Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu umorzonych wierzytelności

Czy umorzenie wierzytelności na podstawie postanowienia organu egzekucyjnego na podstawie art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego można uznać za koszt uzyskania przychodu?

Zgodnie z art. 823 Kodeksu postępowania cywilnego postępowanie egzekucyjne umarza się z mocy samego prawa, jeżeli wierzyciel w ciągu roku nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania. Termin powyższy biegnie od dnia dokonania ostatniej czynności egzekucyjnej, a w razie zawieszenia postępowania - od ustania przyczyny zawieszenia. Umorzenie postępowania egzekucyjnego na tej podstawie następuje zatem z przyczyn formalnych leżących po stronie wierzyciela.

Takie umorzenie postępowania nie może zatem stanowić przesłanki umożliwiającej uznanie wierzytelności za nieściągalną i zaliczenie jej do kosztów podatkowych na tej podstawie. Nie wyklucza to jednak możliwości dobrowolnego umorzenia wierzytelności, a następnie zaliczenia umorzonej wierzytelności do kosztów podatkowych - oczywiście przy spełnieniu ustawowych warunków. Przede wszystkim należy podkreślić, że w celu umorzenia wierzytelności niezbędne jest zawarcie między stronami porozumienia, które zawierać będzie zwolnienie dłużnika przez wierzyciela z obowiązku wykonania dotychczasowego zobowiązania oraz zgodę dłużnika na dokonanie tej czynności. Każdemu wierzycielowi przysługuje prawo do zwolnienia dłużnika, bez względu na powody, z obowiązku spełnieniaświadczenia będącego przedmiotem zobowiązania.