (…), rok zakończyła Pani stratą (…).

W roku 2022 rozliczyła Pani najem na zasadach ogólnych, osiągnęła Pani przychód (…), koszty uzyskania przychodu wyniosły (…), rok zakończyła Pani dochodem (…).

7.W roku 2018 osiągnęła Pani przychód z najmu w kwocie (…).

Pytanie

Czy w związku z wynajmowaniem części mieszkania pod działalność gospodarczą oraz wynajmowania nieruchomości niemających charakteru mieszkalnego, podlega Pani zwolnieniu z podatku VAT na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z jego brzmieniem: zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł? (Pytanie oznaczone we wniosku numerem 1).

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako VAT) – t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei w art. 43 ust. 1 pkt 36 tejże ustawy przewiduje zwolnienie z podatku VAT usług w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu. Z uwagi na to, że poza mieszkaniami wynajętymi w celach mieszkaniowych, wynajmuje Pani również garaże, miejsca postojowe, czy części mieszkania na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, nie może Pani skorzystać z tego zwolnienia.

Ustawa o VAT przewiduje jednak zwolnienie z podatku także w przypadku, gdy sprzedaż dokonywana przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł (art. 113 ust. 1).

Z uwagi na to, że nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, do limitu wskazanego w art. 113 ust. 1 należy zatem wliczać wyłącznie przychody pochodzące z najmu. Suma osiąganych przez Panią przychodów z najmu nie przekroczyła w żadnym roku kwoty 200 000 zł. W związku z powyższym przysługuje Pani zwolnienie od podatku, przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Odbiorcą świadczenia musi być inny podmiot niż wykonujący usługę.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu:

Stosownie do art. 36 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. powyżej Kodeksu:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną, uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zauważyć należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Zatem definicja działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określaną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy tym, z art. 15 ust. 2 ustawy jednoznacznie wynika, iż pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku decydujące znaczenie ma ciągłość wykorzystywania majątku. Wykorzystywanie towarów lub wartości niematerialnych i prawnych ma miejsce przede wszystkim poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne, np. w najem, dzierżawę itp. Przy czym przez ciągłość wykorzystywania składników majątku rozumieć należy także wykorzystanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania.

Należy wskazać, że umowa najmu jest umową cywilnoprawną, nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Należy wskazać, że umowa najmu jest umową cywilnoprawną, nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy przedmiot najmu stanowi własność prywatną.

W konsekwencji najem nieruchomości, należy uznać za świadczony w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, i stanowi on odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ust. 1 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej).

Z opisu sprawy wynika, że w latach (…) kupiła Pani wraz z mężem mieszkania, garaże oraz miejsca postojowe (dalej: Nieruchomości). Nieruchomości te są przez Panią wynajmowane. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie zamierza Pani rejestrować działalności gospodarczej związanej z najmem. Najem wykonuje Pani we własnym imieniu. Zawarte przez Panią umowy najmu mają charakter umów długoterminowych. Pani działania dotyczące poszukiwania we własnym zakresie najemców, mają charakter okazjonalny. Przy prowadzeniu najmu nie korzysta Pani z obsługi księgowej ani zarządczej, nie zleca Pani również osobom trzecim żadnych czynności związanych z najmem. Ponadto, w wynajmowanych przez Panią Nieruchomościach nie zapewnia Pani dodatkowych usług, np. sprzątania itp. Prowadzony przez Panią najem ma cechy najmu prywatnego, a nie profesjonalnego. Niektóre z nabytych przez Panią z mężem Nieruchomości (lokale mieszkalne) były remontowane. Zawierane przez Panią umowy najmu nie były zawierane przez biuro pośrednictwa zajmujące się wyszukiwaniem potencjalnych najemców. Sama umieszczała Pani ogłoszenia o możliwości najmu konkretnej Nieruchomości i tak pozyskiwała Pani najemców. Niektóre umowy najmu były lub są kontynuacją umów zawartych z poprzednimi właścicielami Nieruchomości. Wartość obrotu w zakresie usług najmu prywatnego nie przekracza w żadnym z poprzednich lat kwoty 200 000 zł.

Pani wątpliwości dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w związku z wynajmowaniem części mieszkania pod działalność gospodarczą oraz wynajmowania nieruchomości niemających charakteru mieszkalnego.

W związku z tym należy przeanalizować, czy w opisanych okolicznościach spełnia Pani warunki do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy:

Przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Zgodnie z art. 113 ust. 4 ustawy:

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:

Mając na uwadze powyższe regulacje należy zauważyć, że ustawodawca co do zasady przewidział zastosowanie zwolnienia dla podatników, u których wielkość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła łącznie 200.000 zł oraz dla podatników rozpoczynających sprzedaż w trakcie roku, jeżeli przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł. Dodatkowo ustawodawca ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia w stosunku do czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 13 ustawy:

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że – co do zasady – o ile podatnik nie przekroczył kwoty sprzedaży określonej na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy, ma prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego do momentu przekroczenia tej kwoty. W przypadku przekroczenia ww. kwoty z tytułu świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, podatnik zobowiązany jest do dokonania rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług na zasadach określonych w ustawie.

Jeszcze raz należy podkreślić, że jeżeli przedmiotem najmu są rzeczy stanowiące majątek wspólny małżonków – a tak jest w analizowanej sprawie – to podatnikiem podatku od towarów i usług będzie ten, kto dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który faktycznie dokonuje czynności związanych z najmem, a zatem zawiera umowy i otrzymuje czynsz. We wniosku wskazała Pani, że wszystkie nieruchomości zostały zakupione do majątku wspólnego, jednak stroną wszystkich umów najmu pozostaje wyłącznie Pani. Wartość sprzedaży tzw. usług najmu prywatnego w żadnym z poprzednich lat nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Nie była i nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie wykonuje Pani i nie zamierza wykonywać żadnej z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W konsekwencji, skoro wartość sprzedaży opisanych we wniosku usług najmu, zarówno mieszkań jak i nieruchomości niemających charakteru mieszkalnego – nie przekracza w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł – to ma Pani prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

Tym samym Pani stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy oraz kwestii związanych z wyliczeniem limitu zwolnienia podmiotowego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pani stanowiska w zakresie pytania nr 2, dotyczącego podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie pytania nr 1, dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).