Wyrok SN z dnia 14 września 2022 r., sygn. I NKRS 21/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Elżbieta Karska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Adam Redzik

‎SSN Aleksander Stępkowski

w sprawie z odwołania M. G. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa Nr […] z dnia 15 grudnia 2021 r. ‎w przedmiocie przedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym w E., ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2021 r. poz. 710, z udziałem A. H. po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 14 września 2022 r.,

oddala odwołanie.

Uzasadnienie

Uchwałą nr […] z 15 grudnia 2021 r. Krajowa Rada Sądownictwa (dalej: KRS lub Rada), na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2021 r. poz. 269; dalej: u.k.r.s.), postanowiła: przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie A. H. do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym w E. ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2021 r. poz. 710 (pkt 1) oraz nie przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie M. G. do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu rejonowego w Sądzie Rejonowym w E. ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2021 r. poz. 710 (pkt 2).

Od powyższej uchwały odwołanie wniosła M. G. (dalej także jako: Skarżąca).

Na mocy art. 398³ § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 398⁴ § 1 pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 44 ust. 3 u.k.r.s., zaskarżonej uchwale zarzuciła:

1. obrazę prawa materialnego w postaci naruszenia art. 2, art. 32 ust. 1 i 2, art. 33, art. 45 i art. 60 Konstytucji RP oraz art. 35 ust. 1, 2, 3 u.k.r.s. w zw. z art. 37 ust. 1 u.k.r.s. przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie prowadzące do nierównego traktowania ze względu na wiek, staż pracy, kwalifikacje i kompetencje zawodowe, dorobek zawodowy oraz doświadczenie życiowe, brak dokonania oceny kandydatów na podstawie przejrzystych kryteriów awansu, które odpowiadałyby zasadom równego dostępu do służby publicznej, równego traktowania oraz demokratycznego państwa prawa urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej, czego następstwem było niezastosowanie prawidłowych kryteriów wyboru do oceny kandydatów na stanowisko sędziowskie i nieuwzględnienie wszystkich dostępnych i możliwych kryteriów wyboru (wybiórcze ich stosowanie) jakimi winna kierować się Rada przy wyborze określonego kandydata, a w szczególności nienadanie prymatu szeroko rozumianemu kryterium kwalifikacji - pozytywnym dwóm ocenom kwalifikacji Skarżącej sporządzonym przez dwóch wizytatorów - ocenie cywilistycznej (obejmującej bardzo różnorodne sprawy pod względem gatunkowym - cywilistyczne, gospodarcze, z zakresu prawa pracy i prawa rodzinnego i ocenie z zakresu prawa karnego - czym nie może wykazać się uczestniczka wybrana na urząd sędziego (ponieważ legitymuje się tylko jedną cywilistyczną oceną kwalifikacji) oraz przede wszystkim doświadczeniu zawodowemu (długości i różnorodności stażu Skarżącej na samodzielnym stanowisku orzeczniczym - przy stosowaniu prawa - Skarżąca ma dłuższy i bardziej różnorodny staż) i życiowemu, wykształceniu (Skarżąca ukończyła studia dzienne z oceną dobrą, otrzymała wyższą – dobrą ocenę z egzaminów zawodowych, ukończyła studia podyplomowe z oceną celującą, podnosi stale kwalifikacje (dowodzą tego liczne certyfikaty ze szkoleń) i wiedzy, przekładającej się na stabilność orzecznictwa, posiadanej przez Skarżącą; kandydata, predyspozycji do wykonywania zawodu wiążącego się z takimi cechami, jak niezależność, umiejętność samodzielnego podejmowania decyzji, rzetelność w wykonywaniu obowiązków, ponieważ nadano kryterium poparcia środowiska w postaci opinii kolegium charakter kryterium dominującego - decydującego o wyborze na stanowisko sędziowskie, skoro zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego jest to najsłabsze kryterium wyboru - „najsłabsze ogniwo”, i tym samym wybór KRS na stanowisko sędziowskie był ukierunkowywany głosem środowiska (przewodniczący Zespołu KRS prezentując Skarżącą w trakcie posiedzenia Rady tłumaczył niekorzystne poparcie Skarżącej przez środowisko tym, że etat sędziowski przewidziany jest do wydziału cywilnego, ewentualnie gospodarczego, a Skarżąca obecnie orzeka w wydziale karnym, tym samym pomijając jej 15-letnie doświadczenie cywilistyczne i tym samym jej kwalifikacje pozostały pominięte, tylko przez głos środowiska nie poparty w żaden sposób oceną kwalifikacji i doświadczeniem zawodowym, nadając w ten sposób kwalifikacjom uczestniczki A. H. najwyższą moc, tj. jej ocenie kwalifikacji i doświadczeniu zawodowemu wyższe znaczenie niż ocenie kwalifikacji i doświadczeniu zawodowemu Skarżącej, co nie ma umocowania w żadnych załączonych dokumentach, rekomendacjach, opiniach służbowych, certyfikatach ze szkoleń, studiów podyplomowych i przepisach prawa, stwierdzając w uzasadnieniu uchwały, że Skarżąca posiada zbliżone kwalifikacje zawodowe do kandydatki przedstawionej z wnioskiem o powołanie, jednak - w ocenie Rady - zostały one ocenione niżej niż kwalifikacje A. H., czym naruszono prawo Skarżącej do równego traktowania i do awansu lub wręcz powołania na stanowisko sędziowskie, w wyniku czego Prezydentowi RP przedstawiono wniosek o powołanie do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w E. uczestniczkę wskazaną w pkt 1 zaskarżonej uchwały, a nie Skarżącą;

2) naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj.: