Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.690.2022.1.BJ

W zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone za zakup różnego rodzaju produktów alkoholowych oraz tytoniowych na potrzeby wykonania badań rynku zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, Spółka może traktować jako wydatki na nabycie towarów służących osiągnięciu przychodów i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone za zakup różnego rodzaju produktów alkoholowych oraz tytoniowych na potrzeby wykonania badań rynku zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, Spółka może traktować jako wydatki na nabycie towarów służących osiągnięciu przychodów i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sp. z o.o. (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Spółka jest także zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności zwolnionej, ani nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT.

Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Spółki są badania rynku i opinii publicznej, w tym przygotowanie odpowiednich analiz związanych z przeprowadzonymi badaniami oraz zbieranie informacji służących przeprowadzeniu omawianych badań i opinii.

Spółka prowadzi zatem liczne badania rynku i poznaje opinie potencjalnych konsumentów, dotyczące jakości określonych usług, trendów panujących na rynku, czy też oczekiwań konsumentów dotyczących określonych kategorii towarów i usług.

W ramach omawianej działalności, zdarzają się sytuacje, w których na potrzeby poznania ww. opinii Spółka musi zakupić określonego rodzaju towary (produkty) dla celów ich testowania przez określone grupy konsumentów (w szczególności poznania smaku tych produktów, czy innych właściwości oraz weryfikacji preferencji danej grupy badawczej - potencjalnych konsumentów i nabywców tych produktów).

Jedną z charakterystycznych grup takich produktów są alkohole, w tym wysokoprocentowe (piwo, wino, wódka, whisky itd.) oraz papierosy i inne wyroby tytoniowe (np. e-papierosy, czy liquidy).

Precyzując, w toku prowadzonej działalności zdarzają się kontrahenci (klienci) Spółki zazwyczaj będący producentami lub dystrybutorami (na rynek Polski) ww. produktów, którzy dla celów rozpoznania rynku, poznania trendów i opinii potencjalnych konsumentów zlecają Spółce przeprowadzenie stosownych badań danego rodzaju wyrobu alkoholowego, czy tytoniowego.

Wówczas zasadą jest, że Spółka albo otrzymuje od takiego klienta jego produkt - główny przedmiot badania (np. piwo pszeniczne jasne) wraz ze szczegółowymi wytycznymi dotyczącymi metody doboru produktów tzw. „konkurencyjnych”, które wraz z głównym przedmiotem badania mają zostać poddane ocenie/testowaniu/opiniowaniu, albo dyspozycje samodzielnego zakupu dostępnej na rynku marki klienta wraz z jego otoczeniem konkurencyjnym. Wytyczne te mogą dotyczyć nie tylko marek, czy rodzajów produktów konkurencyjnych, ale także sposobu ich wytworzenia (np. destylacji), terminu ważności, krajów pochodzenia, kolorystyki i rodzaju opakowania, smaku itp.

Dla celów wykonania opisywanych zleceń, Spółka zakupuje zatem różnego rodzaju produkty alkoholowe oraz tytoniowe mając na uwadze powoływane wytyczne klienta.

Spółka zaznacza przy tym, że zakupy tego rodzaju obciążają ją jako konieczne do realizacji zlecenia i osiągnięcia określonego rodzaju przychodu z kontraktu z klientem na wykonanie badania rynku, i jako takie są również ściśle związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone za zakup różnego rodzaju produktów alkoholowych oraz tytoniowych na potrzeby wykonania badań rynku zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, Spółka może traktować jako wydatki na nabycie towarów służących osiągnięciu przychodów i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 CIT? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytanie powinna być twierdząca.

Art. 15 ust. 1 CIT stanowi, że kosztami uzyskania przychodów (dalej: „KUP”) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CIT.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione przez podatnika wydatki (z wyłączeniem zastrzeżonych) związane z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zakwalifikowane jako KUP, o ile pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym powszechnie przyjmuje się, że: aby wydatek stanowił dla podatnika KUP łącznie spełnione muszą być następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika,

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 CIT nie uważa się za KUP.

Powyższe potwierdza m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w jednej z najnowszych interpretacji indywidualnych z dnia 20 października 2022 r., 0111-KDIB1-3.4010.572.2022.1.IM. Konsekwentnie Wnioskodawca wskazuje, iż w jego ocenie wszystkie ww. warunki są spełnione. Omawiane wydatki obciążają bowiem Spółkę, są definitywne i nie podlegają jakimkolwiek zwrotom, w tym niewątpliwie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z prowadzoną działalnością i zamiarem Spółki do generowania obrotu i osiągania przychodów z tytułu realizacji zleceń na wykonanie określonego rodzaju badań rynku.

Jednocześnie wydatki te są właściwie udokumentowane, z jednej strony na gruncie umowy z samym klientem, która zawiera określenie głównego przedmiotu badania oraz wytyczne dotyczące produktów konkurencyjnych, a z drugiej strony stosownymi fakturami zakupu towarów stanowiących ów produkty konkurencyjne.

Zdaniem Spółki wydatki tego rodzaju nie zostały również wskazane w art. 16 ust. 1 CIT i jako takie nie stanowią wydatków kategorycznie wyłączonych przez ustawodawcę z kategorii kosztów uzyskania przychodów.

Pewne wątpliwości może tutaj budzić dyspozycja art. 16 ust. 1 pkt 28 CIT, który wprost wymienia w swej treści produkty alkoholowe, niemniej ściśle w odniesieniu do działań reprezentacyjnych, a takich w omawianym przypadku Spółka nie podejmuje. Produkty będące przedmiotem zapytania są bowiem nabywane wyłącznie celem realizacji zlecenia badania rynku.

Uściślając, ww. norma art. 16 CIT stanowi, że wśród wydatków nieuznawanych za KUP znajdują się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jeśli zatem zakup alkoholu opisany w przedmiotowym wniosku stanowiłby wydatek reprezentacyjny, to nie mógłby zostać zakwalifikowany jako KUP.

W ocenie Wnioskodawcy wspomniane wydatki w żaden sposób nie stanowią jednak jakichkolwiek nakładów reprezentacyjnych.

Ustawa nie definiuje pojęcia reprezentacji, niemniej nawiązując do ww. interpretacji DKIS z dnia 20 października 2022 r. można wskazać, że „zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika”.

Odnośnie definiowania kosztów reprezentacji wypowiadały się wielokrotnie sądy administracyjne. Przykładowo wyrok WSA w Poznaniu z dnia 3 czerwca 2022 r. (sygn. akt I SA/Po 974/21): „Wydatki na reprezentację, co do zasady, obejmują bowiem wydatki, których wyłącznym i dominującym celem jest stworzenie pozytywnego wizerunku podatnika (zob. wyrok NSA z 31 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3994/14 - wszystkie przytaczane w niniejszej sprawie orzeczenia sądów administracyjnych dostępne w bazie: orzeczenia.nsa.gov.pl), w tym wypadku skarżącej, w oczach jej kontrahentów, tj. obecnych i przyszłych, potencjalnych klientów (...) Każdorazowo należy mieć na względzie charakter intencji przyświecających podatnikowi realizującemu określony wydatek i na tej podstawie ważyć jego znaczenie, w kontekście całościowego obrazu działalności konkretnego podmiotu w odpowiednich uwarunkowaniach (por. wyrok WSA w Rzeszowie z 29 marca 2022 r., sygn. akt I SA/Rz 94/22)”.

Mając zatem na uwadze, że omawiane wydatki nie służą jakiejkolwiek formie reprezentacji i nie mają związku z budowaniem lub podtrzymywaniem pozytywnego wizerunku Spółki, lecz są nabywane tylko i wyłącznie z uwzględnieniem potrzeb danego klienta zlecającego wykonanie badań rynku to, perspektywa taka i cel poniesienia tych wydatków uzasadnia ich potrącenie w poczet KUP.

Cel ten bowiem jednoznacznie wskazuje na chęć uzyskania przychodów i zapewnienie możliwości realizacji głównego przedmiotu działalności gospodarczej, tj. wykonywania badań rynku. Bez ponoszenia tego typu wydatków Wnioskodawca zostały pozbawiony możliwości wykonywanie części swojej działalności, ponieważ niemożliwe byłoby przeprowadzenie takich badań rynkowych jak opisane w stanie faktycznym.

W opinii Wnioskodawcy zasadność zaliczenia omawianych wydatków do KUP oceniać zatem należy jedynie z perspektywy zasady ogólnej wyrażonej w art. 15 ust. 1 CIT, a w omawianym zakresie Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydatki ponoszone za zakup różnego rodzaju produktów alkoholowych oraz tytoniowych na potrzeby wykonania badań rynku zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, Spółka może traktować jako wydatki na nabycie towarów służących osiągnięciu przychodów i może zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2587; dalej: „ustawa o CIT”),

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast, jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy m.in. wynika, że głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Spółki są badania rynku i opinii publicznej, w tym przygotowanie odpowiednich analiz związanych z przeprowadzonymi badaniami oraz zbieranie informacji służących przeprowadzeniu omawianych badań i opinii.

Spółka prowadzi liczne badania rynku i poznaje opinie potencjalnych konsumentów, dotyczące jakości określonych usług, trendów panujących na rynku, czy też oczekiwań konsumentów dotyczących określonych kategorii towarów i usług.

Zdarzają się sytuacje, w których na potrzeby poznania ww. opinii Spółka musi zakupić określonego rodzaju towary (produkty) dla celów ich testowania przez określone grupy konsumentów (w szczególności poznania smaku tych produktów, czy innych właściwości oraz weryfikacji preferencji danej grupy badawczej - potencjalnych konsumentów i nabywców tych produktów).

Jedną z charakterystycznych grup takich produktów są alkohole, w tym wysokoprocentowe (piwo, wino, wódka, whisky itd.) oraz papierosy i inne wyroby tytoniowe (np. e-papierosy, czy liquidy). Zdarzają się kontrahenci (klienci) Spółki, którzy dla celów rozpoznania rynku, poznania trendów i opinii potencjalnych konsumentów zlecają Spółce przeprowadzenie stosownych badań danego rodzaju wyrobu alkoholowego, czy tytoniowego.

Wówczas zasadą jest, że Spółka albo otrzymuje od takiego klienta jego produkt - główny przedmiot badania (np. piwo pszeniczne jasne) wraz ze szczegółowymi wytycznymi dotyczącymi metody doboru produktów tzw. „konkurencyjnych”, które wraz z głównym przedmiotem badania mają zostać poddane ocenie/testowaniu/opiniowaniu, albo dyspozycje samodzielnego zakupu dostępnej na rynku marki klienta wraz z jego otoczeniem konkurencyjnym. Wytyczne te mogą dotyczyć nie tylko marek, czy rodzajów produktów konkurencyjnych, ale także sposobu ich wytworzenia (np. destylacji), terminu ważności, krajów pochodzenia, kolorystyki i rodzaju opakowania, smaku itp.

Dla celów wykonania opisywanych zleceń, Spółka zakupuje zatem różnego rodzaju produkty alkoholowe oraz tytoniowe mając na uwadze powoływane wytyczne klienta.

Spółka zaznacza przy tym, że zakupy tego rodzaju obciążają ją jako konieczne do realizacji zlecenia i osiągnięcia określonego rodzaju przychodu z kontraktu z klientem na wykonanie badania rynku, i jako takie są również ściśle związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia, czy wydatki ponoszone za zakup różnego rodzaju produktów alkoholowych oraz tytoniowych na potrzeby wykonania badań rynku zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, Spółka może traktować jako wydatki na nabycie towarów służących osiągnięciu przychodów i zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to Spółka zobowiązana jest wykazać, że ponoszone przez nią ww. wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą i pozostają w związku o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił – w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT – koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Mimo, że ustawa o CIT nie definiuje terminu „reprezentacja”, to zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

Zatem reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych.

Należy jednak zauważyć, że jak wynika ze złożonego wniosku wskazane wydatki nie służą jakiejkolwiek formie reprezentacji i nie mają związku z budowaniem lub podtrzymywaniem pozytywnego wizerunku Spółki, lecz są nabywane tylko i wyłącznie na potrzeby klienta zlecającego wykonanie badań rynku.

Cel ten bowiem jednoznacznie wskazuje na chęć uzyskania przychodów i zapewnienie możliwości realizacji głównego przedmiotu działalności gospodarczej, tj. wykonywania badań rynku. Bez ponoszenia tego typu wydatków Wnioskodawca zostałby pozbawiony możliwości wykonywanie części swojej działalności, ponieważ niemożliwe byłoby przeprowadzenie takich badań rynkowych jak opisane w stanie faktycznym.

Odnosząc powyższe rozważania do opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że wydatki ponoszone za zakup produktów alkoholowych oraz tytoniowych na potrzeby wykonania badań rynku zgodnie z zapotrzebowaniem klienta, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

Zauważyć przy tym należy, posiadane dokumenty winny nie tylko wskazywać na rodzaj i wysokość poniesionego wydatku, lecz w sposób jednoznaczny potwierdzać cel i charakter wydatku i jego niezbędność z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej (realizacji konkretnego zlecenia dla którego wskazany we wniosku zakup jest niezbędny).

W świetle powyższego Państwa stanowisko z ww. zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we  wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w  sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w  dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we  wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).