Ewidencja amortyzacji dla celów podatkowych i bilansowych po zmianach

Jednostki gospodarcze, rozliczając zakup środka trwałego, a także kontynuując jego amortyzację, powinny zwróci uwagę na zmiany, jakie zostały wprowadzone od 1 stycznia 2018 r.

Zmiany wprowadzone od 1 stycznia 2018 r.

KŚT 2016

Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych. Rada Ministrów rozporządzeniem z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wprowadziła nową Klasyfikację Środków Trwałych, zwaną dalej KŚT 2016, z terminem obowiązywania od 1 stycznia 2017 r. KŚT 2016 w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. funkcjonowała równolegle z Klasyfikacją Środków Trwałych wydaną rozporządzeniem Rady Ministrów z 10 grudnia 2010 r., zwaną dalej KŚT 2010.

Ustawodawca zadecydował, że KŚT 2010 należy stosować do końca 2017 r. w sprawach:

• podatkowych, o których stanowi ustawa o PIT oraz ustawa o CIT,
• ewidencji i sprawozdań, o których stanowi ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2016 r. poz. 1047 ze zm.),
• dotyczących przekazywania danych wykorzystywanych do celów statystycznych, o których stanowi ustawa z 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej.

W związku z tym jednostki, które w 2017 r. ustalały zasady amortyzacji środków trwałych oraz wybierały właściwą dla nich stawkę amortyzacyjną, powinny były stosować dotychczasową klasyfikację KŚT 2010.

Od 1 stycznia 2018 r. dla celów podatkowych oraz bilansowych obowiązuje tylko klasyfikacja KŚT 2016. Wprowadziła ona zmiany dotyczące m.in. nowego sposobu klasyfikacji oraz nazewnictwa grup, podgrup i rodzajów, w tym: grupy 0, grupy 4 oraz grupy 6. Nowe zasady i stawki powinny zostać uwzględnione nie tylko przy klasyfikacji nowych środków trwałych, ale również w odniesieniu do środków trwałych już amortyzowanych. Zatem w przypadku przemieszczenia środków trwałych między podgrupami lub rodzajami KŚT konieczne będzie wprowadzenie stosownych zmian w ewidencji analitycznej aktualnie amortyzowanych środków trwałych.

Ustawowy limit niskocennych składników majątku w PIT i CIT - podniesienie z 3500 zł do 10 000 zł